Τα τελευταία γεγονότα δείχνουν ότι τα πράγματα δεν πάνε καθόλου καλά στην Ελλάδα, ειδικώτερα στις μικρές ηλικίες. Εχει αυξηθεί η βία μετάξύ των παιδιών, η ανηθικότητα και όλοι αναρωτιούνται γιατί; Επιτρέξτε μου να εκφέρω την άποψη μου.

Να πω ότι για να γίνουν αποδεκτά τα όσα εκθέσω πιο κάτω θα πρέπει να γίνει αποδεκτή η υπέρτατη ανωτερότητα της διδασκαλίας του Χριστού, της οποιας η εφαρμογή θα έλυνε όλα τα προβλήματα της κοινωνίας άρα και αυτό το πρόβλημα της συμπεριφοράς των παιδιών..

Πώς όμως τα παιδιά θα ακούσουν τα λόγια του Χριστού, όταν ελάχιστοι γονείς προτρέπουν να εκκλησιάζονται τα παιδιά τους;

Δεν είναι μονον ότι δεν τα προτρέπουν να εκκλησιάζονται, αλλά ποτέ μέσα στο σπίτι δεν ακούγεται το όνομα του Ιησού Χριστού, ούτε η πιο απλή προσευχή δεν λέγεται. Έτσι λοιπόν διδασκαλία δεν υπάρχει ούτε στο σπίτι, αλλά ούτε και στο σχολείο, γιατί η ίδια η Πολιτεία με τους νόμους που περνάει, οδηγεί τα παιδιά να ζουν σε αρνησίθρησκο , για να μη πω σε αντίχριστο περιβάλλον. Έτσι τα καϋμένα τα παιδιά οδηγούνται στο να διδάσκονται μόνο μέσα από το internet την ηθική αξία ή απαξία των πράξεων τους και να προτιμούν τη κακή διδασκαλία του και όχι τη καλή, και μέσα στο αυτεξούσιο τους φτάνουν χωρις την υγιαίνουσα διδασκαλία να προτιμούν το κακό και όχι το καλό, στην ουσία τα παιδιά είναι το απάυγασμα (η αντανάκλαση) των γονέων τους. Είδατε ότι στη περίπτωση των 15χρονων, τα παιδιά είπαν : Ό,τι κάναμε το είδαμε στο διαδίκτυο και το εφαρμόσαμε, παιχνίδι ήταν, δεν κάναμε τίποτα κακό! Έτσι απολογήθηκαν.

Έτσι οδηγούμαστε όμως σε πολύ ολισθηρά μονοπάτια , που δεν ξέρουμε πού θα οδηγήσουν τη μελλοντική κοινωνία που έρχεται. Αυτά τα διάφορα video του διαδικτύου τα δήθεν παιδικά, με τα οποία απασχολούνται τα παιδιά και τα εγγόνια μας και έτσι περνανε την ώρα τους, είναι ό,τι χειρότερο, γιατί αποτρέπει τα παιδιά από του να διαβάσουν ένα ωφέλιμο ψυχωφελές βιβλίο , να μελετήσουν και να ακούσουν για το Χριστό και το Ευαγγέλιο Του, και γενικά να μάθουν να σκέπτονται σύμφωνα με τους ηθικούς κανόνες του Ευαγγελίου του Χριστού.. κλπ.

Όμως ,οτι σπέρνουμε, αυτό και θα θερίσουμε. Να μη μας εκπλήσει τίποτα από τα κακά που γ'ινονται και που ακούγονται και να ανεμένομε τα χειρ'οτερα, αν δεν αλλάξομε πορεία και αν δεν βάλουμε το πνευματικό μας αλέτρι στο αυλάκι του Ευαγγελίου του Χριστού.

Οι περισσότεροι γονείς και παπούδες δίνουν μεγάλη σημασία στη μεγάλη πανεπιστημιακή μόρφωση των παιδιών τους και στα πανεπιστημιακά πτυχία, ενώ δεν δίνουν καμμιά απολύτως σημασία να μορφώσουν τα παιδιά τους και τα εγγόνια τους με την απλή και ταπεινή μόρφωση του Χριστού μέσα τους, να μάθουν να κάνουν το καλό και να απορρίπτουν το κακό. Κρίμα.........

Κωνσταντίνος Στρατής

 Στη προηγούμενη ανάρτηση μου προσπάθησα να ερμηνεύσω και να σχολιάσω τις τρεις παραβολές του Χριστού που μιλάνε για την ανεκτίμητη αξία της βασιλείας των ουρανών. Στη συνέχεια θα προσπαθήσω να γράψω για ποιούς λόγους, συμφωνα παντα με την ατελή μου αντίληψη γι΄αυτά τα μεγάλα πνευματικά θέματα, είναι ανώτερη η βασιλεία των ουρανών από όλα όσα επίγεια πλούτη θεωρεί κάποιος ότι έχουν τη μοναδική τους αξία και γι΄αυτά θυσιάζει ακόμη και τη ζωή του πολλές φορές.

1. Τα επίγεια πλούτη για να διατηρηθούν και να συντηρηθούν θέλουν μεγάλο κόπο, πολύ φροντίδα και καθημερινή παρακολούθηση και συντήρηση,, θέλουν να τα διαχειρίζεται όποιος τα έχει με σοφία γιατί γρήγορα φθείρονται και μπορεί να χαθούν από διάφορες αιτίες. Και δεν υπόκεινται μόνο στη φθορά του χρονου και των κακων καιρικών συνθηκών, αλλά και στο κνίδυνο κλοπής από άλλους πιο πλεονέκτες από τον πλεονέκτη που τα κατέχει. Ο πλούσιος δεν έχει χρόνο ούτε και ζήλο για την πνευματική Χριστιανική του ανάπτυξη. Αφιερώνει όλο του το χρόνο στην ύλη και όχι στο πνεύμα. Με τούτα που γράφω δεν θεωρώ βεβαίως ότι τα υλικά αγαθά είναι τελείως άχρηστα και επιβλαβή, γιατί είναι χρήσιμη και απαραίτητη για τη ζωή μας η χρήση τους με μέτρο και με αυτάρκεια. Πρέπει να έχουμε το σπίτι μας , τα σκεπάσματα μας , τη καθημερινη μας τροφή και ένα μέσον για να κινηθούμε, και να χουμε τη δυνατότητα να μεγαλώσουμε και να σπουδάσουμε τα παιδιά μας. Αλλά μέχρις εκεί, από κει και πέρα το κυνήγι και η προσπάθεια τους άμετρου πλουτισμού , αρχίζει και γίνεται θανάσιμο αμάρτημα.

2. Οι Χριστιανικές αρετές δεν μπορούν να αναπτυχθούν και να αποδώσουν καρπό στις ψυχές που είναι παραδεδομένες στην απόκτηση του πλούτου και της φιλαργυρίας. Ο Χριστός είπε ότι η ζωή του ανθρώπου δεν εξαρτάται από τα υπαρχοντα του στην παραβολή του άφρονα πλούσιου, ο άνθρωπος αυτός δεν έκανε τίποτα για να αυξήσει το πλολυτο του, ο Θεός του τον άυξησε γιατί ήλθε μεγάλη καρποφορία στα χωράφια του , απέδωσαν τοσο πολύ καρπό μέσα σε μια χρονιά, που δεν είχε αποθήκες για να τον αποθηκεύσει, το λάθος του ήταν ότι ξέχασε το θάνατο, ξέχασε τους φτωχούς που θα είχαν ανάγκη από το πλεόνασμα του πλούτου του, και απευθυνόμενος στη ψυχή του της είπε το εξης αμίμητο : " Ψυχή μου φάε, πιες και να ευφραίνεσαι, γιατί έχεις πολλά αγαθά αποταμιευμένα για πολλά χρόνια πίστευε ότι θα ζήσει πολλά- πολλά χρόνια , και ότι όλη η υπόλοιπη ζωή του θα ηταν φαϊ , πιοτό και ευχαρίστηση στις ηδονές της ζωής, πίστευε ότι η ψυχή του είχε ανάγκη τα στάρια και τα κριθάρια και τα άλλα σιτηρά που κάρπισαν τα χωράφια του.. Ήρθε όμως ο Θεός και του είπε: " Αυτή τη νύχτα απαιτούνε τη ψυχή σου , φεύγεις από αυτή τη ζωή, και τα όσα ετοίμασες για ποιον θα πάνε;" Θα πρέπει να προσέξουμε ότι του είπε ο Θεός " αυτή τη νύχτα φεύγεις!" Δεν του έδωσε κανένα περιθώριο, τουλάχιστο να ξημερώσει και να δει για τελευταία φορά τον ήλιο. Αυτή τη νύχτα φεύγεις, γιατι ο άφρονας πλούσιος είχε μεσάνυχτα μέσα στη ψυχή του και γι΄αυτοό τη νύχτα θα φύγει, την οποία ψυχή του ποτέ δεν την είχε φωτίσει το φως του Χριστού. To πρόβλημα δεν είναι αν ο Θεός μπορεί να μας δώσει λίγο παραπάνω υλικά αγαθά , πολλές φορές ίσως και πλούτο, όπως έδωσε στον άφρονα πλούσιο, , αλλά είναι πώς θα τα διαχειριστούμε. Εάν έχουμε την ελπίδα μας μόνο σε αυτά , πολύ γρήγορα θα απογοητευτούμε, γιατί γρήγορα θα καταλάβουμε ότι ο πλούτος δεν μας γλυτώνει ούτε από τις αρρώστιες, ούτε από το θάνατο. Γιατί ο Θεός μας δοκιμάζει με δύο τρόπους: Είτε δίνοντας μας πολύ πλούτο, για να δει πώς θα τον διαχειριστούμε και να μας κρίνει σύμφωνα με τη καλή διαχείρηση του κατά το άγιο θέλημα του, ή μπορεί να μας δώσει ακραία φτώχεια, για να δει αν θα αντέξει η πίστη μας σε αυτον και αν συνεχίσουμε να ευλογούμε το Θεό, ή το αντίθετο.

Και όλα αυτά μας τα λέει ο Κύριος γιατί πράγματι τα υλικά αγαθά της γης θα έφταναν για να ήταν χορτάτοι και να είχαν στέγη όλοι οι κάτοικοι της γης, αν δεν υπήρχαν οι πλούσιοι που συγκεντρώνουν όλο το πλουτο της γης για τη δική τους πάρτη, τη δική τους ευμάρεια, αποταμιεύουν πλούτο γιατί πιστεεύουν ότι δεν υπάρχει θάνατος , ότι θα ζουν αιώνια μέσα στην ευμάρεια και στη χλιδή.

3. Από την άλλη μεριά και διαμετρικά αντίθετα, βρίσκεται η βασιλεία των ουρανων την οποία ευαγγελίζεται ο Χριστός στο Ευαγγέλιο του. Αυτή τη βασιλεία την οραματίστηκαν και την είδαν σαν πραγματικότητα όλοι οι άγιοι, των οποίων το βίο διαβάζω καθημερινά στα Συναξάρια των αγίων της ημέρας. Όλοι αυτοί οι άγιοι ήταν από διαφορετικά κοινωνικά και μορφωτικά στρώματα, όλοι τους όμως είχαν μια ισχυρή πίστη και αφιέρωση στο Χριστό, τόσο μεγάλη πίστη που μπροστά στην απόκτηση της βασιλείας του, όλα τα επίγεια αγαθά, τιμές , δόξα κλπ τα θεωρούσαν σκουπίδια και εμπόδια και βαρίδια που τους εμπόδιζαν στη πνευματική τους πρόοδο και στη πνευματική τους ΄ανάπτυξη και πορεια προς τη βασιλεία των ουρανών, την αιωνια ζωή, γι΄ αυτό και τα απαρνήθηκαν όλα, απαρνήθηκαν τον ίδιο τους τον εαυτό για να κερδίσουν το Χριστό, τον πιο πολύτιμο θησαυρο, το πιο πολύτιμο μαργαριτάρι, όπως ανέφερε ο Χριστός στις τρεις παραβολές του που ερμήνευσα στη προηγούμενη ανάρτηση μου..

Κωνσταντίνος Στρατής

Ο θησαυρός, τὸ μαργαριτάρι καὶ τὸ δίχτυ (παραβολές του Χριστού που αναφέρονται στη βασιλεία των ουρανών)

 

Πάλιν ὁμοία ἐστὶν ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν θησαυρῷ κεκρυμμένῳ ἐν τῷ ἀγρῷ, ὃν εὑρὼν ἄνθρωπος ἔκρυψε, καὶ ἀπὸ τῆς χαρᾶς αὐτοῦ ὑπάγει καὶ πάντα ὅσα ἔχει πωλεῖ καὶ ἀγοράζει τὸν ἀγρὸν ἐκεῖνον. Πάλιν ὁμοία ἐστὶν ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν ἀνθρώπῳ ἐμπόρῳ ζητοῦντι καλοὺς μαργαρίτας· ὃς εὑρὼν ἕνα πολύτιμον μαργαρίτην ἀπελθὼν πέπρακε πάντα ὅσα εἶχε καὶ ἠγόρασεν αὐτόν. Πάλιν ὁμοία ἐστὶν ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν σαγήνῃ βληθείσῃ εἰς τὴν θάλασσαν καὶ ἐκ παντὸς γένους συναγαγούσῃ· ἥν, ὅτε ἐπληρώθη, ἀναβιβάσαντες αὐτὴν ἐπὶ τὀν αἰγιαλὸν καὶ καθίσαντες συνέλεξαν τὰ καλὰ εἰς ἀγγεῖα, τὰ δὲ σαπρὰ ἔξω ἔβαλον. οὕτως ἔσται ἐν τῇ συντελείᾳ τοῦ αἰῶνος. ἐξελεύσονται οἱ ἄγγελοι καὶ ἀφοριοῦσι τοὺς πονηροὺς ἐκ μέσου τῶν δικαίων, καὶ βαλοῦσιν αὐτοὺς εἰς τὴν κάμινον τοῦ πυρός· ἐκεῖ ἔσται ὁ κλαυθμὸς καὶ ὁ βρυγμὸς τῶν ὀδόντων. Λέγει αὐτοῖς ὁ ᾿Ιησοῦς· συνήκατε ταῦτα πάντα; λέγουσιν αὐτῷ, ναί, Κύριε, ο δὲ εἶπεν αὐτοῖς· διὰ τοῦτο πᾶς γραμματεὺς μαθητευθεὶς εἰς τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν ὅμοιός ἐστιν ἀνθρώπῳ οἰκοδεσπότῃ, ὅστις ἐκβάλλει ἐκ τοῦ θησαυροῦ αὐτοῦ καινὰ καὶ παλαιά. Ματθαίου 44 - 52

Ερμηνευτικά σχόλια

Ο Κύριος Ιησούς Χριστός μιλάει πολλές φορές στο Ευαγγέλιο του Ματθαίου για τη Βασιλεία Των Ουρανών, ενώ στο Ευαγγέλιο του Ιωάννου μιλάει για την Αιώνια Ζωή, και οι δύο έννοιες είναι το ίδιο πράγμα. Στις τρεις αυτές παραβολές ο Κύριος μας μιλάει για την απόλυτη αξία της βασιλείας των ουρανών που δεν συγκρίνεται με τίποτα από ό,τι υπάρχει στη γη, γιατί ό,τι πολύτιμο υπάρχει στη γη είναι για τη θρέψη και τη συντήρηση των σωμάτων μας για ωρισμένο χρόνο δηλαδή του υλικού μέρους της ύπαρξης μας. Η βασιλεία των ουρανών όμως είναι υπερτέρα της ύλης γιατί τρέφει και συντηρεί για αιώνιο χρονο τις ψυχές μας, δηλαδή το πνευματικό μέρος της ύπαρξης μας. Η απόκτηση λοιπόν του αιώνιου θησαυρού της βασιλείας των ουρανών προυπoθέτει την απάρνηση του υλικού θησαυρού! Αυτό είναι το νόημα των παραβολών αυτών και συγκεκριμένα στη πρώτη παραβολή λέει ο Κϋριος : Η βασιλεία μου μοιαζει με ένα θησαυρό κρυμμένο σε ένα χωράφι, και λέει κρυμμένο, γιατί δεν φαίνεται στα υλικά μας μάτια που βλέπουν μόνο τους φθαρτούς θησαυρούς και όχι τον άφθαρτο πνευματικό θησαυρό του Χριστού. Κάποιος όμως τον έκρυψε στο χωράφι, και από τη χαρά του που βρήκε ένα τέτοιας μεγάλης αξίας θησαυρό, πάει και πουλάει όλα όσα έχει και αγοράζει το χωράφι εκείνο, τουτέστιν απαρνιέται όλα όσα γήινα θεωρούσε πολύτιμα, προκειμένου να γίνει κτήμα του ο κρυμένος θησαυρος της βασιλείας των ουρανών. Αλλά και η δεύτερη παραβολή για το μαργαριτάρι είναι όμοια με τη πρώτη.

Η τρίτη παραβολή μιλάει για ένα ψαράδικο δίχτυ, που το έριξε ο ψαράς στη θάλασσα, που έπιασε πολλά ψάρια, και κατόπιν στη παραλία οι ψαράδες ξεχωρίζουν τα ψάρια. Κρατάνε τα καλά, τα δε άχρηστα τα πετάνε. Έτσι θα γίνει και στη συντέλεια των αιώνων. Οι άγγελοι (οι ψαράδες της παραβολής) θα ξεχωρίσουν τους δικαίους από τους αδίκους , που όπως όλα τα ψάρια βρίσκονται στο ίδιο δίχτυ, έτσι και οι δίκαιοι και οι άδικοι είναι ανακατεμένοι τώρα, όμως κάποτε θα ξεχωρίσουν και οι άδικοι θα οδηγηθούν στο καμίνι της φωτιάς εκεί που θα είναι το κλάμα και το τρίξιμο των δοντιών, Αφού τελείωσε αυτές τις τρεις παραβολές, είπε ο Ιησούς: Tα καταλάβατε όλα αυτα ; Και του είπαν : Ναι, Κύριε. Και συνέχισε ο Κύριος : Κάθε ένας που θα μαθητεύσει στη βασιλεία των ουρανών μοιάζει με ένα άνθρωπο που βγάζει από το θησαυρό του πολύτιμα πράγματα παλιά και νέα. Εδώ τα πολύτιμα παλαιά πράγματα είναι οι πολύτιμες γνώσεις από τη Παλαιά Διαθήκη, και τα νέα πράγματα είναι οι θησαυροί από τη Καινή Διαθήκη. Δηλαδή θέλει να μας πει ο Κύριος, ότι ο θησαυρός της βασιλείας των ουρανών βρίσκεται μέσα στην Αγία Γραφή, εκεί όταν κατανοήσουμε τις αλήθειες αυτές που είναι κρυμμένες μέσα της όπως ο κρυμένος θησαυρός στο χωράφι , τότε μπορούμε όταν τη καταλάβουμε να αποκτήσουμε τη βασιλεία των ουρανών δηλαδή την αιώνια ζωή, διαφορετικά θα φθάσουμε έως την ώρα του θανάτου μας, οι μεν πλούσιοι πώς να μεγαλώσουν και να διατηρήσουν τη περιουσία τους , οι δε φτωχοί θα τους ζηλεύουν και θα προσπαθούν να τους μοιάσουν για να γίνουν και αυτοί πλούσιοι. ¨

Όμως η Αγία Γραφή μας τονίζει ότι υπάρχει ο αληθινά υπέρτατος πλουτισμός που είναι η ευσέβεια όταν συνοδεύεται από την αυτάρκεια!

Κωνσταντίνος Στρατής

ΑΥΤΑΠΑΡΝΗΣΗ, ΜΕΡΟΣ 3

 Tί σημαίνει αυταπάρνηση; ( μέρος 3 )

Όπως είδαμε μέχρι τώρα, ο σωτήρας Κύριος Ιησούς Χριστος μας αφήνει στην απόλυτη ελευθερία μας να τον ακολουθούμε ή να μην τον ακολουθούμε. Όσοι παραμείνουν ακόλουθοί του έκαναν τα εξής απλά βήματα:. Πρώτο , ήθελαν να τον ακολουθούν, δεύτερο, απαρνήθηκαν τον εαυτό τους και τρίτο, υψώνουν το Σταυρό τους και καθημερινά τον ακολουθούν.

Σήμερα τις νυκτερινές ώρες , είναι 4 το πρωϊ, θα δούμε τί σημαίνει ο όρος οτι κάποιος : ακολουθεί το Χριστό.

Σημαίνει ότι καθημερινά μιμήται το Χριστό, όπως γράφει ο απόστολος Παύλος : ¨Μιμηταί μου γίνεσθε ως καγώ του Χριστού" , μιλάει όπως μιλούσε ο Χριστός και χρησιμοποιεί τα ίδια λόγια σε κάθε περίσταση, σημαίνει να αγρυπνεί και να προσεύχεται όπως αγρυπνούσε και προσευχόταν ο Χριστός εκεί στο όρος των ελαιών, να παίρνει στα χέρια του το πνευματικό μαστίγιο του Χριστού και όπως ο Χριστός με αυτό έδιωξε τους εμπόρους από το Ναό του, έτσι και όποιος ακολουθεί το Χριστό πρέπει με το ίδιο μαστίγιο να μαστιγώνει τους εμπόρους της απάτης δηλαδή τα πονηρα πνεύματα που προσπαθούν μέσα στον εσωτερικό του κόσμο να εμπορευθούν και να αγοράσουν τη ψυχή του, διότι το σώμα του είναι ο Ναός του Αγίου Πνεύματος, και αυτον το Ναό προσπαθούν να αλώσουν και να σπιλώσουν οι έμποροι της απάτης, δηλαδή με άλλα λόγια οι λογισμοί της αμαρτίας., σημαίνει να αγαπάει τους εχθρούς του και να τους συγχωρεί και όπως ο Χριστός αγάπησε όλους πάνω στο Σταυρό και σε όλους έδωσε το Ευαγγέλιο του δια του Σταυρικού του θανάτου και του ιδίου Σώματος του και του αίματος του, έτσι και όποιος τον ακολουθεί πρέπει να αγαπάει τόσο τους εχθρούς του ώστε και σε αυτούς να κηρύττει το Ευαγγέλιο , γιατί και οι εχθροί του θέλει να σωθούν, ακόμη σημαίνει να μη φοβάται το θάνατο , και να είναι έτοιμος να πιεί το πικρό ποτήρι της χολής και του ξυδιού που θα τον ποτίσουν οι άνθρωποι όταν τον βλέπουν να είναι καρφωμένος πάνω στο Σταυρό, γιατί αυτό κάνουν οι πολλοί όταν δουν κάποιον καρφωμένο στο Σταυρο εξ αιτίας της αμαρτίας του του βάζουν ξύδι και χολή στις πληγές του, αντί να του τις ανακουφίσουν με λάδι και κρασί όπως έκαμε ο καλός Σαμαρείτης , δηλαδή ο Χριστός,σημαίνει ακόμη ότι όποιος ακολουθεί το Χριστό τον αναγνωρίζει όχι μόνο σαν ένα μεγάλο δάσκαλο, αλλά πρωτίστως σαν Σωτήρα της ψυχής του, εκεί που απέτυχε ο πλούσιος όταν ρώτησε το Χριστό και του είπε " Δασκαλε τί να κάνω για να κληρονομήσω την αιώνια ζωή?" Και ο πλούσιος απέτυχε να ακολουθήσει την ειδική εντολή του Ιησού Χριστού που του είπε : " Πήγαινε και μοίρασε στους φτωχούς αυτά που σε βαραίνουν, δηλαδή το πλούτο σου, και έλα γυμνός και πάμφτωχος να με ακολουθήσεις!" Και συνοπτικά μπορούμε να πούμε ότι όποιος ακολουθεί γτο Χριστό, τον ακολουθεί παντού και στο γάμο ττης Κανά, εκεί που με θαυματουργικό τρόπο έκαμε κρασί το νερό, χαιρεται και αγαλλεται στους γάμους, αλλά επίσης τον ακολουθεί ακόμη και μέχρι το Σταυρό, την Ταφή, την Ανάσταση και την Ανάληψη Του στους ουρανούς.

Αυτός είναι ο αληθινός Χριστός όπως αποκαλύπτεται στο Ευαγγέλιο της Καινής Διαθήκης , και αυτό το Χριστό "αρετουσάριστο" πρέπει με τη θέληση μας να ακολουθήσουμε. Όποιος παραμείνει μόνο στο χαρμόσυνο εορταστικό περιβάλλον των Χριστουγέννων και δει το Χριστό σαν στολίδι εξωτερικό, σαν μέσο για τις αργίες του, για το "τζίρο¨του μαγαζιού του, και τις εκδρομές του ήδη έχει χάσει το μέσο της Σωτηρίας του, και αν δεν μετανοήσει και ζητήσει συγχώρηση, θα φύγει κάποτε από αυτή τη ζωή φορτωμένος τόσο πολύ , που στο τέλος δεν θα μπορεί ούτε να κουνήσει το μικρό του δακτυλάκι, ενώ αν ακολουθήσει το Χριστό θα πετάξει ανάλαφρος σαν γρήγορο πουλί προς στη βασιλεία των ουρανών, συνοδευόμενος από τους αγγέλους του Θεού, στο ουράνιο ταξείδι του προς την αιώνια ζωή..

Καλά Χριστούγεννα

Κωνσταντίνος Στρατής

άμισθος ψάλτης.

ΑΥΤΑΠΑΡΝΗΣΗ, ΜΕΡΟΣ 2

 Tί σημαίνει αυταπάρνηση; ( μέρος 2 )

Συνέχεια

Και είπεν ο Θεός. Ποιήσωμεν άνθρωπον κατ΄εικόνα ημετέραν και καθ΄ομοίωσιν κλπ ( Γένεσις Α΄ 26 )

Και εποίησεν ο Θεός τον άνθρωπον , κατ΄εικόνα Θεού εποίησεν αυτόν κλπ ( Γένεσις Α΄ 27 )

Αγαπητοί διαδικτυακοί φίλοι, αυτές είναι οι προδιαγραφές με τις οποίες ο Θεός δημιούργησε τον άνθρωπο. Η ιστορία όμως της Βίβλου μας λέει ότι από την αρχή ο άνθρωπος εξέπεσε εξ αιτίας της αμαρτίας, αμαύρωσε τις θείες προδιαγραφές του, και μέσα στην ελευθερία του δεν θέλησε και δεν θέλει να είναι κατ΄εικόνα και καθ΄ομοίωση του Θεού, και τούτο γιατί δεν του αρέσει να εφαρμόζει τις θεϊκές ιδιότητες της αγάπης, της συγχώρησης, του ελέους και της ευσπλαγχνίας . Όταν λοιπόν ο Κϋριος μας μιλάει για απάρνηση του εαυτού μας, μας ζητάει με τη θέληση μας να απαρνηθούμε και να απεκδυθούμε και να πετάξουμε σαν ένα βρώμικο ρούχο αυτόν τον ξεπεσμένο εαυτό μας, που έχει αμαυρώσει τις θείες προδιαγραφές του, τον οποίον η Γραφή ονομάζει παλαιό άνθρωπο, και να επανέλθει στις αρχικές προδιαγραφές του, με άλλα λόγια να γίνει ένας νέος άνθρωπος και να ντυθεί με το ένδυμα του Χριστού, αφού πρώτα πέταξε τα ράκη της αμαρτιας με την οποία ήρθε στο κόσμο, τούτο βέβαια επιτυγχάνεται με το Άγιο Βάπτισμα που είναι Μυστήριο της Εκκλησίας μας. "Όσοι εις Χριστόν εβαπτισθητε , Χριστόν ενεδύσασθε". Το Άγιο Βάπτισμα σημαίνει να συνταχθούμε με το Χριστό, να απαρνηθούμε το παλαιό εαυτό μας και να υψώσουμε το Σταυρό μας, ακολουθώντας το Χριστό. Ο νέος αναγενημμένος άνθρωπος που βγαίνει μέσα από τη κολυμβήθρα του Βαπτίσματος φέρνει ακέραιες τις αρχικές προδιαγραφές της δημιουργίας του, γίνεται και πάλι κατ΄εικόνα και καθ΄ομοίωση του Θεού! Όμως πρέπει να προσεξει κατά το διάβα της ζωής του να μη ξεπέσει πάλι όπως ο πρώτος Αδάμ και αμαυρώσει και πάλι τις θείες προδιαγραφές του οι οποίες του χαρίστηκαν με το Βάπτισμα του. Εάν ξεπέσει και πάλι, η Σωτηρία δεν παύει να είναι και πάλι δίπλα του, επειδή ο Θεος δεν θέλει κανένας να χαθεί, αρκεί να θελήσει να ακολουθήσει το Χριστό, απαρνούμενος τον παλαιό άνθρωπο που συνεχίζει να τον καταδυναστευει καίτοι είναι βαπτισμένος, και να σηκώσει το Σταυρό Του και τότε να ακολουθήσει το Χριστό στη Γέννηση του, δηλαδή όπως ο Χριστος γεννήθηκε ως άνθρωπος τέλειος χωρίς αμαρτία, ενώ είναι ο Θεός, έτσι και αυτός να γεννηθεί σε μια νέα ζωή, στη Σταυρωση που σημαίνει να σταυρώσει τον παλιό εαυτό του πάνω στο Σταυρό του Χριστού, του στη ταφή Του δηλαδή να νεκρώσει και να θάψει τα αμαρτωλά πάθη του, και στην Ανάσταση Του δηλαδή εφεξής να ζήσει μια αναστημένη ζωή μαζί με τον αναστημένο Χριστό, τον οποίο θα ακολουθεί..

Αλλά εάν και πάλι εκπέσει ο άνθρωπος ξανά και ξανά από τις θείες προδιαγραφές του, τότε υπάρχει το Μυστήριο της Εξομολόγησης, η μετάνοια και η συγχώρηση των αμαρτιών από τον Πνευματικό. Άρα η Χάρη του Θεού παρακολουθεί τον άνθρωπο συνεχώς , αφήνοντας τον όμως στην ελευθερία του και στην εκλογή του αν θέλει να ακολουθει το Χριστό.

Κωνσταντίνος Στρατής

ΑΥΤΑΠΑΡΝΗΣΗ , ΜΕΡΟΣ 1

 Τί σημαίνει αυταπάρνηση;, μέρος 1

Όστις θέλει ὀπίσω μου ἀκολουθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτὸν καὶ ἀράτω τὸν σταυρὸν αὐτοῦ, καὶ ἀκολουθείτω μοι.

Μάρκου Η΄ 34

Εἴ τις θέλει ὀπίσω μου ἐλθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτὸν καὶ ἀράτω τὸν σταυρὸν αὐτοῦ καὶ ἀκολουθείτω μοι.

Ματθαίου ΙΣΤ΄ 24

Εἴ τις θέλει ὀπίσω μου ἔρχεσθαι, ἀπαρνησάσθω ἑαυτὸν καὶ ἀράτω τὸν σταυρὸν αὐτοῦ καθ᾿ ἡμέραν καὶ ἀκολουθείτω μοι.

Λουκά Θ΄ 23

Αγαπητοί διαδικτυακοί φίλοι καλημέρα σας. Εύχομαι καλά Χριστούγεννα με ειρήνη, χαρά και υγεία.

Οι τρεις Ευαγγελιστές Μάρκος, Ματθαίος και Λουκάς αναφέρουν στο Ευαγγέλιο τους αυτή τη περίφημη φράση του ΚυρΙου Ιησου Χριστού που είπε, ότι : "Όποιος θέλει να με ακολουθήσει, ή να έλθει πίσω μου ή να έρχεται πίσω μου , να απαρνηθεί τον εαυτό του, και να σηκώνει το Σταυρό του, (κάθε μέρα να σηκώνει το Σταυρό του, γράφει ο Λουκάς, )και τότε να με ακολουθεί.

Τί όμως σημαίνουν όλα αυτά που λέει ο Χριστός;

1. Το αρχικό βήμα για να ακολουθήσει κάποιος το Χριστό είναι να το θέλει, πρέπει μέσα στην ελευθερία του να έχει το πόθο μέσα του. Χωρίς τη θέληση του ποτέ δεν θα ακολουθήσει το Χριστό. Μπορεί να είναι βαπτισμένος από τη νηπιακή του ηλικία στο Όνομα του Πατρός και του Υιού, και του Αγίου Πνεύματος, αλλά αν στη διάρκεια της ζωής του δεν θελήσει να ακολουθήσει το Χριστό, θα μείνει απέξω από τη βασιλεία των Ουρανών.

2. Το δεύτερο βήμα που είναι αναπόσπαστη συνέχεια του πρώτου βήματος είναι να απαρνηθεί τον εαυτό του. Η απάρνηση του εαυτού μας είναι μια πολύ μεγάλη κουβέντα και στους πολλούς δυσνόητη. Τί σημαίνει να απαρνηθώ τον εαυτό μου; Δηλαδή ο εαυτός μου, να απαρνηθεί τον εαυτό του ; Πώς μπορεί να γίνει αυτό; Απαρνιέμαι τον εαυτό μου σημαίνει ότι απαρνιέμαι τον εγωiσμό μου, την αγάπη μου προς τον εαυτό μου και τις αμαρτωλές του επιθυμίες, απαρνιέμαι τις κακές σκέψεις που ο διάβολος φυτεύει στο μυαλό μου και δεν τους δίνω υπόσταση στη πράξη, τις αμαρτωλές επιθυμίες μου, ακόμη σημαίνει να διατηρώ εύκαμπτη τη συνείδηση μου ώστε εύκολα να ξεχωρίζει την ηθική αξία ή απαξία των πράξεων μου, ότι σβήνω άπαξ και δια παντός το δικό μου αμαρτωλό θέλημα και θέλω πάντοτε να γίνεται και προσεύχομαι να γίνεται το θέλημα του Θεού στη ζωή μου, ακόμη σημαίνει να θεωρώ το χρυσάφι και γενικά τον υλικό πλούτο ως μεγάλα εμπόδια που με αποτρέπουν από του να απαρνηθώ τον εαυτό μου, διότι η απάρνηση του εαυτού μας σημαίνει πλήρη καθαρισμό του εσωτερικού μας κόσμου, όπου στην ουσία το έργο του καθαρισμού το κάνει ο ίδιος ο Χριστός όταν θελήσουμε να τον ακολουθήσομε. Και σημαίνει ακόμη πως ό,τι βλέπουμε , ό, τι ακούμε, ό,τι και οι πέντε αισθήσεις μας συλλαμβάνουν να το αντιλαμβανόμαστε σύμφωνα με τη θεώρηση του Χριστού.

3. Αφού θελήσουμε να ακολουθήσουμε το Χριστό, αφού απαρνηθούμε τον εαυτό μας, τότε το τρίτο βήμα είναι να σηκώσουμε το Σταυρό μας, και τότε έχουμε φθάσει στη τελειότητα και να εννοήσουμε ότι όντως ακολουθούμε το Χριστό. Αλλά για να βρεθούμε στο τρίτο βήμα ώστε σηκώνοντας το Σταυρό μας να ακολουθούμε το Χριστό, θα πρέπει να έχουν προηγηθεί τα προηγούμενα δύο! Γιατί όταν φθάσωμε στο πνευματικό σημείο να ακολουθούμε το Χριστό σηκώνοντας το Σταυρό μας , τότε έχει επιτευχθεί η εκπλήρωση των προδιαγραφών με τις οποίες πλαστήκαμε δηλαδή να είμαστε κατά την εικόνα και κατά την ομοίωση του θεου! Αυτό σημαίνει να ομοιάσουμε του Χριστού, σημαίνει να ακολουθήσουμε το δρόμο του!

4. Ώστε η θέληση μας να καολουθήσουμε το Χριστό, η αυταπάρνηση μας και η ανύψωση του Σταυρού μας αυτά είναι αλληλένδετα και αναπόσπαστα, για όποιον βρίσκεται στο δρόμο του Χριστού.

Και τελευταία μπορούμε να πούμε ότι όπως ο Ιησούς Χριστός ως Θεος ταπέινωσε τον εαυτό του με το να γίνει άνθρωπος και να γεννηθεί σε ένα ρυπαρο σταύλο, έτσι και εμείς πρεπει να ταπεινώσουμε τον εαυτό μας απαρνούμενοι τον, ώστε να φθάσουμε να ακολουθούμε το Χριστό, που σημαίνει να ακολουθήσουμε την αγιότητα του Χριστού, δηλαδή να γίνουμε άγιοι. Απάρνηση του ευατού μας σημαίνει ταπείνωση του εαυτού μας , και όσο πιο πολύ ταπεινώνουμε, δηλαδή απαρνιόμαστε τον εγωϊστικό εαυτό μας τόσο περισσότερο βρισκόμαστε στο δρόμο του Χριστού και τον ακολουθούμε στα παντα στη Γέννηση Του, στο Σταυρικό του θάνατο, στη Ταφή Του και στην Ανάσταση Του.

Καλά Χριστούγεννα.

Συνεχίζεται

Κωνσταντίνος Στρατής

Η ΝΗΣΤΕΙΑ , ΜΕΡΟΣ 8

Περίοδοι κατά τις οποίες τρώμε από όλα και τις ημέρες Τετάρτης και Παρασκευής που περιλαμβάνονται σε αυτές τις περιόδους.

1) Το δωδεκαήμερο από 25 Δεκεμβρίου έως 6 Ιανουαρίου με εξαίρεση την εορτή των Θεοφανείων που έχουμε αυστηρή νηστεία.

2) Η Διακαινίσιμος Εβδομάδα ( Η πρώτη εβδομάδα μετά το Πάσχα)

3) Η Εβδομάδα μετά την Πεντηκοστή.

4) Οι τρεις πρώτες εβδομάδες του Τριωδίου ως εξής :

* Εβδομάδα Τελώνου και Φαρισαίου. Τρώμε από όλα.

* Εβδομάδα Ασώτου. Τρώμε από όλα εκτός από τη Τετάρτη και τη Παρασκευή κατά τις οποίες νηστεεύουμε το λάδι.

* Εβδομάδα της Τυρινής . Τρώμε από όλα, εκτός από το κρέας όλες τις ημέρες συμπεριλαμβανομένων και της Τετάρτης και της Παρασκευής.

Κωνσταντίνος Στρατής

Η ΝΗΣΤΕΙΑ, ΜΕΡΟΣ 7

Ημερήσιες νηστείες του έτους.

α) 5 Ιανουαρίου, παραμονή Θεοφανείων.

β) 14 Σεπτεμβρίου, Ύψωσις του Τιμίου Σταυρού.

γ) 29 Αυγούστου, Αποτομή της τιμίας κεφαλής του Προδρ'ομου Ιωάννου.

Κατά τις ημέρες αυτές δεν τρωμε λάδι, εκτός αν συμπέσουν Σάββατο ή Κυριακή.

Οι νηστίσιμες τροφές είναι λαχανικά, όσπρια, πατάτες, ζυμαρικά, ξηροί καρποί, ελιές, φρούτα. Τις ημέρες που νηστεύουμε το λάδι, δεν πίνουμε ούτε κρασί ούτε και οινοπνευματώδη ποτά. Μόνο τις ημέρες που δεν νηστεύουμε το λάδι , πίνουμε κρασί και τα οινοπνευματώδη.

Οι τροφές τις οποίες νηστεύομε είναι κρέας, γαλακτερά, τυροκομικά, και αυγά. Κωνσταντίνος Στρατής

Η ΝΗΣΤΕΙΑ ΜΕΡΟΣ 6

Η νηστεία του Δεκαπενταύγουστου.

Αρχίζει την 1 Αυγούστου και λήγει την 14 Αυγούστου. Είναι αυστηρή νηστεία όπως εκεινη της Μεγάλης Τεσσαρακοστής. Νηστεύουμε το λάδι , αν δεν είμαστε ασθενείς, όλες τις ημέρες πλην Σαββάτων και Κυριακών . Ψάρια καταλύομε μόνον στις 6 Αυγούστου της εορτή της Μςταμορφ'ωσεως του Κύρίου Ιησού Χριστού. πίσης ψάρι τρώμε καικατά την ημέρα της Κοιμήσεως της Θεοτόκου την 15 Αυγούστου, αν η ημέρα αυτή συμπέσει Τετάρτη ή Παρασκευή.

Οι νηστίσιμες τροφές είναι λαχανικά, όσπρια, πατάτες, ζυμαρικά, ξηροί καρποί, ελιές, φρούτα. Τις ημέρες που νηστεύουμε το λάδι, δεν πίνουμε ούτε κρασί ούτε και οινοπνευματώδη ποτά. Μόνο τις ημέρες που δεν νηστεύουμε το λάδι , πίνουμε κρασί και τα οινοπνευματώδη.

Οι τροφές τις οποίες νηστεύομε είναι κρέας, γαλακτερά, τυροκομικά, και αυγά.

Κωνσταντίνος Στρατής

Η ΝΗΣΤΕΙΑ, ΜΕΡΟΣ 5

Η νηστεία των Αγίων Αποστόλων. Αρχίζει τη Δευτέρα μετά την Κυριακή των Αγίων Πάντων και λήγει την 28 Ιουνίου παραμονή της εορτής των αγίων αποστόλων Πέτρου και Παύλου.

1. Κατ΄αυτή τη νηστεία δεν τρώμε κρέας, γαλακτερά, τυροκομικά και αυγά, και τρώμε ψάρι όλες τις ημέρες πλην της Τετάρτης και της Παρασκευής.

2. Ψάρια καταλύομε κατά την εορτή του Γενεσίου του Τιμίου Προδρόμου Ιωάννου την 24 Ιουνίου, οποιαδήποτε ημέρα κι αν πέσει.

3. Αν η εορτή των αγίων αποστόλων Πέτρου και Παύλου πέσει ημέρα Τετάρτη ή Παρακευή, καταλύομε μόνο ψάρι.

4. Οι νηστίσιμες τροφές είναι λαχανικά, όσπρια, πατάτες, ζυμαρικά, ξηροί καρποί, ελιές, φρούτα. Τις ημέρες που νηστεύουμε το λάδι, δεν πίνουμε ούτε κρασί ούτε και οινοπνευματώδη ποτά. Μόνο τις ημέρες που δεν νηστεύουμε το λάδι , πίνουμε κρασί και τα οινοπνευματώδη.

Οι τροφές τις οποίες νηστεύομε είναι κρέας, γαλακτερά, τυροκομικά, και αυγά.

Κωνσταντίνος Στρατής

Η ΝΗΣΤΕΙΑ, ΜΕΡΟΣ 4

Η νηστεία των Χριστουγέννων.

Αρχίζει την 15 Νοεμβρίου και λήγει την 24 Δεκεμβρίου.

1. Κατά τη νηστεία των Χριστουγέννων τρώμε ψάρια όλες τις ημέρες πλην της Τετάρτης και Παρασκευής μέχρι και την 17 Δεκεμβρίου. Ψάρια τρώμε και την εορτή των Εισοδίων της θεοτόκου , όποια μέρα κι αν είναι.

2. Από τις 18 μέχρι και της 24 Δεκεμβρίου επιτρέπεται η κατάλυση κρασιού και λαδιού, εκτός των ημερών Τετάρτης και Παρασκευής.

3. Οι νηστίσιμες τροφές είναι λαχανικά, όσπρια, πατάτες, ζυμαρικά, ξηροί καρποί, ελιές, φρούτα. Τις ημέρες που νηστεύουμε το λάδι, δεν πίνουμε ούτε κρασί ούτε και οινοπνευματώδη ποτά. Μόνο τις ημέρες που δεν νηστεύουμε το λάδι , πίνουμε κρασί και τα οινοπνευματώδη.

Οι τροφές τις οποίες νηστεύομε είναι κρέας, γαλακτερά, τυροκομικά, και αυγά.

Κωνσταντίνος Στρατής

Ο ΑΛΗΘΙΝΟΣ ΠΛΟΥΤΟΣ

 ῾Ο ἀληθινὸς πλοῦτος και οι συνέπειες της φιλαργυρίας περιγράφονται έξοχα, στα όσα γράφει ο απόστολος Παύλος στην Α΄επιστολή του προς τον Τιμοθεο .

῎Εστι δὲ πορισμὸς μέγας ἡ εὐσέβεια μετὰ αὐταρκείας. οὐδὲν γὰρ εἰσηνέγκαμεν εἰς τὸν κόσμον, δῆλον ὅτι οὐδὲ ἐξενεγκεῖν τι δυνάμεθα· ἔχοντες δὲ διατροφὰς καὶ σκεπάσματα, τούτοις ἀρκεσθησόμεθα. οἱ δὲ βουλόμενοι πλουτεῖν ἐμπίπτουσιν εἰς πειρασμὸν καὶ παγίδα καὶ ἐπιθυμίας πολλὰς ἀνοήτους καὶ βλαβεράς, αἵτινες βυθίζουσι τοὺς ἀνθρώπους εἰς ὄλεθρον καὶ ἀπώλειαν. ρίζα γὰρ πάντων τῶν κακῶν ἐστιν ἡ φιλαργυρία, ἧς τινες ὀρεγόμενοι ἀπεπλανήθησαν ἀπὸ τῆς πίστεως καὶ ἑαυτοὺς περιέπειραν ὀδύναις πολλαῖς.

( Τιμοθέου Α΄, ΣΤ΄ 6-10)

Ερμηνευτική σχολιαστική ανάλυση.

Εχουμε πει και άλλη φορά ότι ο μεν πιστός άνθρωπος βλέπει τα πράγματα με τα μάτια του Χριστού, ο δε ειδωλολάτρης τα βλέπει με τα μάτια του διαβόλου.

Ο απόστολος Παύλος γράφει ότι ο μεγαλύτερος πλούτος είναι η ευσέβεια που συνοδεύεται με την αυτάρκεια, διότι δεν φέραμε τίποτα στο κόσμο με τη γέννηση μας, και φανερό είναι ότι δεν μπορούμε να βγάλουμε πάλι τίποτα από αυτό το κόσμο με το θάνατο μας. διότι ο υλικός κόσμος ανήκη στην ύλη, και ο πνευματικός κόσμος ανήκει στο πνεύμα και αυτά τα δυο ποτέ δεν μπορούν να συγχρωτισθούν, δηλαδή θα πρέπει να είναι ευσεβής ο 'ανθρωπος και να αρκείται και να διαχειρίζεται σωστά τα όσα υλικά αγαθά έχει περισσότερα ή ολιγώτερα, και να αρκείται στο να έχει τη καθημερινή του τροφή και τα απαρααίτητα σκεπάσματα του ενόσω ζει επί της γης. ΄Ετσι σκέφτεται ο άνθρωπος του Θεού.

Αντιθέτως ο άνθρωπος του διαβόλου σκέφτεται διαφορετικά, δεν αρκείται για παράδειγμα στα 28.000 ευρώ που παίρνει το μήνα όντας αξιωματούχος της Ευρωπαϊκής Ένωσης αυτής της μεγάλης χύτρας που βράζει και ξερνάει την ανομία και το συνονθύλευμα των λαών, κάνοντας τους φτωχούς φτωχότερους και τους πλουσίους πλουσιότερους, , αλλά θέλει να πλουτήσει ακόμη περισσότερο με λεφτά της παρανομίας σε γεμάτες βαλίτσες τις οποίες δεν ξέρει πού να τις κρύψει. Ένα από τα πολλά παρδείγματα του ανθρώπου που δεν χορταίνει ποτέ όσα κι αν αποκτήσει που μοιάζει με το τζάκι που όταν είναι αναμμένο δεν χορταίνει να καίει ξύλα , και με τη θάλασσα που ποτέ δεν χορταίνει τους ποταμούς που πέφτουν μέσα της. Έτσι λοιπόν εκείνοι που βάζουν στόχο τους να πλουτήσουν, στο τέλος πέφτουν σε πειρασμούς και παγίδες και σε ανόητες και βλαβερές επιθυμίες, που τους βυθίζουν στον όλεθρο και στο χαμό. Διότι η ρίζα όλων των κακών από την οποία βγαίνουν όλα τα υπόλοιπα θανάσιμα αμαρτήματα, είναι η φιλαργυρία= ειδωλολατρεία την οποία όσοι την ορεχτήκανε αποπλανηθήκανε από τη πίστη τους στο Χριστό, και οι ίδιοι κάρφωσαν τους εαυτούς τους με πολλά βάσανα και πόνους, ( "ἑαυτοὺς περιέπειραν ὀδύναις πολλαῖς.")

Κωνσταντίνος Στρατής

Η ΦΥΓΗ ΣΤΗΝ ΑΙΓΥΠΤΟ . ( Ο Χριστός διωγμένος και φυγάς από τη νηπιακή του ηλικία)

 

᾿Αναχωρησάντων δὲ αὐτῶν ἰδοὺ ἄγγελος Κυρίου φαίνεται κατ᾿ ὄναρ τῷ ᾿Ιωσὴφ λέγων· ἐγερθεὶς παράλαβε τὸ παιδίον καὶ τὴν μητέρα αὐτοῦ καὶ φεῦγε εἰς Αἴγυπτον, καὶ ἴσθι ἐκεῖ ἕως ἂν εἴπω σοι· μέλλει γὰρ ῾Ηρῴδης ζητεῖν τὸ παιδίον τοῦ ἀπολέσαι αὐτό.

Ματθαίου Β΄ 13

Ερμηνευτικά σχόλια.

Αμέσως μετά τη Γέννηση του Ιησού Χριστού ΄η άρχουσα κοσμική εξουσία της εποχής εκείνης εκπροσωπούμενη από το Βασιλιά Ηρώδη θέλησε να εξοντώσει τον Ιησού ανώ ήταν ακόμη νήπιο. Αυτό ήταν το προοίμιο της αντιπαράθεσης του Χριστού με τις εξουσίες της εποχής του μέχρι τα 33 χρόνια του, όταν η κοσμική εξουσία η θρησκευτική με τη μορφή των φαρισαίων, Αρχιερέων, και Γραμματέων αφενός και η πολιτική εξουσία με την εκπροσώπιση της από τον Πόντιο Πιλάτο, συνεπικουρούντος του όχλου, τελικά τον σταύρωσαν. Αυτή τη συμπεριφορά έδειξε η κοσμική εξουσία πολιτική και θρησκευτική στα χρόνια του Χριστού. Ας αναρωτηθούμε για ποιά αιτία συνέβησαν όλα αυτά.

Η αιτία είναι πολύ απλή. Είναι γιατί δεν μπορεί να γίνει αποδεκτος ο λόγος του Χριστού σε καμμια κοσμική εξουσία, τότε και τώρα και πάντοτε. Οι ορεγόμενοι τίτλους και αξιώματα της κοσμικής εξουσίας το πολύ - πολύ να μεταχειριστούν το Χριστό προς άγραν ψήφων μεταξύ των Χριστιανών, όταν πλησιάζουν οι εκλογές θα τους δεις όλους να πηγαίνουν στις γιορτές και στα πανηγύρια , για να συλλέξουν ψήφους, όταν έρθει η ώρα όμως να νομοθετήσουν ή να εμπλακούν σε πολέμους, ή να αλληλοκατηγορηθούν , τοτε το Χριστό τον βάζουν στη μπάντα. Δεν μπορεί να συνταυτιστεί ο ταπεινός και ο φτωχός Χριστός που γεννήθηκε σε ένα σταύλο με τους υπερφίαλους κοσμοκράτορες της εποχής μας, που θέλει να εξοστρακίσει τους ταπεινούς και τους φτωχούς του κόσμου τούτου, που δημιουργεί τους πολέμους και μετά δεν ξέρει τί να κάμει τους κατατρεγμένους που δημιούργησαν οι πόλεμοι τους, που μετά τους φτιάχνει hot spots, οποία βδελυρή αγγλοσαξωνικη έκφραση, που την υιοθετήσαμε και εμείς στην πιο ευγενή γλώσσα του κόσμου την Ελληνική), που χτυπάει παλαμάκια στους ισχυρούς του κόσμου τούτου, αλλά αν κάνουν το λάθος και ξεπέσουν εξ αιτίας της φιλαργυρίας τους , τότε τους κατεβάσει στα τάρταρα, διότι η γνώμη του κόσμου αλλάζει από τη μια σιγμή στην άλλη από το "Ωσανά εν τοις Υψίστοις" μεταστρέφεται στο: "Άρον, άρον σταύρωσον αυτόν"

Αν ο Χριστός ερχόνταν στο κόσμο πάλι ταπεινός και καταφρονεμένος οι ισχυροί του σημερινού κόσμου δεν θα τον σταύρωναν ξανά, αλλά θα του έριχναν μια πυρηνική βόμβα για να τον εξαερώσουν, ώστε να μη ξανααναστηθεί ποτέ πια, γιατί είναι τόσο μεγάλο το μίσος τους για το Χριστο και για το Ευαγγέλιο Του. ΄Έτσι δυστυχώς έχουν τα πράγματα σήμερα.

Όμως ο Χριστός δεν θα ξαναέλθει στη γη ταπεινός και καταφρονεμένος, αλλά θα έλθει με όλη του τη Θεϊκή μεγαλοπρέπεια για να κρίνει ζώντας και νεκρούς, του οποίου η Βασιλεία δεν έχει τέλος.

Κωνσταντίνος Στρατής

Η ΜΕΤΑΝΟΙΑ

 

Mετανοεῖτε· ἤγγικε γὰρ ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν. Ματθαίου Γ΄, 2

Μετανοεῖτε καὶ πιστεύετε ἐν τῷ εὐαγγελίῳ. Μάρκου Α΄ 15

Ποιήσατε οὖν καρποὺς ἀξίους τῆς μετανοίας, Λουκά Γ΄ , 8

Σε πολλά μέρη της Αγίας Γραφής υπάρχουν οι λέξεις Μετάνοια, Μετανοείτε κλπ. Είναι ο ψυχικός πόνος, η εσωτερική συντριβή και ο έλεγχος της συνείδησης που βασανίζει τα εσώψυχα μας όταν εκτελέσουμε κακές πράξεις που είναι αντίθετες με το θέλημα του Θεού είναι τα νεκρά έργα όπως τα ονομάζει το Ευαγγέλιο, είναι η εσωτερική αυτοτιμωρία μας αυτό που ονομάζουμε τύψεις της συνείδησης, όλος αυτός ο εσωτερικός πόνος είναι εκείνο που μας οδηγεί στην απόρριψη και στη καταδίκη της κακίας μας που πριν από τη μετάνοια μας είχε την αρχή της, το θεμέλιο της στην αμαρτία , στις αμαρτωλές σκέψεις και στην πραγματοποίηση των κακών αυτών πράξεων. Όταν έρθει λοιπόν η ευλογημένη ώρα της μετάνοιας μας, αυτό είναι η καταδίκη μέσα μας της αμαρτίας και όλων των μέχρι τώρα αμαρτωλών πράξεων μας. Στην πραγματικότητα είναι ένας κρυφός πόλεμος και η νίκη του καλού κατά του κακού, της Δικαιοσύνης του Θεού κατά της αδικίας του διαβόλου, της ζωής κατά του θανάτου, είναι η νίκη του Χριστού εναντίον του διαβόλου. Με τη μετάνοια μας νικητής αυτής της επικής μάχης είναι ο Χριστός μέσα μας, και στην ουσία αυτός νικάει και εξαφανίζει τις αμαρτίες μας με το μοναδικό μέσο της αρχής της σωτηρίας μας που είναι η μετάνοια. Η θέληση μας να ακολουθήσουμε το Χριστό δεν είναι τίποτα άλλο παρά μόνο η απόδειξη της μετάνοιας μας. και έτσι ερμηνεύεται η περίφημη φράση του Χριστού : "Ελθετε προς με πάντες οι κοπιώντες και πεφορτισμένοι, καγώ αναπαύσω υμάς" Η μετάνοια μας είναι η απόρριψη του φορτίου των αμαρτιών μας στο Σταυρό του Χριστού, δηλαδή να ξεφορτωθούμε από πάνω μας το βάρος αυτο και να το εναποθέσουμε στους ώμους του Χριστού, και να γίνει ο αντικαταστάτης μας πάνω στο Σταυρό. Έτσι μας αναπαύει ο Χριστός! Με άλλα λόγια είναι η απάρνηση τους εαυτού μας , για την οποία έγραψα σε προηγούμενα κείμενα μου, γιατι το Ευαγγέλιο του Χριστού ολόκληρο είναι μια αδιάσπαστη αλυσίδα, που οι κρίκοι της συνδέονται μεταξύ τους σε ένα θαυμαστό ενιαίο πνευματικό σύνολο. Γι΄αυτο και το πρώτο κήρυγμα του Χριστού είναι "μετανοήστε γιατί επλησίασε η βασιλεία των ουρανών, Μετανοήστε και πιστέψτε στο Ευαγγέλιο, κάνετε έργα που να είναι αντάξια της μετάνοιας σας!

Γιατί κανένα έργο μας δεν ευαρεστει το Θεό αν δεν προέρχεται από τη μετάνοια μας, χωρίς να μετανοήσουμε για τις αμαρτίες μας θα έχουμε τη απατηλή εντυπωση ότι κάτι κάνουμε κι εμείς για το Θεό και για την επέκταση της βασιλείας του επί της γης, αλλά στη πραγματικότητα δεν θα κάνουμε απολύτως τιποτα που είναι αληθινά χρησιμο για το Χριστό!

Τα οποιαδήποτε έργα μας πρέπει να απορρέουν από ολοκάθαρη συνείδηση , από τον εσωτερικό μας κόσμο που πλέον έχει καθαριστεί από τα νεκρά έργα , και αυτό θα έχει γίνει με τη χάρη της μετάνοιας μας. Τις πόρτες της μετάνοιας μας τις ανοίγει ο ζωοδότης Χριστός όπως λέει ένας θαυμάσιος ύμνος της Εκκλησίας μας " Της μετανοίας άνοιξον μοι πύλας ζωοδότα κλπ."

Πώς όμως από τη παιδική αθωότητα για την οποία είπε ο Χριστός ότι αν δε γίνουμε αθώοι σαν τα παιδιά , δεν μπορούμε να μπούμε στη βασιλεία των ουρανών. Πώς ένα αθώο παιδί μεταμορφώνεται σε λίγα μόνο χρονια σε έναν ενήλικα άνθρωπο φορτωμένο με αμαρτίες , που έχει ανάγκη μετανοίας?

Το ερώτημα είναι δύσκολο, αλλά υπάρχει απάντηση, είναι γιατί ο κόσμος βρίσκεται κάτω από την κυριαρχία του διαβόλου. Όλα τα συστήματα του κόσμου τούτου από τη παιδεία από το νηπιαγωγείο μέχρι την ανώτατη εκπαίδευση, από τη διασκέδαση, από το τρόπο της ζωής μακριά από το Χριστό, από την έλλειψη της διδασκαλίας του Χριστού μέσα στο σπίτι, από τη διάλυση της Χριστιανικής οικογένειας, από την απόρριψη του Ευαγγελίου του Χριστού στις συναλλαγές μεταξύ των ανθρώπων, , από το κακό παράδειγμα των μεγαλυτέρων που το βλέπουν τα παιδιά και το ενστερνίζονται, τα κάνει από αθώα παιδιά να γινουν πονηροί αμαρτωλοί άνθρωποι που χρειάζονται τη μετάνοια για να επανέλθουν στον αρχικό δρόμο της αγάπης και της συγχώρησης του Θεού και τέλος από την υποστήριξη της ανηθικότατας με τη μορφή ορισμένων ανηθίκων ανθρωπίνων διακιωμάτων, που απο αμαρτωλές πράξεις τις μετονομάζουν σε "ανθρώπινα δικαιώματα" λες και είναι ανθρώπινο δικαίωμα η ηθική διαφθορά ο ανήθικοπς ερωτικός βίος, , τα διαζύγια και οι εκτρώσεις. . Και αυτή η κατάσταση είναι διαχρονική, από τα χρόνια του Χριστού μέχρι σήμερα ίδια και απαράλλακτη, γι΄αυτό και η εντολή του Χριστού " Μετανοείτε και πιστεύετε στο Ευαγγέλιο " σε ενεστώτα χρόνο ισχύει πάντοτε σε όλους τους αιώνες. Το πολιτικό σύνθημα κατά καιρούς περί "αλλαγής" δεν έχει κανένα νόημα , γιατί αλλαγή χωρίς μετάνοια και την εν Χριστώ ζωή δεν μπορεί να γίνει, ποτέ δεν θα αλλάξει ο άνθρωπος αν δε μετανοήσει, ώστε να θελήσει να πιστέψει στο Χριστό, να απαρνηθεί τον αμαρτωλό εαυτό του, να αποτάξει τις αμαρτωλές πράξεις του, , και να ακολουθήσει το Χριστο στην υπόλοιπη επί της γης ζωή του, υψώνοντας το Σταυρό του..

Κωνσταντίνος Στρατής

Η νηστεία, μέρος 3

Η νηστεία της Μεγάλης Τεσσαρακοστής.

Αρχίζει τη Καθαρά Δευτέρα και τελειώνει τη Κυριακή του Πάσχα, είναι η μεγαλύτερη περίοδος νηστείας και η πιο αυστηρή.

Κατ΄αυτήν επιβαλλεται να νηστεύουμε το λάδι όλες τις ημέρες πλην των Σαββάτων και των Κυριακών. Εξαιρούνται οι πάσχοντες και ύστερα από έγκριση του Πνευματικού. Κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Τεσσαρακοστής καταλύομε ψάρια κατά την ημέρα του Ευαγγελισμού, όποια μέρα και αν τύχει, και τη Κυριακή των Βαϊων επίσης τρώμε ψάρια.

Λάδι καταλύομε των αγίων τεσσαράκοντα μαρτύρων, και κατά την εορτην της Συνάξεως του αρχαγγέλου Γαβριήλ την 26 Μαρτίου.

Οι νηστίσιμες τροφές είναι λαχανικά, όσπρια, πατάτες, ζυμαρικά, ξηροί καρποί, ελιές, φρούτα. Τις ημέρες που νηστεύουμε το λάδι δεν πίνουμε ούτε κρασί ούτε και οινοπνευματώδη ποτά. Μόνο τις ημέρες που δεν νηστεύουμε το λάδι , πίνουμε κρασί και τα οινοπνευματώδη.

Οι τροφές τις οποίες νηστεύομε είναι κρέας, γαλακτερά, τυροκομικά, και αυγά.

Κωνσταντίνος Στρατής

Η νηστεία, μέρος 2

Η νηστεία της Τετάρτης και της Παρασκευής.

Οι ημέρες της Τετάρτης και της Παρασκευής από τα Αποστολικά χρόνια είναι συνδεδεμένες με τα άγια Πάθη του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Ο χαρακτήρας τους είναι πένθιμος, γι΄αυτό από την αρχή των Χριστιανικών χρόνων ορίστηκαν ως ημέρες νηστείας.

Τετάρτη και Παρασκευή λοιπόν νηστεύομε όλο το χρόνο. Και νηστεία γι΄αυτές τις δύο ημέρες, σημαίνει φαγητό χωρις λάδι..

Αν κατά τις ημέρες της Τετάρτης και της Παρασκευής συμπέσει κάποια εορτή, τότε έχουμε κατάλυση της νηστείας , δηλαδή δεν νηστεύουμε. Αν συμπέσει εορτή αγίου τότε τρώμε λάδι. Αν συμπέσει εορτή αφιερωμένη στην Παναγία ή στον άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο, τότε τρώμε και ψάρι.

Όλες τις άλλες ημέρες της εβδομάδας μπορούμε να τρώμε από όλα, ό,τι θέλουμε, φυσικά όταν δεν βρισκόμαστε σε περίοδο νηστείας.

Το Σάββατο και την Κυριακή ποτέ δεν γίνεται αυστηρή νηστεία , δηλαδή χωρίς λάδι. Τα Σαββατοκύριακα μπορούμε να τρώμε λάδι . Το μοναδικό Σάββατο που νηστεύουμε το λάδι είναι το Μεγάλο Σάββατο λόγω της μεγάλης ιερότητας της ημέρας.

Οι νηστίσιμες τροφές είναι λαχανικά, όσπρια, πατάτες, ζυμαρικά, ξηροί καρποί, ελιές, φρούτα. Τις ημέρες που νηστεύουμε το λάδι δεν πίνουμε ούτε κρασί ούτε και οινοπνευματώδη ποτά. Μόνο τις ημέρες που δεν νηστεύουμε το λάδι , πίνουμε κρασί και τα οινοπνευματώδη.

Οι τροφές τις οποίες νηστεύομε είναι κρέας, γαλακτερά, τυροκομικά, και αυγά.

Συνεχίζεται

Κωνσταντίνος Στρατής

Η νηστεία. Μέρος 1

1. Η Χριστιανική ζωή πρωτίστως είναι η αποδοχή του δια του Σταυρικού θανάτου και της Αναστάσεώς του απολυτρωτικού έργου του Χριστού, γι΄αυτό είναι ασκητική και για τους μοναχούς και για τους λαϊκούς Χριστιανούς.

2. Είναι πνευματικός αγώνας για να ελευθερωθούμε από το βάρος της αμαρτίας και από τα κυρίαρχα πάθη μας, και ελεύθεροι από την αμαρτία να γίνουμε δούλοι του Χριστού και του Ευαγγελίου Του.

3. Είναι πνευματική προσπάθεια να εφαρμόζουμε τις εντολές του Χριστού ώστε να φθάσουμε στον αγιασμό με τη χάρη του Κυρίου και το φωτισμό του Αγίου Πνεύματος.

4. Η νηστεία κατέχει σπουδαία θέση για την ως άνω περιγραφόμενη Χριστιανική πορεία και πρόοδο μας,, είναι αρχαιότατη εντολή του Θεού και αρχαιότατος πνευματικός θεσμός της Εκκλησίας μας, εφόδιο με το οποίο αμυνόμαστε με επιτυχία στις επιθέσεις του διαβόλου και των πονηρών πνευμάτων του που ανέκαθεν κυριαρχούν στη γη έως της Δευτέρας παρουσίας του Χριστού, κρατάμε σε απόσταση τις βλαβερές σαρκικές επιθυμίες μας, καθαρίζουμε τις ψυχές μας από τα διάφορα αμαρτωλά πάθη και τις κακές συνήθειες, διώχνουμε σπό το μυαλό μας τους κακούς λογισμούς και τις κακες σκέψεις, είναι βοήθεια στις προσευχές μας, και ενίσχυση για την απόκτηση και εδραίωση μέσα μας όλων των μεγάλων Χριστιανικών αρετών.

5. Επειδή η νηστεία επέχει μεγάλη θεση στη Χριστιανική πείρα και τη Χριστιανική ζωή, γι΄αυτό η Εκκλησία μας καθόρισε το χρόνο και το τρόπο με τον οποίο πρέπει οι Χριστιανοί να νηστεύουν.

6. Οι νηστίσιμες τροφές είναι λαχανικά, όσπρια, πατάτες, ζυμαρικά, ξηροί καρποί, ελιές, φρούτα. Τις ημέρες που νηστεύουμε το λάδι δεν πίνουμε ούτε κρασί ούτε και οινοπνευματώδη ποτά. Μόνο τις ημέρες που δεν νηστεύουμε το λάδι , πίνουμε κρασί και τα οινοπνευματώδη.

Οι τροφές τις οποίες νηστεύομε είναι κρέας, γαλακτερά, τυροκομικά, και αυγά.

Συνεχίζεται

Κωνσταντίνος Στρατής

άμισθος ψάλτης

+ΙΩΑΝΝΑ ΦΙΛΙΠΠΙΔΟΥ.

Εχθές 30/12/2022 τελέστηκε η Νεκρώσιμος Ακολουθία για την αείμνηστη Ιωάννα Φιλιππίδου. Δεν έτυχε να την γνωρίσω προσωπικά παρά μόνο μέσω του φ/β όπου εκεί είμαστε διαδικτυακοί φίλοι, στις 15 Νοεμβρίου μου έστειλε μηνυμα ότι περίμενε το ασθενοφόρο και ότι είχε δυσπνοια. της ευχήθηκα περαστικά , και το τελευταίο της μήνυμα που μου έστειλε στο φ/β ήταν αυτό :

" Ευχαριστώ πολύ κυριεκωστα! Να είσαστε καλά και να χαιρόσαστε την οικογένεια σας." 15 Νοεμ 2022, 12:51 μ.μ.

( Το μεταφέρω όπως ακριβώς μου το έστειλε....)

και σε λιγώτερο από μισό μήνα ήδη είχε αναχωρήσει για την αιώνια ζωή.

Γράφω αυτό το μικρό κείμενο στη μνήμη της, γιατί έχω σχηματίσει την εντύπωση , χωρίς να την είχα γνωρίσει προσωπικά, ότι επρόκειτο για μια σπάνιας αγνότητας και καλοσύνης νέα γυναίκα, την οποία επέλεξε ο Κύριος για να τη πάρει μαζί του κατά το άγιο θέλημα του σε νέα ηλικία, και αφήνει εμάς τους αμαρτωλούς να ζούμε ίσως παραπάνω χρόνια για να μας φέρει σε επίγνωση των αμαρτιών μας και σε μετάνοια. Εκλαψα πολύ για το θάνατο της.

Να είναι αιωνία η μνήμη της .

Κωνσταντίνος Στρατής