ΑΛΛΟΙΜΟΝΟ! ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ Ο ΔΑΣΚΑΛΟΣ ΦΟΒΑΤΑΙ ΤΟ ΜΑΘΗΤΗ ΚΑΙ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥΣ.

 Δυστυχώς επειδή σήμερα ο δάσκαλος φοβάται τον μαθητή και οι γονείς το παιδί τους, και που αυτός ο φόβος σημαίνει ότι δεν μπορούν ούτε να το συμβουλέψουν να ακολουθεί το δρόμο του Ευαγγελίου του Χριστού, ούτε καμμια άλλη συμβουλή μπορούν να του δώσουν γιατί μέσα στο φόβο τους για την αντιδραση του παιδιού τους φοβούνται και να μη κατηγορηθουν ως οπισθοδρομικοί και αιθεροβάμονες και πιεστικοί, γι΄αυτο και τα παιδιά βρήκαν παρηγοριά στο διαδίκτυο, το οποίο ούτε παρατηρήσεις τους κάνει, ούτε τα ελέγχει, ούτε τους εξηγεί ποιό είναι το σωστό και το δίκαιο, αλλά αντιθέτως σταλάζει το δηλητήριο του αντιχριστιανισμού σταγόνα- σταγόνα στις αθώες ακόμη από την αμαρτ'ια παιδικές ψυχές τους διαμορφώνοντας τες σε αδίστακτες σκληρές ψυχές ώστε να βλέπουν ανάποδα τα πράγματα.

Όμως μέσα σε όλα αυτά ο λόγος του Χριστού είναι παρηγορητικός : "Μακάριοι οι πενθούντες ότι αυτοί παρακληθήσονται" και φυσικά εδώ ο Χριστος δεν μιλάει για το πένθος του σωματικού θανάτου, αλλά μιλάει για το πένθος του πνευματικού θανάτου, δηλαδή μας λέει ότι είναι ευτυχισμένοι όσοι πενθούν βλέποντας και ακούγοντας για το κακό που κυριαρχεί στο κόσμο, εξ αιτιας της αμαρτίας που οδηγεί στο πνευματικό θάνατο.

Χωρίς την απόφαση της μετανοίας όλων μας από πάνω μέχρι κάτω , τα πράγματα θα χειροτερεύουν, και στο τέλος οι φυλακές δεν θα φθάνουν, ενώ τα σπίτια και τα σχολεία θα φοβούνται τα ίδια τους τα παιδιά και δεν θα μπορούν να τα οδηγήσουν στο Χριστο και στη σωτηρια του, ενώ το αθώο πατρικό και μητρικό χάδι στο τέλος θα τείνει να καταντήσει ποινικό αδίκημα, ώστε τα παιδιά να στερηθούν ακόμη και αυτό το αθώο πατρικο και μητρικό χάδι , για να γίνουν τέλεια υποτεταγμένα στο διαδίκτυο, για να βρίσκουν εκεί παρηγοριά στη μελλοντική Οργουελιανή κοινωνία που ταχέως έρχεται..

Κωνσταντίνος Στρατής