Η ΠΑΡΑΒΟΛΗ ΤΩΝ ΔΕΚΑ ΠΑΡΘΕΝΩΝ.

Είπεν ο Κύριος την παραβολήν ταύτην. Ωμοιώθη ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν δέκα παρθένοις, αἵ τινες λαβοῦσαι τὰς λαμπάδας ἑαυτῶν ἐξῆλθον εἰς απάντησιν τοῦ Νυμφίου. πέντε δὲ ήσαν ἐξ αὐτῶν φρόνιμοι και αι πέντε μωραὶ. αἱ τινες μωραί λαβοῦσαι τὰς λαμπάδας αὐτῶν οὐκ ἔλαβον μεθ᾽ ἑαυτῶν ἔλαιον· Αἱ δὲ φρόνιμοι ἔλαβον ἔλαιον ἐν τοῖς ἀγγείοις μετὰ τῶν λαμπάδων αυτῶν. Χρονίζοντος δὲ τοῦ νυμφίου ἐνύσταξαν πᾶσαι καὶ ἐκάθευδον. Μέσης δὲ νυκτὸς κραυγὴ γέγονεν, ᾽Ιδοὺ ὁ νυμφίος έρχεται , ἐξέρχεσθε εἰς ἀπάντησιν αὐτοῦ. Τότε ἠγέρθησαν πᾶσαι αἱ παρθένοι ἐκεῖναι καὶ ἐκόσμησαν τὰς λαμπάδας αυτῶν. Αἱ δὲ μωραὶ ταῖς φρονίμοις εἶπον, Δότε ἡμῖν ἐκ τοῦ ἐλαίου ὑμῶν, ὅτι αἱ λαμπάδες ἡμῶν σβέννυνται. Απεκρίθησαν δὲ αἱ φρόνιμοι λέγουσαι, Μήποτε οὐκ ἀρκέσῃ ἡμῖν καὶ ὑμῖν· πορεύεσθε δε μᾶλλον πρὸς τοὺς πωλοῦντας καὶ ἀγοράσατε ἑαυταῖς. Απερχομένων δὲ αὐτῶν ἀγοράσαι ἦλθεν ὁ Νυμφίος, καὶ αἱ ἕτοιμοι εἰσῆλθον μετ᾽ αὐτοῦ εἰς τοὺς γάμους, καὶ ἐκλείσθη ἡ θύρα. Υστερον δὲ ἔρχονται καὶ αἱ λοιπαὶ παρθένοι λέγουσαι, Κύριε Κύριε, ἄνοιξον ἡμῖν. Ο δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν, ᾽Αμὴν λέγω ὑμῖν, οὐκ οἶδα ὑμᾶς. Γρηγορεῖτε οὖν, ὅτι οὐκ οἴδατε τὴν ἡμέραν οὐδὲ τὴν ὥραν, εν η ο υιός του ανθρώπου έρχεται.. ( Ματθαίου ΚΕ΄ 1-13 )

Ερμηνευτική σχολιαστική απόδοση.

Τα σχόλια απηχούν προσωπικές μου σκέψεις και απόψεις χωρίς να διεκδικω το αλάθητο.

Ο Κύριος σε αυτή τη παραβολή του μας τονίζει ότι πρέπει να βρισκόμαστε σε διαρκή ετοιμότητα και εγρήγορση ( αυτό που λένε οι ναυτικοί να είμαστε: stand by) και να περιμένομε :

1. Τη δεύτερη έλευση του Χριστού ως Νυμφίου πλέον της Νύμφης του που είναι η από το Άγιον Πνεύμα εγκαθιδρυμένη Εκκλησία Του κατά την ημέρα της Πεντηκοστής.

2. Ο γάμος του Νυμφίου με τη Νύμφη του που η ένωση τους συμβολίζει την ένωση των Χριστιανών με το Χριστό και όπως ο σύζυγος εισέρχεται στο σώμα της συζύγου του και γίνονται οι δύο μία σάρκα, έτσι και ο Χριστός εισέρχεται στον εσωτερικό μας κόσμο και γινόμαστε μία σάρκα μαζί με το Χριστό, δια της κοινωνίας του σώματος του και του αίματός του.

3. Οι δέκα κόρες παρθένες συμβολίζουν τα μέλη της Εκκλησίας Του, οι οποίες με τις λαμπάδες τους στολισμένες περιμένουν το Νυμφίο τους να ανοίξει τη πόρτα για να εισέλθουν μέσα στο σπίτι του γάμου, δηλαδή στη βασιλεία των ουρανών. Όλες είναι παρθένες αμόλυντες , έχουν παρθενική αιδώ, έχουν φροντίσει να στολίσουν εξωτερικά τις λαμπάδες τους που συμβολίζουν το Φως του Χριστού, όμως υπάρχει μια κρυφή ουσιώδης διαφορά μεταξύ τους. Οι μισές από αυτές έχουν φροντίσει να πάρουν εφεδρικό λάδι για τις λαμπάδες τους , οι υπόλοιπες δεν φρόντισαν, και επειδή καθυστέρησε να έρθει ο Νυμφίος Χριστός ,έσβησαν οι λαμπάδες τους λόγω ελλείψεως της καυσίμου ύλης του λαδιού.

4. Φθάσανε τα μεσάνυχτα όπου το σκοτάδι είχε ήδη καλύψει τα πάντα και ακούστηκε η κραυγή : " Ιδού ο Νυμφίος έρχεται." Και οι δέκα παρθένες είχαν αποκοιμηθεί επειδή είχαν νυστάξει. Εδώ ας το προσέξομε αυτό οτι όλες νυστάξανε και κοιμηθήκανε, και με τη κραυγή που ακούστηκε όλες ξυπνήσανε και των δέκα οι λαμπάδες άρχισαν να σβήνουν, όμως όσες είχαν φροντίσει να έχουν λάδι στα αγγεία τους τροφοδότησαν τις λαμπάδες τους και έτσι παρέμειναν αναμμένες, ενώ των υπολοίπων έσβησαν.

5. Το λάδι που είχαν οι πέντε φρόνιμες παρθένες σε επάρκεια είναι η γνώση του Ευαγγελίου του Χριστού, αυτό είναι που τροφοδοτεί τη λαμπάδα της πίστης μας , ώστε άσβεστη να παραμένει έως τη Δευτέρα Παρουσία του Χριστού, όσο χρόνο κι αν βραδύνει να έλθει, ή εμείς νομίζομε ότι αργεί να έρθει.

6. Όλους μας μπορεί να μας πιάσει η πνευματική υπνηλία, η πνευματική αποχαύνωση γιατί στη παραβολή του Χριστού και τις δέκα τις πήρε ο ύπνος, όμως έστω και όταν βρισκόμαστε σε πνευματική υπνηλία , πνευματική νωθρότητα μπορεί να διατηρηθεί άσβεστη η λάμπάδα της πίστης μας στο Χριστό, ότι κάποτε θα έρθει και ότι πρέπει να τον προϋπαντήσουμε με αναμένες τις λαμπάδες μας.

7. Το ότι ζήτησαν λάδι οι πέντε μωρές παρθένες από τις πέντε φρόνιμες συμβολίζει ότι δεν γίνεται οι άλλοι να σου κρατήσουν αναμμένη τη λαμπάδα της πίστης σου, διότι το Φως του Χριστού διατηρε'ιται άσβεστο μέσα μας όταν εμείς δείχνομε ετοιμότητα και το τροφοδοτούμε με το λάδι του Ευαγγελίου του Χριστού, δεν μεταβιβάζεται αυτή η ετοιμότητα.

8. Οι πωλητές του λαδιού στους οποίους πήγαν έστω και την ύστατη στιγμή να αγοράσουν οι πέντε μωρές παρθένες είναι όλοι οι άγιοι του Θεού, οι μάρτυρες και οι απολογητές της Χριστιανικής πίστης, και τα χρήματα με τα οποία θα αγόραζαν το λάδι από αυτούς είναι τα χρ'ηματα που απόκτησαν όταν επώλησαν ό,τι θεωρούσαν πιο πολύτιμο ώστε να αγοράσουν τον κρυμμένο μαργαριτάρι που ε΄'ιναι θαμμένο βαθειά στη γη και που είναι ο ίδιος ο Χριστός σύμφωνα με άλλη παραβολή του.

9. Όμως αλλοίμονο, ήταν πλέον πολύ αργά για τις πέντε ανόητες παρθένες, ο Νυμφίος ήρθε, παρέλαβε μαζί του τις πέντε φρόνιμες και προνοητικές παρθένες μέσα στο σπίτι του και η πόρτα έκλεισε. Και όταν γύρισαν οι πέντε μωρές παρθένες βρήκαν τη πόρτα κλειστή, και ακούσανε το φοβερό λόγο του Νυμφίου Χριστού : "᾽Αμὴν λέγω ὑμῖν, οὐκ οἶδα ὑμᾶς. Γρηγορεῖτε οὖν, ὅτι οὐκ οἴδατε τὴν ἡμέραν οὐδὲ τὴν ὥραν, εν η ο υιός του ανθρώπου έρχεται.."

Κωνσταντίνος Στρατής