Καὶ ἐφύτευσεν ὁ Θεὸς παράδεισον ἐν ᾿Εδὲμ κατὰ ἀνατολὰς καὶ ἔθετο ἐκεῖ τὸν ἄνθρωπον.

 Καὶ ἐφύτευσεν ὁ Θεὸς παράδεισον ἐν ᾿Εδὲμ κατὰ ἀνατολὰς καὶ ἔθετο ἐκεῖ τὸν ἄνθρωπον, ὃν ἔπλασε. καὶ ἐξανέτειλεν ὁ Θεὸς ἔτι ἐκ τῆς γῆς πᾶν ξύλον ὡραῖον εἰς ὅρασιν καὶ καλὸν εἰς βρῶσιν καὶ τὸ ξύλον τῆς ζωῆς ἐν μέσῳ τοῦ π Καὶ ἐφύτευσεν ὁ Θεὸς παράδεισον ἐν ᾿Εδὲμ κατὰ ἀνατολὰς καὶ ἔθετο ἐκεῖ τὸν ἄνθρωπον αραδείσου καὶ τὸ ξύλον τοῦ εἰδέναι γνωστὸν καλοῦ καὶ πονηροῦ.

(Γένεσις Β΄, 8-9)

Καὶ ἔλαβε Κύριος ὁ Θεὸς τὸν ἄνθρωπον, ὃν ἔπλασε, καὶ ἔθετο αὐτὸν ἐν τῷ παραδείσῳ τῆς τρυφῆς, ἐργάζεσθαι αὐτὸν καὶ φυλάσσειν. καὶ ἐνετείλατο Κύριος ὁ Θεὸς τῷ ᾿Αδὰμ λέγων· ἀπὸ παντὸς ξύλου τοῦ ἐν τῷ παραδείσῳ βρώσει φαγῇ, ἀπὸ δὲ τοῦ ξύλου τοῦ γινώσκειν καλὸν καὶ πονηρόν, οὐ φάγεσθε ἀπ᾿ αὐτοῦ· ᾗ δ᾿ ἂν ἡμέρᾳ φάγητε ἀπ᾿ αὐτοῦ, θανάτῳ ἀποθανεῖσθε.

(Γένεσις Β΄, 15-17)

Αγαπητοί διαδικτυακοι φίλοι, καλησπέρα σας.

Κάθε βράδυ κάνω ανάγνωση ένος κεφαλαίου από τη Βίβλο.Προηγουμένως διάβασα το Β΄κεφάλαιο της Γενέσεως .

Η ερμηνευτικη σχολιαστική ανάλυση που ακολουθεί απηχεί προσωπικές μου σκέψεις και απόψεις και πιθανόν υπόκειται σε λάθη.

Εδω περιγράφεται οτι ο Θεός τοποθέτησε τον άνθρωπο στον παράδεισο της Εδέμ κατά ανατολάς, εκεί έβαλε και διάφορα δένδρα ωραία στην όψη και καρποφόρα, μεταξύ αυτων και δύο δένδρα στη μέση τυ παραδείσου το ένα το δένδρο της ζωής και το άλλο το δενδρο της γνώσης του καλού και του πονηρού.

Η εντολή τoυ Θεού ήταν σαφής στον Αδάμ, τον οποίον έβαλε στο παράδεισο για να εργάζεται εκεί και να τον προσέχει, και του ειπε από όλα τα δένδρα μπορεiς να τρως συμπεριλαμβανομένου και του δένδρoυ της ζωής για να ζεις αιώνια, αλλά δεν θα φάτε από το δένδρο της γνώσης του καλού και του πονηρού, γιατί την ημέρα που θα φάτε από αυτό το δένδρο, θα πεθάνετε με θάνατο.

Οι αρχικές προδιαγραφές με τις οποίες πλάστηκε ο άνθρωπος ήταν να είναι εικόνα και ομοίωση του Θεού, ο οποίος είναι αιώνιος και απείραστος του κακού, δεν γνωρίζει ούτε δημιούργησε το κακό. όμως άφησε ένα παραθυράκι στον άνθρωπο να επιλέξει , εάν παραμείνει στην υπακοή του στον Άγιο Λόγο του,ώστε να μη γνωρίσει ποτέ το κακό, να ζήσει στην αιωνιότητα μαζί με τον Τριαδικό Θεό χωρίς να πειράζει κανένα με τις κακές του πράξεις, αλλά ούτε και να πειραζεται από κανένα, όπως ο Θεός είναι απείραστος κακών και δεν πειράζει κανένα, αλλά καθε ένας πειράζεται από τις επιθυμίες του παρασυρόμενος και δελεαζόμενος. Η επιλογή του λοιπόν εξ αιτίας της επιθυμίαε του να φάει από το δένδρο της γνώσης του καλού και του πονηρού, τον έκανε να παρακούσει της εντολής του Θεού, και να υποστεί τη συνέπεια της ανυπακοής του που ειναι ο θάνατος, καθώς ο Θε'ος τον είχε προειδοποιήσει! Η ανυπακοή των πρωτοπλάστων στην εντολή του Λόγου του Τριαδικου Θεού της Παλαιάς Διαθήκης που οδήγησε τον άνθρωπο στη γνώση του καλού και του πονηρού, είχε σαν συνέπεια το θάνατο, επειδή επέλεξε το πονηρό αντί του αγαθού εν τη ελευθερία του, όμως ύστερα από χιλιάδες χρόνια από της πτώσης του ανθρώπου η υπακοή στο Λόγο του Χριστού της Καινής Διαθήκης ξαναέφερε την αιώνια Ζωή στον άνθρωπο και κατάργησε το θάνατο. Διοτι η υπακοή μας στο Χριστο της Καινής Διαθηκης, είναι το σβήσιμο του παλαιού "γραμματίου" της πρωθύστερης ανυπακοής μας στον Τριαδικο Θεό του νόμου της παλαιάς Διαθήκης.

Γι΄αυτ'ο Είναι επάναγκες να πιστεψομε στο Χριστό και στο Ευαγγέλιο του και να υπακούμε στις εντολές Του.

Κωνσταντίνος Στρατής