Τω καιρώ εκείνω,ἐπανάγων εἰς τὴν πόλιν ἐπείνασε. Καὶ ἰδὼν συκῆν μίαν ἐπὶ τῆς ὁδοῦ, ἦλθεν ἐπ᾽ αὐτήν, καὶ οὐδὲν εὗρεν ἐν αὐτῇ εἰ μὴ φύλλα μόνον, καὶ λέγει αὐτῇ, Μηκέτι ἐκ σοῦ καρπὸς γένηται εἰς τὸν αἰῶνα. Καὶ ἐξηράνθη παραχρῆμα ἡ συκῆ. Καὶ ἰδόντες οἱ μαθηταὶ ἐθαύμασαν, λέγοντες, Πῶς παραχρῆμα ἐξηράνθη ἡ συκῆ; Αποκριθεὶς δὲ ὁ ᾽Ιησοῦς εἶπεν αὐτοῖς, ᾽Αμὴν λέγω ὑμῖν, ἐὰν ἔχητε πίστιν, καὶ μὴ διακριθῆτε, οὐ μόνον τὸ τῆς συκῆς ποιήσετε, ἀλλὰ κἂν τῷ ὄρει τούτῳ εἴπητε, ῎Αρθητι καὶ βλήθητι εἰς τὴν θάλασσαν, γενήσεται· καὶ πάντα ὅσα ἂν αἰτήσητε ἐν τῇ προσευχῇ, πιστεύοντες λήψεσθε.

(Ματθαίου, κα΄, 18-22 )

---------------------------------------------------------------------

Της ξηρανθείσης συκής δια την ακαρπίαν , το επιτίμιον φοβηθέντες αδελφοί, καρπούς αξίους της μετανοίας , προσάξωμεν Χριστώ, τω παρέχοντι ημ'ιν το μέγα έλεος..

( Τροπάριον των αποστίχων του όρθρου της Μεγάλης Δευτέρας,)

-------------------------------------------------------------------

Κατ΄εκείνο το καιρό, όταν επέστρεψε στη πόλη ,ο Κύριος πείνασε.

Και είδε μια συκιά στο δρόμο και δεν βρήκε καθόλου καρπό σε αυτή, παρά μόνο φύλλα και είπε σε αυτή : " Ποτέ πλέον από σένα να μη γίνει καρπός στον αιώνα" Και αμέσως η συκιά ξεράθηκε. Αυτό το θαύμα το έκανε ο Κύριος για να δείξει στους άκαρπους από τα καλά έργα της μετάνοιας Χριστιανούς, οι οποίοι εξωτερικά έχουν μορφή ευσέβειας, ενώ είναι μέσα τους άκαρποι από τους καρπούς της ταπείνωσης και της μετάνοιας, ότι θα ξεραθούν όπως η άκαρπη συκιά.. Οι μαθητές του που ΄ηταν παρόντες , θαύμασαν και είπαν "πώς έγινε και ξεράθηκε αμέσως η συκιά, ενώ προ ολίγου ήταν γεμάτη από καταπράσινα φύλλα; " Αποκρ'ιθηκε ο Ιησούς και τους είπε " Σας διαβεβαιώνω ότι αν έχετε πίστη χωρίς να αμφιβάλετε, θα κάνετε όχι μόνο το θαύμα να ξεραθεί η συκιά, αλλά κι αν πείτε στο σε αυτό το βουνό, σήκω και πέσε στη θάλασσα , θα γίνει. Και όλα όσα ζητάτε με πίστη στη προσευχή σας, θα τα λάβετε.

Εδώ ο Κύριος μας μιλάει για την αποτελεσματική δύναμη της ειλικρινούς πίστης και προσευχής, και μας υπόσχεται ότι, ό,τι ζητήσομε με πίστη από το Θεό στη προσυχή μας, θα τα λάβομε.

Κωνσταντίνος Στρατής