Kαὶ οὐδεὶς ἀναβέβηκεν εἰς τὸν οὐρανὸν εἰ μὴ ὁ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καταβάς͵ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ο ων εν τω ουρανώ. Καὶ καθὼς Μωϋσῆς ὕψωσεν τὸν ὄφιν ἐν τῇ ἐρήμῳ͵ οὕτως ὑψωθῆναι δεῖ τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου͵ ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων εις αυτόν μη απόληται, αλλ΄ ἔχῃ ζωὴν αἰώνιον. Οὕτω γὰρ ἠγάπησεν ὁ θεὸς τὸν κόσμον͵ ὥστε τὸν υἱὸν αυτού τὸν μονογενῆ ἔδωκεν͵ ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων εἰς αὐτὸν μὴ ἀπόληται ἀλλ΄ ἔχῃ ζωὴν αἰώνιον. Οὐ γὰρ ἀπέστειλεν ὁ θεὸς τὸν υἱὸν εἰς τὸν κόσμον ἵνα κρίνῃ τὸν κόσμον͵ ἀλλ΄ ἵνα σωθῇ ὁ κόσμος δι΄ αὐτοῦ. Ο πιστεύων εἰς αὐτὸν οὐ κρίνεται· ὁ δὲ μὴ πιστεύων ἤδη κέκριται͵ ὅτι μὴ πεπίστευκεν εἰς τὸ ὄνομα τοῦ μονογενοῦς υἱοῦ τοῦ θεοῦ. Αὕτη δέ ἐστιν ἡ κρίσις͵ ὅτι τὸ φῶς ἐλήλυθεν εἰς τὸν κόσμον καὶ ἠγάπησαν οἱ ἄνθρωποι μᾶλλον τὸ σκότος ἢ τὸ φῶς͵ ἦν γὰρ αὐτῶν πονηρὰ τὰ ἔργα. Πᾶς γὰρ ὁ φαῦλα πράσσων μισεῖ τὸ φῶς καὶ οὐκ ἔρχεται πρὸς τὸ φῶς͵ ἵνα μὴ ἐλεγχθῇ τὰ ἔργα αὐτοῦ· Ο δὲ ποιῶν τὴν ἀλήθειαν ἔρχεται πρὸς τὸ φῶς͵ ἵνα φανερωθῇ αὐτοῦ τὰ ἔργα ὅτι ἐν θεῷ ἐστιν εἰργασμένα.

( Ευαγγέλιο του Ιωάννου Γ΄κεφάλαιο στίχοι 13-21 )

Ερμηνευτική σχολιαστική απόδοση.

Αυτοί οι οκτώ στίχοι είναι το κέντρο, η καρδιά, το "ρεζουμέ" όλης της Αγίας Γραφής και του κηρύγματος της Ορθοδόξου Χριστιανικής πίστης.!

Όποιος έχει την άνωθεν ευλογία να κατανοήσει και να ενστερνισθεί την απόλυτη πνευματική δύναμη του νοήματος αυτών των στίχων, αυτός έγινε νέος άνθρωπος, και τώρα βλέπει τη προηγούμενη ζωή του σαν ένα βρώμικο κουρέλι, αυτός ήδη ντύθηκε το νέο ένδυμα του Χριστού, , ακόμη και τίποτα άλλο να μην έχει διαβάσει από την Αγία Γραφή, ήδη έχει καταλάβει όλο το Ευαγγέλιο του Χριστού, όλα τα υπόλοιπα όσα περιέχονται στην Αγία Γραφή είναι βοηθητικά για να καταλάβουμε αυτό το συνταρακτικό και θεμελιώδες νόημα αυτών των στίχων για την Ορθόδοξη Χριστιανική μας πίστη και πορεία προς την αιώνια ζωή και τη βασιλεία των ουρανών...

Πριν ακόμη συνταχθεί ο κανόνας των βιβλίων της Παλαιάς και της Καινής Διαθήκης, αυτό ήταν το αρχικό Αποστολικό κήρυγμα σε όλο το τότε γνωστό κόσμο από τα αρχικά πρώιμα χρόνια της Ορθοδόξου Χριστιανικής πίστης.

Αλλά τί μας λένε αυτοί οι στίχοι;

1. Ότι κανένας δεν ανέβηκε στον ουρανό, παρά μόνο αυτός που κατέβηκε από τον ουρανό, και έγινε υιός του ανθρώπου δηλαδή άνθρωπος, ενώ παράλληλα βρίσκεται στον ουρανό ως Θεός, και αυτός είναι ο Σωτήρας Κύριος Ιησούς Χριστός.

2. Και όπως ο Μωϋσής ύψωσε το περιφρονημένο φίδι στην έρημο, έτσι θα υψωθεί πάνω στο Σταυρό και ο Υιός του ανθρώπου περιφρονημένος και απεριμμένος ως κακοποιός, ώστε καθε ένας που θα πιστεύει σε αυτόν τον περιφρονημένο σταυρωμένο Χριστο δεν θα χαθεί, αλλά θα έχει ζωή αιώνια, διότι η βάση της σωτηρίας μας είναι η πίστη μας στο Σταυρωμένο Χριστό!

3. Ο Θεός δεν έστειλε τον Υιό του στο κόσμο της αμαρτίας, για να κρίνει τον αμαρτωλό κόσμο, αλλά τον έστειλε για να σωθεί ο αμαρτωλός κόσμος μέσω αυτού του Χριστού!

4. Όποιος πιστευει στο Χριστό δεν κρίνεται, εκείνος όμως που δεν πιστεύει ήδη έχει κριθεί από τώρα, διότι δεν πίστεψε στο όνομα του μονογενούς υιού του Θεού.

5. Μία είναι κρίση που θα κρ'ινει τον κόσμο, ότι το φως ήλθε στο κόσμο της αμαρτίας, όμως οι άνθρωποι της αμαρτίας αγαπήσανε περισσότερο τιο σκοτάδι του διαβόλου παρά το φως του Χριστού, και για ποιό λόγο; Διότι ήταν πονηρά τα έργα τους .

6. Γιατί όμως δεν αγαπούν το φως του Χριστού οι άνθρωποι της αμαρτίας; Διότι κάνουν φαύλα και αμαρτωλά έργα , γι΄αυτό μισούν το φως του Χριστού και δεν έρχονται προς το φως του Χριστού, ώστε να μην ελεγχθούν τα αμαρτωλά τους έργα μέσα στο άπλετο φως του Χριστού.

7. Όποιος όμως κάνει έργα που συνάδουν, συμφωνούν με την αλήθεια του Χριστού, αυτός έρχεται και πλησιάζει προς το φως του Χριστού, ώστε να φανερωθούν τα έργα του , ότι τα έχει πράξει να είναι σύμφωνα με το θέλημα του Τριαδικού Θεού.

Κωνσταντίνος Στρατής