Παρασκευή, 28/4/2023, Το Ευαγγελικό ανάγνωσμα της ημέρας.

Είπεν ο Κύριος προς τους εληλυθότας προς αυτόν Ιουδαίους. Καθὼς ἀκούω κρίνω, καὶ ἡ κρίσις ἡ ἐμὴ δικαία ἐστίν· ὅτι οὐ ζητῶ τὸ θέλημα τὸ ἐμόν, ἀλλὰ τὸ θέλημα τοῦ πέμψαντός με πατρός. ᾿Εὰν ἐγὼ μαρτυρῶ περὶ ἐμαυτοῦ, ἡ μαρτυρία μου οὐκ ἔστιν ἀληθής. Άλλος ἐστὶν ὁ μαρτυρῶν περὶ ἐμοῦ, καὶ οἶδα ὅτι ἀληθής ἐστιν ἡ μαρτυρία ἣν μαρτυρεῖ περὶ ἐμοῦ. Υμεῖς ἀπεστάλκατε πρὸς ᾿Ιωάννην, καὶ μεμαρτύρηκε τῇ ἀληθείᾳ· Εγὼ δὲ οὐ παρὰ ἀνθρώπου τὴν μαρτυρίαν λαμβάνω, ἀλλὰ ταῦτα λέγω ἵνα ὑμεῖς σωθῆτε. Εκεῖνος ἦν ὁ λύχνος ὁ καιόμενος καὶ φαίνων, ὑμεῖς δὲ ἠθελήσατε ἀγαλλιαθῆναι πρὸς ὥραν ἐν τῷ φωτὶ αὐτοῦ. Εγὼ δέ ἔχω τὴν μαρτυρίαν μείζω τοῦ ᾿Ιωάννου· τὰ γὰρ ἔργα ἃ ἔδωκέ μοι ὁ πατὴρ ἵνα τελειώσω αὐτά, αὐτὰ τὰ ἔργα ἃ ἐγὼ ποιῶ, μαρτυρεῖ περὶ ἐμοῦ ὅτι ὁ πατήρ με ἀπέσταλκε. Καὶ ὁ πέμψας με πατήρ, αὐτὸς μεμαρτύρηκε περὶ ἐμοῦ. οὔτε φωνὴν αὐτοῦ ἀκηκόατε πώποτε οὔτε εἶδος αὐτοῦ ἑωράκατε, Καὶ τὸν λόγον αὐτοῦ οὐκ ἔχετε μένοντα ἐν ὑμῖν, ὅτι ὃν ἀπέστειλεν ἐκεῖνος, τούτῳ ὑμεῖς οὐ πιστεύετε. Ερευνᾶτε τὰς γραφάς, ὅτι ὑμεῖς δοκεῖτε ἐν αὐταῖς ζωὴν αἰώνιον ἔχειν· καὶ ἐκεῖναί εἰσιν αἱ μαρτυροῦσαι περὶ ἐμοῦ· Καὶ οὐ θέλετε ἐλθεῖν πρός με ἵνα ζωὴν ἔχητε. Δόξαν παρὰ ἀνθρώπων οὐ λαμβάνω· ἀλλ' ἔγνωκα ὑμᾶς ὅτι τὴν ἀγάπην τοῦ Θεοῦ οὐκ ἔχετε ἐν ἑαυτοῖς. Εγὼ ἐλήλυθα ἐν τῷ ὀνόματι τοῦ πατρός μου, καὶ οὐ λαμβάνετέ με· ἐὰν ἄλλος ἔλθῃ ἐν τῷ ὀνόματι τῷ ἰδίῳ, ἐκεῖνον λήψεσθε. Πῶς δύνασθε ὑμεῖς πιστεῦσαι, δόξαν παρὰ ἀλλήλvn λαμβάνοντες, καὶ τὴν δόξαν τὴν παρὰ τοῦ μόνου Θεοῦ οὐ ζητεῖτε; Μὴ δοκεῖτε ὅτι ἐγὼ κατηγορήσω ὑμῶν πρὸς τὸν πατέρα· ἔστιν ὁ κατηγορῶν ὑμῶν Μωϋσῆς, εἰς ὃν ὑμεῖς ἠλπίκατε. Εἰ γὰρ ἐπιστεύετε Μωϋσεῖ, ἐπιστεύετε ἂν ἐμοί· περὶ γὰρ ἐμοῦ ἐκεῖνος ἔγραψεν. Εἰ δὲ τοῖς ἐκείνου γράμμασιν οὐ πιστεύετε, πῶς τοῖς ἐμοῖς ρήμασι πιστεύσετε; Μετὰ ταῦτα ἀπῆλθεν ὁ ᾿Ιησοῦς πέραν τῆς θαλάσσης τῆς Γαλιλαίας τῆς Τιβεριάδος· Καὶ ἠκολούθει αὐτῷ ὄχλος πολύς, ὅτι ἑώρων αὐτοῦ τὰ σημεῖα ἃ ἐποίει ἐπὶ τῶν ἀσθενούντων.

Ιωάννου ε - στ' - 2

Ερμηνευτική σχολιαστική ανάλυση Κωνσταντίνου Στρατή

( Όπως έχω ξαναγράψει δεν διεκδικώ το αλάθητο στις αναλύσεις μου, δεν έχω θεολογική μόρφωση και πτυχία, είμαι αυτοδίδακτος).

Στο σημερινό Ευαγγελικό ανάγνωσμα ο Κύριος συνεχίζει να μιλάει προς τους Ιουδαίους, αλλά ο λόγος του απευθύνεται προς όλη την ανθρωπότητα, διότι η Καινή Διαθήκη του Χριστού δεν έχει τοπικιστικό χαρακτήρα αλλά παγκόσμιο.

Οπότε χρησιμοποιώ τον πληθυντικό αριθμό σαν να μιλάει ο Κύριος για όλους μας, ανεξάρτητα από τη κοινωνική, πολιτιστική, οικονομική, πολιτική ή εκκλησιαστική θέση μας :

Μας λέει λοιπόν ότι το θέλημα του ταυτίζεται με συτό του Πατέρα του δηλαδή του Θεού που τον έστειλε στον κόσμο και έτσι αποδεικνύει τη Θεότητα του. Και ότι η κρίση του στη Δευτέρα Παρουσία Του θα είναι δίκαιη, διότι αλλού μας λέει ότι τώρα δεν κρίνει κανένα, διότι δεν ήρθε ο Θεός ως Άνθρωπος για να κρίνει τον κόσμο , αλλά για να σώσει τον κόσμο., αλλά ο Κριτής θα είναι ο άγιος Λόγος του την έσχατη ημέρα. Τώρα ο Ιησούς Χριστός κατά τη χρονική περίοδο από της Πεντηκοστής έως της Δευτέρας Παρουσίας του είναι ο σωτήρας μας , δεν είναι ο κριτής μας, διότι ζούμε στην εποχή της χάριτος του Αγίου Πνεύματος του Θεού και όχι της κρίσης του. Η αμαρτία μας είναι που πολλές φορές μας κρινει και μας καταδικάζει, και όχι ο Χριστός. Είναι ασέβεια να λέμε ότι κάποιον τον τιμώρησε ο Θεός, διότι δεν τον τιμώρησε ο Θεός, αλλά οι αμαρτίες του τον τιμώρησαν.

Πιο κάτω ο Λόγος του Χριστού γίνεται ελεγκτικός προς τους Ιουδαίους, που σε λίγο μαζί με τον Πιλάτο θα τον σταυρώσουν, και κατ΄επέκταση σε όλους oσους δεν τον πιστεύουν και τον ξανασταυρώνουν κάθε μέρα με τις ιταμές πράξεις τους :

"Καὶ ὁ πέμψας με πατήρ, αὐτὸς μεμαρτύρηκε περὶ ἐμοῦ. οὔτε φωνὴν αὐτοῦ ἀκηκόατε πώποτε οὔτε εἶδος αὐτοῦ ἑωράκατε, Καὶ τὸν λόγον αὐτοῦ οὐκ ἔχετε μένοντα ἐν ὑμῖν, ὅτι ὃν ἀπέστειλεν ἐκεῖνος, τούτῳ ὑμεῖς οὐ πιστεύετε". Για να έχει κάποιος το Λόγο του Θεού πρέπει να πιστεύει στο Χριστό, διότι ο Χριστός είναι ο Υιός και Λόγος του Θεού.

Πιο κάτω λέει ο Κύριος : "Ερευνᾶτε τὰς γραφάς, ὅτι ὑμεῖς δοκεῖτε ἐν αὐταῖς ζωὴν αἰώνιον ἔχειν· καὶ ἐκεῖναί εἰσιν αἱ μαρτυροῦσαι περὶ ἐμοῦ· Καὶ οὐ θέλετε ἐλθεῖν πρός με ἵνα ζωὴν ἔχητε".

H λέξη "ερευνάτε" δεν είναι προστακτική είναι ενεστώς χρόνος , δεν προστάζει ο Κύριος να ερευνούμε τας γραφάς, γιατί αυτό εναπόκειται στη θέληση του καθενός μας, αν θέλει να τις ερευνάει ή όχι. Λέει λοιπόν : "Εσείς ερευνάτε τις Γραφές γιατι εσείς νομίζετε ότι μέσα σε αυτές θα βρείτε την αιώνια ζωή και εκείνες είναι που μαρτυρούν για μένα, και όμως δεν θέλετε να έρθετε προς εμένα για να έχετε ζωή"

Αγαπητοί διαδικτυακοί φίλοι , επαναλαμβάνω και πάλι όπως έχω γράψει πολλές φορές , ότι ο λόγος του Χριστού είναι φοβερός. Προσέξτε τί μας λέει εδώ, ότι μπορει μέρα νύχτα να είναι σκυμμένος κάποιος και να μελετάει τις Γραφές και όμως να μη πλησιάζει το Χριστό για να πάρει ζωή από αυτόν, μπορεί να είναι μελετηρός αλλά να παραμένει μακριά από το Χριστό! Διότι η σωτηρία μας δεν είναι η μελέτη της Αγίας Γραφής μόνο , αλλά είναι το να πάμε στο Χριστό και να πάρουμε τη δική του ζωή! Η μελέτη των Γραφών και του λόγου του Χριστού μας βοηθάει να γνωρίσουμε το Χριστό και το έργο του, αλλά δεν είναι αυτή που μας σώζει! Μπορεί να διαβάζουμε 100 χρόνια την Αγία Γραφή και να πάμε στη κόλαση, μπορεί να είμαστε γνώστες του Λόγου του Χριστού, αλλά αν δεν τον εφαρμόζουμε στη πρακτική του μορφή κάθε μέρα, αν δεν έχουμε το Χριστό μέσα μας ώστε αυτός να ενεργεί το κάθε τι στη ζωή μας, και όχι το "εγώ μας" , τότε είναι όλα χαμένα, άδικα διαβάζουμε, άδικα μελετούμε και άδικα και υποκριτικά μιλάμε για το Χριστό, διότι σημασία έχει η υπακοή στο Λόγο Του , και όχι μόνον η γνώση του Λόγου του ! Κανένα ¨ξεφτέρι" της Θεολογίας που γνωρίζει απέξω και ανακατωτά το Ευαγγέλιο δεν θα σωθεί, αν ο Χριστός δεν κατοικει μέσα του, αν δεν είναι ο ευατός του ο ναός του ζώντος Τριαδικού Θεού, απλά θα μεινει μόνο στην άκαρπη γνώση του Θεού, όπως οι φαρισαίοι που ήταν "ξεφτέρια " στη θεολογία, αλλά όχι στη σωτηρία του.

Όμως ο Κύριος πιο κάτω γίνεται ακόμη πιο αναλυτικός και εξηγεί πού οφείλεται η απιστία, και ρωτάει όλους μας : " Πώς είναι δυνατόν να πιστέψετε εσείς στην αλήθεια, οι οποιοι επιδιώκετε να παίρνετε δόξα και τιμή ο ένας από τον άλλον, και δεν ζητάτε την αληθινή δοξα που προέρχεται από τον ένα και μοναδικό Θεό;"

Εδώ ο Κύριος μας ελέγχει και μας διαπαιδαγωγεί, να ζητάμε τη δόξα τη δική του, να ζητάμε να συνδοξασθούμε με το Χριστό στην ένδοξη παρουσία του και όχι να επιδιώκουμε τη δόξα των άλλων, δηλαδή να μας δοξάζουν οι άλλοι, που αύριο μπορεί να μας σταυρώσουν. Διότι η δόξα των ανθρώπων ειναι προσωρινή και ευμετάβλητη , ενώ η δόξα του Θεού είνια αιώνια και σταθερή.

Κωνσταντίνος Στρατής

άμισθος ψάλτης.