Η εσωτερική πάλη κατά της αμαρτίας. Η διπλή φύση του ανθρώπου. Επιστολη προς Ρωμαίους , κεφ. ζ΄στίχοι 14 - 25

 

Η εσωτερική πάλη κατά της αμαρτίας. Η διπλή φύση του ανθρώπου.

Επιστολη προς Ρωμαίους , κεφ. ζ΄στίχοι 14 - 25

Οἴδαμεν γὰρ ὅτι ὁ νόμος πνευματικός ἐστιν· ἐγὼ δὲ σαρκικός εἰμι, πεπραμένος ὑπὸ τὴν ἁμαρτίαν. ὃ γὰρ κατεργάζομαι οὐ γινώσκω· οὐ γὰρ ὃ θέλω τοῦτο πράσσω, ἀλλ᾿ ὃ μισῶ τοῦτο ποιῶ. Εἰ δὲ ὃ οὐ θέλω τοῦτο ποιῶ, σύμφημι τῷ νόμῳ ὅτι καλός. νυνὶ δὲ οὐκέτι ἐγὼ κατεργάζομαι αὐτό, ἀλλ᾿ ἡ οἰκοῦσα ἐν ἐμοὶ ἁμαρτία. Οἶδα γὰρ ὅτι οὐκ οἰκεῖ ἐν ἐμοί, τοῦτ᾿ ἔστιν ἐν τῇ σαρκί μου, ἀγαθόν· τὸ γὰρ θέλειν παράκειταί μοι, τὸ δὲ κατεργάζεσθαι τὸ καλὸν οὐχ εὑρίσκω· Οὐ γὰρ ὃ θέλω ποιῶ ἀγαθόν, ἀλλ᾿ ὃ οὐ θέλω κακὸν τοῦτο πράσσω. Εἰ δὲ ὃ οὐ θέλω ἐγὼ τοῦτο ποιῶ, οὐκέτι ἐγὼ κατεργάζομαι αὐτό, ἀλλ᾿ ἡ οἰκοῦσα ἐν ἐμοὶ ἁμαρτία. Εὑρίσκω ἄρα τὸν νόμον τῷ θέλοντι ἐμοὶ ποιεῖν τὸ καλόν, ὅτι ἐμοὶ τὸ κακὸν παράκειται· Συνήδομαι γὰρ τῷ νόμῳ τοῦ Θεοῦ κατὰ τὸν ἔσω ἄνθρωπον, βλέπω δὲ ἕτερον νόμον ἐν τοῖς μέλεσί μου ἀντιστρατευόμενον τῷ νόμῳ τοῦ νοός μου καὶ αἰχμαλωτίζοντά με ἐν τῷ νόμῳ τῆς ἁμαρτίας τῷ ὄντι ἐν τοῖς μέλεσί μου. Ταλαίπωρος ἐγὼ ἄνθρωπος! τίς με ρύσεται ἐκ τοῦ σώματος τοῦ θανάτου τούτου; Εὐχαριστῷ τῷ Θεῷ διὰ ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ τοῦ Κυρίου ἡμῶν. ἄρα οὖν αὐτὸς ἐγὼ τῷ μὲν νοῒ δουλεύω νόμῳ Θεοῦ, τῇ δὲ σαρκὶ νόμῳ ἁμαρτίας.

Ερμηνευτική σχολιαστική ανάλυση από τον Κωνσταντίνο Στρατή.

Σε έντεκα στίχους του εβδόμου κεφαλαίου της προς Ρωμαιους επιστολής του, ο απόστολος Παύλος περιγράφει το δικό του δράμα πριν του αποκαλύφθεί ο Χριστός , πριν ταπεινώσει τον εαυτό του και πριν μετανοήσει. Είναι ακριβώς το ίδιο δράμα που αντιμετωπίζουν όλοι όσοι έχουν αμαυρώσει εξ αιτίας της αμαρτίας την κατ΄ εικόνα του Θεού πλάση τους, ζουν μέσα στην αμαρτία και αμαρτωλά έργα πράττουν.

Γράφει ο απόστολος : Διότι γνωρίζομε ότι ο νόμος είναι πνευματικός, εγώ όμως είμαι σαρκικός δηλαδή δούλος της σάρκας, πουλημένος κάτω από τη κυριαρχία της αμαρτίας, διότι την αμαρτία που κατεργάζομαι δεν τη γνωρίζω, διότι δεν κάνω αυτ'ο που εσωτερικά θέλω, αλλά κάνω εκείνο που μισώ! Εάν κάνω τελικά αυτό που δεν θέλω, τότε ομολογώ ότι ο νόμος είναι καλός ( αν και πράττω αντίθετα από το νόμο του Θεού)

Τώρα όμως δεν το κάνω εγώ το κακό, αλλά το κάνει η αμαρτία που κατοικεί μέσα μου. Διότι γνωρίζω καλά ότι δεν κατοικεί μέσα μου ,δηλαδ'η μέσα στη σάρκα μου το καλό, και ενώ το καλό είναι κοντά μου, εν τούτοις την ώρα που πρέπει να το πραγματοποιήσω το καλό, δεν το βρίσκω κοντά μου, και έτσι δεν κάνω το καλό που θέλω να το κάνω, αλλά κάνω το κακό που δεν το θέλω. Και έτσι φθάνω στο συμπέρασμα να πω ( συνεχίζει ο Παύλος) ότι αν κάνω το κακό που στη πραγματικότητα δεν το θέλω, δεν το κάνω εγώ, αλλά η αμαρτια που κατοικεί μέσα μου, και η οποία με έχει κάμει δούλο της, και σαν δούλος της κάνω το κακό που απορρέει από την αμαρτια. Δηλαδή θέλει να μας πει εδώ ο Παύλος ότι μέσα στον άνθρωπο αντιπαλεύει το καλό και το κακό, αλλά νικάει το κακό διότι η εντός του ανθρώπου αμαρτία ε'ιναι ισχυρή και έτσι ο άνθρωπος , αν και δεν το θέλει, κάνει τις οποιεσδ'ηποτε αμαρτωλές πράξεις κάτω από τη δουλεία της αμαρτιας της οποίας ο πατέρας είναι ο διάβολος.

Και καταλήγει : Πόσο δυστυχισμένος και ταλαίπωρος ε'ιμαι! Ποιοε θα με γλύτώσει από αυτό το σαρκικό σώμα μέσα στο οποιο κυριαρχεί η αμαρτία και δια της αμαρτιας ο θάνατος; Ευχαριστώ το Θεό που δια του Ιησού Χριστού του Κυρίου μας με ελυθέρωσε και με έσωσε.

Αρα λοιπόν , το συμπέρσαμα είναι ότι με το νου μου δουλευω στο νόμο του ΘΕού, όμως με τη σάρκα μου δουλεύω στο νόμο της αμαρτίας.

Αγαπητοί διαδικτυακοί φίλοι , οι στιχοι αυτοι είναι πολύ δυσνόητοι, προσπάθησα όμως να τους εξηγησω με πολύ απλά λόγια, για να καταλάβουμε ότι και τα επτά θανάσιμα αμαρτήματα της Υπερηφάνειας, Φιλαργυρίας, Πορνείας, Οργής, Γαστριμαργίας, Φθόνου και Ακηδίας οφειλονται στην αμαρτία , η οποία κάνει δούλο της τον άνθρωπο , αμαυρώνει την εικόνα του Θεού σύμφωνα με την οποία πλάστηκε, έως ότου η Χάρη του Χριστού τον ελευθερώσει, και αυτό το έργο επιτέλεσε ο Χριστός πάνω στο Σταυρό.

Με την έννοια αυτών των λόγων του αποστόλου Παύλου , θα πρέπει οι πραγματικοί Χριστιανοί , όσοι έχουν δεχτει το απολυτρωτικό έργο του Χριστού, να βλέπουν με συμπάθεια και αγάπη ακόμη και το χειρότερο εγκληματία, γιατί δεν ειναι αυτός που εγκλημάτησε, αλλά η αμαρτια που κατοικεί μέσα του και στην οποία έγινε δούλος, γιατί δεν άφησε το Χριστό να έρθει να κατοικήσει μέσα του και να διώξει την αμαρτία από μέσα του..

Ο εχθρός του αληθινού Χριστιανού δεν είναι κανένας άνθρωπος όσο αμαρτωλός και κακός κι αν είναι, ακόμα κι αν είναι ο χειρότερος άνθρωπος πάνω στη γη, , αλλά ο φοβερός εχθρος του ειναι η αμαρτια που κατοικεί μέσα σε κάθε άνθρωπο και που εκδηλώνεται με τις αμαρτωλές κακές και ίσως εγκληματικές πράξεις, διότι η αμαρτία είναι η κόρη του διαβόλου, ενώ ο άνθρωπος ακόμη και ο αμαρτωλος δεν παύει ποτέ να διατηρεί έστω και αμυδρά την κατ΄εικόνα και καθ΄ ομοίωση του με το Θεό..

Να γιατί η μέγιστη ανάγκη, πάνω από όλες τις άλλες ανάγκες, είναι η διδασκαλία του Ευαγγελίου του Χριστού, γιατί αυτό μαρτυρεί για το Λυτρωτικό Έργο του Χριστού. Και αυτο το έργο προσπαθώ να κάνω με τις ατελείς θεολογικές μου γνώσεις, την αμάθεια μου, τις έν γένει ατέλειες μου και τις πολλές πτώσεις μου σαν τον άσωτο υιό.

Κωνσταντίνος Στρατής

άμισθος ψάλτης,

συντ. πλοίαρχος.

Y/Γ

Για όποιον μπορέσει και κατανοήσει τα πιο πάνω δυσνόητα λόγια που γράφει προς τους Ρωμαίους ο απόστολος Παύλος, τότε γίνονται πλήρως κατανοητά γι΄αυτόν ,τα λόγια της Καινής Διαθήκης και επεξηγούνται πλήρως τα εξής ;

Σε αυτόν που θα σε χαστουκίσει από το το ένα μάγουλο, γύρισε του και το άλλο",

"όποιος σε βάλει αγγαρεία να περπατησεις ένα μίλι, πηγαινε δύο μίλια μαζί του",

" Εάν πεινάει ο εχθρ'ος σου δος του τροφή, εάν διψάει πότισε τον,",

"Ευλογείτε αυτούς πους σας καταριούνται, ευλογείτε και μην καταράσθαι."

" Μην ανταποδίδετε το κακό αντι του κακού",

" Στη φυλακή ήμουνα και δεν ήρθατε να με επισκεφτείτε" ,

που είπε ο ίδιος ο Κύριος και Θεός μας ο Ιησούς Χριστός, όταν βάζει τον εαυτό του στη θέση των φυλακισμένων, των πεινασμένων , των διψασμένων, των ξένων και των ρακένδυτων.

" Μακάριοι οι πεινώντες και διψώντες την δικαιοσύνην, ότι αυτοί χορτασθήσονται"

"Δικαιοσύνην μάθετε οι ενοικούντες επί της γης",

Ακόμη καταλαβαίνει τα λόγια, ότι ο Κύριος "αγαπάει τους δικαίους και ελεεί τους αμαρτωλούς".

Ύστερα από όλα αυτά καταλαβαίνετε αγαπητοί διαδικτυακοί φίλοι, πόσο μακριά από το Φως του Ευαγγελίου του Χριστού βρισκόμαστε όλοι μας εδώ στην Ελλάδα! Είναι σαν να τρεχουν καθαρά δροσιστικά ποτάμια στη Χωρα μας με αιώνια πλατύφυλα δένδρα στα ρείθρα τους, και εμείς να μην πίνομε νερό από αυτά ούτε να καθόμαστε κάτω από τη σκια των δένδρων αυτών των ποταμών για να δροσιστούμε από τον καύσωνα της ημέρας, , αλλά να σκάβουμε λάκους , πηγάδια τρύπια και να προσπαθούμε να πιούμε από το θολό νερό τους για να ξεδιψάσουμε, και αντί να κάτσουμε κάτω από τα δροσερά δένδρα , εμείς να ξαπλώνουμε κάτω από τον ανήλεο φλογερό ήλιο που κατακαίει τις σάρκες μας..

Το Ευαγγέλιο του Χριστού ενω θα έπρεπε να ήταν το πρώτο μάθημα στα σχολεία από το νηπιαγωγειο μέχρι το πιο ανώτατο πνευματικό ίδρυμα της Χώρας, και μετά να ακολουθούσαν όλα τα υπόλοιπα μαθήματα.

Ο Σταυρος του Χριστού που θα έπρεπε να ήταν σε περιοπτη θέση εδώ στην Ελλάδα που στη γλώσσα μας πρωτογράφτηκε το Ευαγγέλιο, τον κατεβάζουν από παντού σαν να είναι εχθρικό σύμβολο.

Τώρα όμως είναι βαλμένο σε μια κατασκονισμένη γωνία, και πέρα από κάποια τυπικά κηρύγματα στην Εκκλησία, δεν γινεται πλήρως φανερή η αξία και η πνευματική του δύναμη για τους περισσότερους Έλληνες που καυχώνται μεν ότι ειναι Χριστιανοί, αλλά που απέχουν πολύ μακρια από του να εφαρμόζουν τις εντολές του Χριστού.

Ακόμη μερικοί ανώτατοι κληρικοί αφαιρούν το Σταυρό τους, όταν παρουσιάζονται μπροστά σε αλλόδοξουν για να μη τους στενοχωρ'ησουν και προσβάλουν τη πίστη τους. Απαξιούν τη δική τους πίστη στον αναστημένο Χριστ'ο, για να μη προσβάλουν τη πίστη των μη Χριστιανών!

Γι΄αυτό κάναμε τον εμφύλο πόλεμο μεταξύ μας , γι΄αυτό εξυβρίζονται μεταξύ ους οι αντιπρόσωποι μας μέσα στη Βουλή των Ελλήνων, γι΄αυτό οι νομοθέτες άρχοντες μας ψηφίζουν ενίοτε αντιχριστιανούς νόμους και υπέρ των ανηθίκων "ανθρωπίνων¨δικαιωμάτων. Γι΄αυτό θεωρούμε "ανθρώπινο" δικαίωμα μας να σκοτώνουμε τα έμβρυα τα κατά την εικόνα του Θεού πλασμένα, σαν αυτά να μην εχουν το δικαίωμα να γεννηθούν και να δουν τον ήλιο, , γι΄αυτό οι αντιπροσωποι μας ψηφιζουν νομους για την αλλαγη των φύλων, γι΄αυτ'ο ψηφίζουν δρακόντιους νόμους υπέρ των σοδομιστών , Γι΄αυτό ενω προσμένομε φως και λέμε ότι μας αρέσει το Φως , εν τούτοις με τη θέληση μας ζούμε μέσα στο απόλυτο πνευματικό σκοτάδι μη γνωρίζοντες ούτε τη δύναμη του Χριστού, ούτε του Ευαγγελίου Του...

Κωνσταντίνος Στρατής