+ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ ΠΕΡΔΙΟΥ

 + ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ ΠΕΡΔΙΟΥ

Σήμερα 26/9/2022 Δευτέρα στις 11.00 ώρα στον Ι.Ν. Αγίου Νικολάου Μεσαριάς Άνδρου θα συμμετέχω ως ερασιτέχνης ψάλτης στη νεκρώσιμη ακολουθία που θα ψαλεί για την προ λίγων ημερών κοιμηθείσα μητέρα, γιαγιά, και προγιαγιά την Αικατερίνα Περδίου μια γυναίκα εξαιρετικής ποιότητας ήθους, καλοσύνης, ευπρέπειας, που διέθετε ευαισθησία, καρτερικότητα και υπομονή έξω από τα ανθρώπινα όρια, μια αληθινή αρχόντισσα της Μεσαριάς , αρχόντισσα χωρίς κανένα απολύτως αρχοντικό τίτλο ή όνομα, εκτός από τη καλοσύνη της, γιατί όλος της ο βίος ήταν σύμφωνος με τις εντολές του Χριστού, τις οποίες ακολούθησε κατά το γράμμα τους και κατά την ουσία τους. Δεν ύψωσε ποτέ το τόνο της φωνής της σε κανένα, δεν έβλαψε , ούτε πρόσβαλε, ούτε αδίκησε ποτέ κανένα, πέρασε απαρατήρητη μέσα στη Χριστιανική ταπείνωση της και στη φτωχική της ζωή, αλλά που θα ζει όμως πάντοτε μέσα στις καρδιές μας, στη μνήμη του ύψους που της αξίζει. Την προπερασμένη Κυριακή συνώδευσα τον Ιερέα της Ενορίας μας , πήγαμε στο σπίτι της και κοινώνησε των Αχράντων Μυστηρίων , του Σώματος και του Αίματος του Χριστού. Μας καλημέρησε και μας μίλησε με απόλυτη πνευματική διαύγεια, ούσα πάνω από τα 90 χρόνια της , μέσα σε ένα φθαρμένο σώμα από τον πανδαμάτορα χρόνο. Η φράση που μας είπε ήταν : " Ζω ακόμα".... Φράση που την επεξηγώ ότι θα ζει και στην αιωνιότητα μαζί με το Χριστό....

Τη θυμάμαι από τη δεκαετία στις αρχές του 1950, όταν από τη Βόρειο Ελλάδα τη Μακεδονία ήρθε στο χωριό μας ένα νεαρό ωραιότατο κορίτσι τότε και παντρεύτηκε το συγχωριανό μας Δημόκριτο Περδίο που την είχε γνωρίσει εκεί στη Μακεδονία, όταν υπηρετούσε τη στρατιωτική του θητεία.

Να είναι αιωνία η μνήμη της, και σαν αμάραντο στεφάνι της καταθέτω τα δάκρυα μου , που πάντα τρέχουν από τα μάτια μου όταν γράφω για τέτοιας ποιότητος ανθρώπους που φεύγουν από αυτό τον απατηλό κόσμο, που η απουσία τους μας κάνει φτωχότερους, που την κοινωνία μας κάνει φτωχότερη..

Κωνσταντίνος Στρατής