Ο ΠΛΟΥΣΙΟΣ ΚΑΙ Ο ΦΤΩΧΟΣ ΛΑΖΑΡΟΣ. ΜΕΡΟΣ 2

Μέρος 2 ( Συνέχεια από το προηγούμενο)

Καὶ αὐτὸς φωνήσας εἶπεν, Πάτερ ᾽Αβραάμ, ἐλέησόν με καὶ πέμψον Λάζαρον ἵνα βάψῃ τὸ ἄκρον τοῦ δακτύλου αὐτοῦ ὕδατος καὶ καταψύξῃ τὴν γλῶσσάν μου, ὅτι ὀδυνῶμαι ἐν τῇ φλογὶ ταύτῃ.

Λουκά ΙΣΤ΄ 24

Υπήρξαν δύο άνθρωποι που έζησαν στην ίδια εποχή. Συνέπεσε ο ένας να είναι πάμπλουτος και ο άλλος φτωχότατος. Σπίτι πολυτελές, ρούχα πανάκριβα, πλούσιο τραπέζι, υγιής ο πάμπλουτος χωρίς όνομα, και αντιθέτως ο άλλος με το όνομα Λάζαρος πεινασμένος, ρακένδυτος και άρρωστος με πληγές σε όλο του το σώμα, που έρχονταν οι αδέσποτοι σκύλοι και έγλυφαν τις πληγές του. Ας προσέξομε εδ ώ ότι οι αδέσποτοι σκύλοι ήταν πιο σπλαγχνικοί από τον άσπλαγχνο πλούσιο.

Ο πεινασμένος Λάζαρος προσπαθούσε να χορτάσει από τα ψίχουλα που πέφτανε στη γη από το τραπέζι του πλουσίου.

Οι δύο αυτοί τύποι αντιπροσωπεύουν ολόκληρη την ανθρωπότητα που χωρίζεται σε πλούσιους και φτωχούς.

Όμως ο δημοκράτης θάνατος 'ήρθε και για τους δυό

.Ο μέν Λάζαρος πήγες στους κόλπους του Αβραάμ δηλαδη στο Παράδεισο, και ο πλούσιος πήγε στην Άδη δηλαδή στη κόλαση , στο τόπο των βασάνων.

Ας προσέξουμε ότι στη παρούσα ζωή ο φτωχότατος Λάζαρος δεν ζητάει τίποτα από τον πλούσιο, αρκείται στα ψίχουλα που πέφτουν από το τραπέζι του. Όμως στην αιωνιότητα ο πλούσιος ζητάει από το Λάζαρο μια σταγόνα νερό! Και λέει στο Λάζαρο να βρέξει την άκρη του δάκτυλού του για να τον δροσίσει μέσα στη φλόγα της κόλασης, είπα ότι ζηταει μια σταγόνα νερό γιατί τόση μπορεί να μεταφέρει η άκρη του βρεγμένου δάκτυλου του ανθρώπου.

Σκέφτηκα, τι σημαίνει το αίτημα του πλουσίου;

Σημαίνει ότι ο πλούσιος που βρίσκεται σττη κόλαση ζητάει το Άγιο Πνεύμα, γιατί αυτό συμβολίζεται με το νερό σε 'ολη την Αγία Γραφή, υπάρχουν πάμπολλα εδάφια που αναφέρονται στο Άγιο Πνεύμα και το παρομοιάζουν με το νερό! Και κάτι άλλο σημαίνει όμως, ότι νερό υπάρχει στο Παράδεισο, ποταμός ύδατος ζωής τον διασχίζει. Από όλο αυτό το ποταμό ο πλούσιος ζητάει μια σταγόνα νερού. Είναι τόση μεγάλη η δύναμη του Αγίου Πνεύματος που ακόμη και μια σταγόνα από αυτό μπορεί να ανακουφίσει τους άσπλαγχνους πλουσίους που θα βρεθούν στη φωτιά της κόλασης.

Όταν λοιπόν ο πλούσιος βρίσκεται πια στη κόλαση , συνέρχεται! Και ζητάει την επενέργεια του αγίου Πνεύματος έστω και υπό τη μορφή μιας σταγόνας νερού για να τον λυτρώσει. Όμως είναι αργά πια , όταν ζούσε είχε τη δυνατότητα να πιστέψει στο Χριστό, και τότε ποταμοί ζωντανού νερού θα έτρεχαν από τα σπλάγχνα του. Όμως αλλοίμονο! Το Άγιο Πνεύμα δεν είχε επενεργήσει στη ζωή του και γι΄αυτό, στεγνός από το έλεος του Αγίου Πνεύματος δεν μπορούσε να δει το Λάζαρο που ήταν στο κατώφλι του σπιτιού του άρρωστος , πεινασμένος , φτωχότατος που έτρωγε τα ψίχουλα από το τραπέζι του και οι σκύλοι έγλυφαν τις πληγές του.

Η παραβολή αυτή του Χριστού που είναι και η πραγματικότητα, έχει προεκτάσεις από τούτη τη ζωή στην αιωνιότητα, και καλά θα κάνομε να τη προσέξουμε όλοι μας πλούσιοι και φτωχοί, γραμματισμένοι και αγράμματοι, , ειδικά οι πλούσιοι του αιώνος τούτου, αυτοί που συσσωρεύουν τα πλούτη των φτωχών και τα κάνουν πολεμικα όπλα, για να σκοτώσουν τους φτωχούς από τους οποίους πλούτησαν,, γιατί από τα πλούτη των φτωχών που αντιπροσωπεύουν το 90% γίνονται πάμπλουτοι αυτοί που αντιπροσωπεύουν το 10%, να προσέξουν οι μεγαλοτραπεζίτες που με τα πανωτόκια αφαιρούν τα σπίτια των φτωχών, να προσέξουν οι νομοθέτες που ψηφίζουν αμαρτωλούς νόμους υπέρ των πλουσίων και απογυμνώνουν τους φτωχούς, να προσέξει ο επίγειος νόμος που δικάζει πλούσιους και φτωχούς, να μην είναι μεροληπτικός υπέρ των πλουσίων, που έχουν χρήματα να πληρώνουν για ατέρμονα δικαστήρια , κλπ.

Κωνσταντινος Στρατής

ερασιτέχνης ψάλτης