Η ΑΙΩΝΙΑ ΑΞΙΑ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ( ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ)

 

Εφόσον ακριβώς έχουμε κατανοήσει τί ακριβώς πιστεύουμε ως Χριστιανοί τότε θα πρέπει να βάλουμε σαν κανόνα ( χάρακα) της ζωής μας το Σύμβολο της Πίστεως μας.

Τί πρέπει λοιπόν να κάμουμε;

1. Να παραδεχτούμε στην πράξη οτι ο Θεός εφόσον είναι ο Κύριος και ο Ποιητής των πάντων, άρα είναι ο Κύριος και της δικής μας ζωής.

2. Να παραδεχτούμε στην πράξη την Θεότητα του Ιησού Χριστού και οτι για εμάς έγινε άνθρωπος, έπαθε, σταυρώθηκε και αναστήθηκε. Η παραδοχή μας οτι ο Ιησούς Χριστός είναι ο μονογενής Υιός του Θεού και οτι για χάρη μας έγινε ο αντικαταστάτης μας εκεί στο Σταυρό φορτωμένος με τις δικές μας αμαρτίες, μας κάνει να τον αγαπούμε με απεριόριστη αγάπη, και δεν τον αγαπούμε επειδή είμαστε καλοί άνθρωποι ή επειδή είμαστε δίκαιοι άνθρωποι, αλλά τον αγαπούμε γιατί καταλάβαμε το μέγεθος της δικής του αγάπης για όλη την ανθρωπότητα και για μας τους ίδιους. Η δική μας αγάπη προς τον Χριστό είναι πρώτιστα αντανάκλαση και απαύγασμα της δικής του τέλειας αγάπης.

3. Να παραδεχτούμε οτι η μεγαλύτερη αξία στη ζωή μας είναι μία και μοναδική και αυτή είναι ο Ιησούς Χριστός. Αμετάβλητη και κυριαρχική αξία που δεν παλιώνει από το χρόνο δεν φθείρεται και δεν μεταβάλλεται.

4. Να παραδεχτούμε οτι από τη νηπιακή μας ηλικία μέχρι του θανάτου μας μας συνοδεύουν τα υλικά αγαθά, τα οποία είναι ψεύτικος πλούτος ψεύτικη κατοχή τους, μπροστά στον αληθινό θησαυρό που είναι μόνον ο Ιησούς Χριστός.

Ετσι λοιπόν το νήπιο θεωρεί τα νηπιακά του παιχνίδια πολύτιμα, τα οποία με την πάροδο του χρόνου τα εγκαταλείπει για να βρει ακόμη πιο πολύτιμα παιχνίδια, τα οποία μόλις τα αποκτήσει τα βαριέται και τα εγκαταλείπει. Μεγαλώνοντας ο άνθρωπος αποκτά ακόμη πιο πολύτιμα παιχνίδια κατ΄αυτόν οπως είναι τα σπίτια, τα χωράφια, τα αυτοκίνητα, η μόρφωση, η οικογένεια, τα παιδιά τα εγγόνια, η συζυγική ζωή, οι καταθέσεις στις τράπεζες, η φήμη και η δόξα. Ομως όλα αυτά είναι υποκείμενα στη φθορά του χρόνου, στη σκουριά, και στη διάλυση γιατί τίποτα δεν αντέχει στον πανδαμάτορα χρόνο.

Εδώ έρχεται η μεγάλη αντίθεση του Ιησού Χριστού, ο οποίος παραμένει άφθαρτος και αναλλοίωτος αιωνίως. Είναι ο Ιησούς Χριστός που μας φέρνει στην ύπαρξη, είναι ο ίδιος που στέκεται δίπλα μας και μας παρηγορεί μέσα στις κακουχίες της ζωής, αλλά και στις χαρές της και στις λύπες της, είναι εκείνος που στο τέλος μας παραλαμβάνει στη δική του αιώνια ζωή.. Και ενώ όλα τα υλικά παιχνιδάκια μας από τη νηπιακή μας ηλικία μέχρι τα βαθιά γεράματα μας είναι σκουπίδια και σκόνη στον άνεμο, ο Ιησούς Χριστός παραμένει ο ίδιος άφθαρτος, αναλλοίωτος και αναμάρτητος..

5. Αυτόν τον Ιησού Χριστό, ποιός θα τον φανερώσει σε μια ανθρωπότητα που εδώ και χιλιάδες χρόνια παραπαίει ;

6. Oλοι μας έχουμε την ανάγκη του Ιησού Χριστού, για να μας διδάξει, να μας παρηγορήσει στις θλίψεις του θανάτου που θα έρθει αργά ή πιο γρήγορα, , να απαλύνει με το λάδι του ελέους του τους πόνους των πληγών μας.

Συνεχίζεται

Κωνσταντίνος Στρατής

Μεσαριά Ανδρος.