1.

Από το κατά Ιωάννη Ευαγγέλιο ακoύμε:

“Ούτω ηγάπησεν ο Θεός τον κόσμον , ώστε τον Υιόν αυτού τον μονογενή έδωκεν , ίνα πας ο πιστεύων εις αυτόν μη απόλυται , αλλ΄έχει ζωήν αιώνιον.”

Ο προφήτης Ησαϊας φωνάζει από τα βάθη των αιώνων:

“Εκ νυκτός ορθρίζει το πνεύμα μου προς σε , ο Θεός, διότι φως τα προστάγματά σου επί της γης. Αλληλούϊα.”

Από τη νύχτα ξυπνάει το πνεύμα μου προς εσένα που είσαι ο Θεός, διότι είναι φως οι εντολές σου πάνω στη γη. Δοξολογείτε τον Κύριο.

( Η Χορωδία ψάλλει σε ήχο πλάγιο του τετάρτου το «Εκ νυκτός ορθρίζει το πνεύμα μου προς σε ο Θεός, διότι φως τα προστάγματα σου επί της γης....……..»)

2.

Στο καθημερινό Μεσονυκτικό ψάλλομε:

«Την ημέραν εκείνην την φοβεράν , εννοούσα ψυχή μου γρηγόρησον ανάπτουσα λαμπάδα σου , εν ελαίω φαιδρύνουσα, ου γαρ οιδας πότε προς σε επελεύσεται, η φωνή η λέγουσα : Ιδού ο Νυμφίος σου…….Η Χορωδια θα ψάλει το ιδιόμελο τροπάριο του Νυμφίου « Ιδού ο Νυμφίος έρχεται εν των μέσω της νυκτός» σε ήχο πλάγιο του τετάρτου.

Η χορωδία ψάλλει σε ήχο πλάγιο του τετάρτου το ιδιόμελο τροπάριο του Νυμφίου. : Ιδού ο Νυμφίος έρχεται εν τω μέσω της νυκτός……

 
3

Ερχεται ο Κύριος προς το θεληματικό πάθος του και στο δρόμο του λέει στους αποστόλους: Nά! Ανεβαίνομε στα Ιεροσόλυμα και θα παραδοθεί ο Υιός του ανθρώπου, όπως έχει γραφτεί γι΄αυτόν. Ας έρθομε και εμείς με καθαρές τις διάνοιες μας να πορευτούμε μαζί του,  να σταυρωθούμε μαζί του και να νεκρωθούμε από τις ηδονές της ζωής και για να ζήσομε μαζί του. Η χορωδία ψάλλει το ιδιόμελο τροπαριο των Αίνων του όρθρου της Μεγάλης Δευτέρας σε ήχο πρώτο.

Η χορωδία ψάλλει το ιδιόμελο των Αίνων σε ήχο πρώτο του όρθρου της Μεγάλης Δευτέρας «Ερχόμενος ο Κύριος προς το εκούσιον πάθος….»

4.

Σήμερα ο Χριστός έρχεται στο σπίτι του Φαρισαίου. Και μια αμαρτωλή γυναίκα κυλιστηκε στα πόδια του φωνάζουσα δυνατά. Δες αυτήν που έχει βυθιστεί μέσα στην αμαρτία, που είναι απελπισμένη εξ αιτίας των πράξεων της, που όμως δεν απορρίφτηκε από τη δική σου αγαθότητα. Κύριε, δώσε συγχώρηση για τα κακά μου και σώσε με. «Σήμερα ο Χριστός παραγίνεται εν τη οικία του Φαρισαίου» ψάλλει ο πρωτοψάλτης Απόστολος Μαρκόπουλος σε ήχο πλάγιο του δευτέρου.

Ο πρωτοψάλτης Απόστολος Μαρκόπουλος ψάλλει το ιδιόμελο των Αποστίχων του όρθρου της Μεγάλης Τετάρτης,« Σήμερον ο Χριστός παραγίνεται εν τη οικία του Φαρισαίου…»

5.

Ήλθε σε σένα γυναίκα που βρωμούσε απαίσια γεμάτη βόρβορο, χύνοντας ποταμούς δακρύων στα πόδια σου, σωτήρα, καταγγέλουσα με αυτό το τρόπο το πάθος σου. Πως να στρέψω το βλέμμα μου σε εσένα το Δεσπότη? Διότι αυτός ήρθε στο κόσμο για να σώσει τη πόρνη. Ανάστησε με Κύριε εμένα που βρίσκομαι πεθαμένη στο βυθό,εσύ που σήκωσες τον τετραήμερο Λάζαρο από το τάφο. Δέξαι εμένα τη δυστυχισμένη , Κύριε , και σώσαι με....
Η χορωδία ψάλλει το ιδιόμελο τρπάριο των αποστίχων του όρθρου  της Μεγάλης Τετάρτης σε ήχο πλάγιο του δευτέρου.

Η Χορωδία ψάλλει σε ήχο πλάγιο του δευτέρου το ιδιόμελο των Αποστίχων του όρθρου της Μεγάλης Τετάρτης. .... Προσήλθε γυνή ζοφώδης και βεβορβορωμένη.....


6.
Ο νυμφώνας είναι ο γάμος του νυμφίου Χριστού με τη νυμφη του  την Εκκλησία του. Το ιδιόμελο εξαποστειλάριο μας λέει ότι βλέπομε το νυνμφώνα του Χριστού στολισμένο, αλλά δεν έχομε το κατάλληλο ένδυμα για να μπούμε μέσα στο σπίτι που γίνεται ο γάμος. Γι΄αυτό ζητάμε από τον φωτοδότη Χριστό να λαμπρύνει τη στολή της ψυχής μας και να μας σώσει. Η Χορωδία ψάλλει το ιδιόμελο εξαποστειλάριο... " "Το νυμφώνα σου βλέπω, σωτήρ μου κεκοσμημένον....." σε τρίτο ήχο.

Η Χορωδία ψάλλει "Τον νυμφώνα σου βλέπω, σωτ'ηρ μου κεκοκσμημένον " σε ήχο τρίτο