"Χριστός γεννάται, δοξάσατε. Χριστός εξ ουρανών, απαντήσατε Χριστός επί γης, υψώθητε. Άσατε τω Κυρίω πάσα η γη και εν ευφροσύνη ανυμνήσατε λαοί, ότι δεδόξασται."
Είναι η αρχή του λόγου εις τα Θεοφάνεια του αγίου Γρηγορίου του θεολογου, ενός εκ των τριών μεγάλων ιεραρχών.
Εδώ η σημασία του "Χριστός" είναι θεάνθρωπος, επειδή ο Κυριος γεννήθηκε από τη παρθένο Μαρία θεός και άνθρωπος μαζί.
Κατέβηκε ως ο Θεός από τον ουρανό και γεννήθηκε επί της γης Θεάνθρωπος. Η γέννηση του Χριστού μας καλεί να τον δοξάσομε, διότι γεννιεται ο ήδη δοξασμένος Κύριος ( "δεδόξασται" ). Η δόξα αυτή αποδίδεται και από τις ουράνιες αγγελικές και αρχαγγελικές δυνάμεις και από τους ανθρώπους. Ο ύμνος μας προτρέπει να τον προϋπαντήσομε αυτόν που έρχεται από τους ουρανούς στη γη. Και ενώ ο Θεάνθρωπος Χριστός παίρνει τη μορφή δούλου και ταπεινώνει τον εαυτό του και στη γέννηση του και στα πάθη του και στο σταυρικό του θάνατο, εμείς καλούμεθα να υψωθούμε από τη γη στα ουράνια, στη βασιλεία τ,ων ουρανών. Κατεβαίνει ο Θεός και υψωνόμαστε εμείς! Αλλά για ποια ύψωση μιλάει εδώ ο ιερός υμνωδός ; Μήπως για την ύψωση της υπερηφάνειας; Όχι βέβαια! μιλάει για την υψοποιό ταπείνωση που υψώνει πνευματικά τον άνθρωπο και τον κάνει άγιο. Μιλάει για τη ταπείνωση στην οποία υποβλήθηκε ο άσωτος υιός όταν αφού σπατάλησε τη πατρική του παρουσία , γυμνός και κάτισχνος, πεινασμένος και κουρελής συνάντησε τον πατέρα του που τον περίμενε , που του έδωσε τη πρότερη θέση του μετά τιμών στο σπίτι του. Όπου γι΄αυτόν και την επιστροφή του προετοίμαζε το "σιτευτό" μοσχάρι για τη χαρά του Μυστικού Δείπνου, που θα επακολουθούσε.
Ακόμη ο ύμνος μας προτρέπει να δοξολογήσομε τον Κύριο, να τον ανυμνήσομε με χαρά όλα τα έθνη γιατί ηδη είναι δοξασμένος.
Ο Χριστός προσφέρει τη σωτηρία του δωρεάν, αντί αυτού πώς εμείς συναντούμε τον Χριστό; πώς τον υποδεχόμαστε;
Οι απαντήσεις σε αυτά τα ενρωτήματα είναι πολύ σκληρές και λυπηρές. Τον υποδεχόμαστε και στο δυτικό κόσμο και στον ανατολικό κόσμο με φωταψίες και λαμπάκια , με λευκές νύχτες και μπλακ φραιντέις, με θενκς γκιβινγκς, ενώ τα κανόνια βαράνε, τα πολεμικά αεροπλάνα σπέρνουν το θάνατο, κατεδαφίζουν πόλεις και δημιουργούν πρόσφυγες σε διάφορες κατά καιρούς περιοχές της γης, , ενώ αποδεχόμαστε νόμους της προστασίας της αμαετωλής σαρκολατρείας, και μισούμε την υψωποιό ταπείνωση, αντί να δοξολογούμε με τα λόγια μας και με τις πράξεις μας τη γέννηση του Χριστού.
Αυτή είναι η προϋπάντηση μας με το Χριστό.
Περιγράφω τη πραγματικότητα οπως είναι και δεν είναι ο σκοπός μου της κρίσης και της κατάκρισης. Απλά επεξηγώντας αυτό το θαυμάσιο ύμνο των Χριστουγέννων, αβίαστα γεννιώνται αυτά τα ερωτήματα, των οποίων οι απαντήσεις είναι λυπηρές και τραγικές.
Παρά ταύτα ευχομαι Καλά Χριστούγεννα για όλους και για όλες.
Κωνσταντίνος Στρατής
ερασιτέχνης ψάλτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλώ τα σχόλια σας να είναι καλοπροαίρετα και ειλικρινή.
Ευχαριστώ
Ο διαχειριστής.
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.