Επιστολή αποστόλου Παύλου προςΓαλάτας κεφάλιο 5, στίχοι 16-26

 "Λέγω δέ, πνεύματι περιπατεῖτε καὶ ἐπιθυμίαν σαρκὸς οὐ μὴ τελέσητε. ἡ γὰρ σὰρξ ἐπιθυμεῖ κατὰ τοῦ πνεύματος, τὸ δὲ πνεῦμα κατὰ τῆς σαρκός· ταῦτα δὲ ἀντίκειται ἀλλήλοις, ἵνα μὴ ἃ ἂν θέλητε ταῦτα ποιῆτε. εἰ δὲ Πνεύματι ἄγεσθε, οὐκ ἐστὲ ὑπὸ νόμον. φανερὰ δέ ἐστι τὰ ἔργα τῆς σαρκός, ἅτινά ἐστι μοιχεία, πορνεία, ἀκαθαρσία, ἀσέλγεια, εἰδωλολατρία, φαρμακεία, ἔχθραι, ἔρεις, ζῆλοι, θυμοί, ἐριθεῖαι, διχοστασίαι, αἱρέσεις, φθόνοι, φόνοι, μέθαι, κῶμοι καὶ τὰ ὅμοια τούτοις, ἃ προλέγω ὑμῖν καθὼς καὶ προεῖπον, ὅτι οἱ τὰ τοιαῦτα πράσσοντες βασιλείαν Θεοῦ οὐ κληρονομήσουσιν. ὁ δὲ καρπὸς τοῦ Πνεύματός ἐστιν ἀγάπη, χαρά, εἰρήνη, μακροθυμία, χρηστότης, ἀγαθωσύνη, πίστις, πρᾳότης, ἐγκράτεια· κατὰ τῶν τοιούτων οὐκ ἔστι νόμος. οἱ δὲ τοῦ Χριστοῦ τὴν σάρκα ἐσταύρωσαν σὺν τοῖς παθήμασι καὶ ταῖς ἐπιθυμίαις. Εἰ ζῶμεν Πνεύματι, πνεύματι καὶ στοιχῶμεν. μὴ γινώμεθα κενόδοξοι, ἀλλήλους προκαλούμενοι, ἀλλήλοις φθονοῦντες."

( Γαλάτας κεφάλιο 5, στίχοι 16-26 )

Ερμηνευτική σχολιαστική ανάλυση.

Ο απόστολος Παύλος εδώ θέτει το σπουδαίο ζήτημα της διαπάλης των επιθυμιών του σαρκικού φρονήματος εναντίον των επιθυμιών του πνεύματος και αντιστρόφως.

Η σάρκα προσπαθεί να υποτάξει το πνεύμα και το πνεύμα προσπαθεί να υποτάξει τη σάρκα.

Όμως σε αυτό το σημείο θα εκθέσω μερικές έννοιες όπως τις καταλαβαίνω από την έμπονη προσπάθεια της κατανόησης αυτών των εδαφίων της Καινής Διαθήκης.

Σύμφωνα με τον αδιάψευστο λόγο του Ευαγγελίου , ο άνθρωπος είναι κατ΄εικόνα και καθ΄ομοίωση του Θεού πλασμένος, αυτές είναι οι θείες προδιαγραφές του, και όπως ο Θεός είναι Τριαδικός, Πατέρας, Υιός και Άγιο Πνεύμα, έτσι και ο άνθρωπος ως εικόνα του Θεού είναι Τριαδικός, μία ουσία, ένας άνθρωπος, και τρεις φύσεις, δηλαδή έχει το Νου, τη Σάρκα και το Πνεύμα, στη πλήρη διατήρηση της εικόνας του Θεού , οι τρεις υποστάσεις ενωμένες και αδιαίρετες έως του θανάτου του του,που συμφωνούν όλες ματαξύ τους, δηλαδή ο Νους, η Σάρκα και το Πνεύμα του ανθρώπου που θα επρεπε να θέλουν να ευαρεστούν το Θεό, αφού είναι η εικόνα του. Όταν όμως εξ αιτίας της αμαρτίας αμαυρωθεί η κατ΄εικόνα του Θεού πλασθείσα ανθρώπινη ωραιότητα και τελειότητα, τότε η σάρκα κηρύσσει πόλεμο κατά του Πνεύματος και προσπαθεί να κάμει τα δικά της έργα που είναι εναντία του Πνεύματος!

Και εδώ ο μέγας απόστολος Παύλος ονοματίζει ποια είναι τα έργα της σάρκας που έχει επαναστατήσει κατά του Πνεύματος και προσπαθεί να διασπάσει την ενότητα που θα έπρεπε να υπήρχε ματαξύ του Νου, της Σάρκας και του Πνεύματος εις την εφαρμογή του Θεϊκού αγαθού! Έτσι τα έργα της επαναστατημένης σάρκας είναι η μοιχεία, η πορνεία , κάθε πράξη διαφθοράς που κάνει ακάθαρτο τον άνθρωπο, η ακολασία, η πλεονεξία, η υπερηφάνεια,η επιδειξιομανία, το μίσος, η μανία για την απόλαυση της ηδονής, η ειδωλολατρεία, η μαγεία ( μέντιουμ, οιονοσκόποι, αστροσκόποι κλπ), οι εχθρότητες, οι φιλονικείες, οι τσακωμοί, οι ζηλοφθόνιες, οι θυμοί, οι φατριασμοί που διαιρούν τους ανθρώπους σε πολιτικά κόμματα και παρατάξεις, οι διχόνιες, οι αιρέσεις, που οδηγούν σε σχίσματα, οι φθόνοι, οι φόνοι, τα μεθύσια, οι ασωτίες,, ο πόλεμος, οι άσεμνες διασκεδάσεις, και άλλα όμοια με αυτά, για τα οποία λέει ο Παύλος, ότι αυτοί που τα κάνουν, και δεν μετανοούν γι΄αυτά , δεν θα κληρονομήσουν τη βασιλεία των ουρανών. Όταν όμως το Άγιο Πνεύμα νικήσει τα έργα της σάρκας, τότε παράγει στις καλοπροαίρετες και πιστές καρδιές το δικό του καρπό που είναι η αγάπη προς όλους η χαρά από τη λύτρωση που δίνει ο Χριστός, η ειρήνη που παρέχει η αγαθή συνείδηση που θεμελιώνεται στον εσωτερικό κόσμο του ανθρώπου και εξικνείται και προς το παγκόσμιο περιβάλλον, ώστε να γίνει ειρηνικό, η μακροθυμία προς εκείνους που φταίνε απέναντι μας, η καλοσύνη και η διάθεση μας να εξυπηρετούμε τους άλλους, η αγαθότητα της καρδιάς, η αξιοπιστία στα λόγια και στις υποσχέσεις μας, , η πραότητα απέναντι σε εκείνους που μας φέρονται με εξοργιστικό τρόπο, , η εγκράτεια και η αποφυγή κάθε πονηρής πράξης, το δίκαιο ισομοίρασμα της τροφής για όλους τους κατοικούντας απί της γης..

Εάν συνεπώς δεν είχε αμαυρωθεί η εικόνα του Τριαδικού Θεού εντός του ανθρώπου , αυτός θα παρήγαγε μόνο τον άγιο καρπό του αγίου Πνεύματος, επειδή όμως άφησε τη σάρκα του και τις αμαρτωλές της επιθυμίες να υπερισχύσει του πνεύματος , γι΄αυτό έφθασε στη τραγική θέση στην οποία βρίσκεται σήμερα ώστε να εκτελεί τα έργα της σάρκας αντί των έργων του πνεύματος. Κατά συνέπεια η μετάνοια και η πίστη στο Χριστό δια του κηρύγματος του Ευαγγελίου του , είναι σήμερα περισσότερο από ποτέ αναγκαία, και είναι η πρώτιστη ανάγκη για όλη την ανθρωπότητα ανεξάρτητα από φυλή, χρώμα, πολιτισμό, επιστημονικες γνώσεις, πάνω από κάθε γεωπολιτικό συμφέρον, πετρέλαια, φυσικό αέριο, εξοπλισμούς, συμμαχίες κρατών, εμβόλια, κάρτες των πολιτών, πλαστικό χρήμα, ή χάρτινο χρήμα, εσωτερικούς ή εξωτερικούς πολέμους κλπ. Το σωτήριο μήνυμα του Ευαγγελίου του Χριστού τα ξεπερνάει όλα αυτά και τα θεωρεί σκουπίδια μπροστά στο έξοχο της γνώσης του Χριστού και του Ευαγγελίου Του.

Εδώ έρχεται η σωτηρία δια της πίστεως στο Χριστό, όπου ο πιστός Χριστιανός σταυρώνει τη σάρκα του πάνω στο Σταυρό του Χριστού και έτσι μένει ελεύθερο το πνεύμα του να αποδίδει το πνευματικό καρπό του αγίου Πνεύματος όπως τον αναφέρει εδώ ο απόστολος Παύλος. Χωρίς όμως το Χριστό, κανένας δεν μπορεί να σταυρώσει και να εξαφανίσει τα πονηρά έργα της σάρκας του, σπείρει φθορά με τα έργα της σάρκας του, και στο τέλος θερίζει ό,τι έχει σπείρει , εν/ώ αφήνει το πνεύμα του να λιμοκτονεί!

Η απόδειξη οτι τα έργα της σάρκας έχουν υπερισχύσει των έργων του Πνεύματος παρουσιάζεται κάθε μέρα στις καθημερινές ειδήσεις και στις "ψυχαγωγικές " εκπομπές των μ.μ. ε., μας τα παρουσιάζουν οι άστεγοι, οι πεινασμένοι, οι διψασμένοι και οι ρακένδυτοι, οι πάσης φύσεως αμαρτωλοί και οι φυλακισμένοι, και οι πρόσφυγες, μας τα παρουσιάζει η κατάκριση και οι τηλεοπτικές δίκες εναντίον όσων έχουν αποτύχει να φέρουν πνευματικό καρπό, και που οι επικριτές τους και οι τηλεοπτικοί δικαστές τους δεν είναι καλύτεροι από αυτούς! ¨ομως όλοι αυτοί οι ξεπεσμένοι και οι παρίες, τα αποβράσματα της παγκοσμιοποιημένης κοινωνίας είναι οι αδελφοί και φίλοι του Χριστού είναι οι πολύτιμες ψυχές για τις οποίες ο αναμάρτητος και αθώος Χριστός έχυσε το αιμα του πάνω στο Σταυρό, και αντί να κρίνονται και να κατακρίνονται από τους άλλους δήθεν "δικαίους" θα έπρεπε κάθε μέρα να διδάσκονται το Ευαγγέλιο του Χριστού, τη μετάνοια και τη πίστη στο Χριστό! Ένας προσεκτικός παρατηρητής θα δει ολοφάνερα μπροστά του τα "έργα της σαρκός" όπως ακριβώς τα αναφέρει και τα περιγράφει λεπτομερώς ο απόστολος Παύλος στην προς Γαλάτας επιστολή του , η Γαλατία την εποχή που γράφει αυτή την επιστολή του ο Παύλος, ήταν μια μεγάλη Ρωμαϊκή επαρχία.που εκτεινόταν σχεδόν από ακτή σε ακτή μέσα από τα βουνά και τις πεδιάδες της σημερινής κεντρικής Τουρκίας. Δεν γνωρίζουμε σε πόσο μεγάλο τμήμα της περιοχής αυτής κήρυξε το Ευαγγέλιο ο Παύλος, όταν έγραψε την επιστολή του προς τους Γαλάτες το 47 μ.Χ δηλαδή πριν από 1975 χρόνια.

Κωνσταντίνος Στρατής

ερασιτέχνης ψάλτης