+ ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ

Κοιμήθηκε εν Χριστώ στην αιώνια ανάπαυση των δικαίων στα 76 χρόνια του εχθές την 25 Ιουλίου 2022 ημέρα Δευτέρα μια εξέχουσα ηθική και πνευματική προσωπικότητα της Άνδρου ένας ακούραστος εργάτης στον πνευματικό αμπελώνα του Χριστού ο θεολόγος και φιλόλογος καθηγητής Γιάννης Αθανασίου, σύζυγος της εξαιρετικής Ευαγγελίας Μπόκου επίσης φιλολόγου και θεολόγου καθηγήτριας, πολύτεκνος πατέρας και πολυέγγονος παππούς , που διετέλεσε για πολλά χρόνια Γυμνασιάρχης και προϊστάμενος της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης Άνδρου, ψάλτης και καθηγητής της Βυζαντινής Μουσικής, γυιός του αείμνηστου παπά Γιώργη Αθανασίου που διακόνησε την Εκκλησία των Λειβαδίων Άνδρου για πολλές δεκαετίες. Εκτός των άλλων που ανέφερα πιο πάνω ο αείμνηστος Γιάννης ήταν ακαταπόνητος εργάτης της γης μέχρι την ημέρα που αρρώστησε, δούλευε στα χωράφια σε σκληρές αγροτικές δουλειές. Συνδύαζε την επίπονη εργασία και στον πνευματικό και στον επίγειο αμπελώνα του Χριστού.

Θα προσπαθήσω με τις φτωχές μου δυνάμεις να σκιαγραφήσω το έξοχο του αδαμάντινου χαρακτήρα του εκλειπόντος Γιάννη Αθανασίου, αν και ό,τι και να γράψω γι΄αυτόν δεν πρόκειται ποτέ να αγγίξω το βάθος και την ουσία του μεγέθους του γι΄αυτό και το κείμενο αυτό θα είναι σύντομο..

Με τον αείμνηστο Γιάννη είμαστε αδελφικοί φίλοι από τα παιδικά μας χρόνια, συμμαθητές στο Γυμνάσιο, η κόρη του Φανή βάπτισε το μικρότερο γυιό μου Αντώνη. Είχαμε μια σταθερή φιλία που άντεξε στο πέρασμα πολλών δεκαετιών, και πάντοτε με υποστήριζε . Τον αγαπούσα και με αγαπούσε με αγάπη Χριστού. Αλλά δεν γράφω αυτό το επικήδειο κείμενο μόνο επειδή είχαμε αυτή τη φιλία, αλλά το γράφω επειδή ο Γιάννης σε όλη του τη ζωή ήταν πρέσβης της Σωκρατικής αρετής που δίδαξε ο μέγιστος των αρχαίων Ελλήνων φιλοσόφων, αυτήν δίδαξε σε όλη του τη ζωή, εκτός από τη συστηματική διδασκαλία του Ευαγγελίου και της Ορθοδόξου Εκκλησίας την οποία διακόνησε για πολλά χρόνια ως πρωτοψάλτης της Άνδρου και δάσκαλος της Βυζαντινής Μουσικής. Για τον αείμνηστο Γιάννη η Σωκρατική αρετή και η Αλήθεια του Χριστού ήταν έννοιες ταυτόσημες και συνώνυμες.

Επίσης ο Γιάννης είχε βαθύτατες δημοκρατικές αρχές για την εφαρμογή των οποίων δεν υποχωρούσε ποτέ, αγωνιζόταν γι΄αυτές και μαχόταν γι΄αυτές , όποιο και αν ήταν το αποτέλεσμα της μάχης. Όμως μια τέτοια προσωπικότητα που έλεγε πάντα την αλήθεια, δεν ήταν αρεστή σε μερικούς. Ήταν προσηλωμένος στις απόλυτες αρχές του ως Θεολόγος στις αρχές του Ευαγγελίου του Χριστού και ως Φιλόλογος στις αρχές της διδασκαλίας του Σωκράτη, και αυτό ακόμη δεν είναι αρεστό σήμερα σε πολλούς, απογόνους εκείνων που τον μεν Σωκράτη τον θανάτωσαν με κώνειο, τον δε Κύριο Ιησού Χριστό τον εσταύρωσαν. Όλα όμως τα αντιμετώπισε με τη δύναμη που του έδιδε ο Χριστός και πολλές φορές τα αντιμετώπιζε και με τη σιωπή του και με το πράο και ησύχιο πνεύμα του..

Για άγνωστους και δυσδιάκριτους λόγους για την πεπερασμένη διάνοια μας ο Χριστός τον υπέβαλε τα τελευταία χρόνια της ζωής του σε μια σπάνια ασθένεια που καταρράκωσε και διέλυσε τις άφθονες πνευματικές και σωματικές του δυνάμεις , τον κατέβαλε και τον έφθασε στο έσχατο σημείο της πνευματικής και σωματικής ταπείνωσης . Σε σύντομο χρόνο μετά την αρχή της ασθένειας του είχε καταλάβει ότι η ασθένεια αυτή θα τον οδηγήσει στο τάφο, και επέκεινα στην αιώνια ζωή μαζί με το Χριστό, γι αυτό μου είπε μου είπε : " Κώστα, δεν θέλω να ακουστεί κανένας επικήδειος λόγος την ημέρα που θα ψαλεί για μένα η Νεκρώσιμος Ακολουθία". Του το υποσχέθηκα αν και του είπα "Γιάννη δεν γνωρίζουμε πος θα φύγει πρώτος, μπορεί να φύγω πρώτα εγώ, όμως έφυγε πρώτος εκείνος. Γι΄ αύριο που θα παρασταθώ στη Νεκρώσιμο Ακολουθία στο κοιμητήριο των Λειβαδίων , θα ψαλλω στον ϋψιστο Θεό για την ανάπαυση της ψυχής του αλλά δεν θα πω καμμια επικήδεια ομιλία. Είναι αρκετό ότι αυτά τα ολίγα που θα έλεγα στο σεπτό σκήνωμα του, τα έγραψα εδώ.

Να είναι αιωνία η μνήμη του στη μνήμη του Θεού και στη δική μας ολιγόβια μνήμη.

Κωνσταντίνος Στρατής

ερασιτέχνης ψάλτης.