ΠΌΤΕ Η ΣΩΤΗΡΙΑ ΚΑΘΙΣΤΑΤΑΙ ΑΔΥΝΑΤΗ.

 Αδύνατον γὰρ τοὺς ἅπαξ φωτισθέντας γευσαμένους τε τῆς δωρεᾶς τῆς ἐπουρανίου καὶ μετόχους γενηθέντας Πνεύματος ῾Αγίου καὶ καλὸν γευσαμένους Θεοῦ ρῆμα δυνάμεις τε μέλλοντος αἰῶνος, καὶ παραπεσόντας, πάλιν ἀνακαινίζειν εἰς μετάνοιαν, ἀνασταυροῦντας ἑαυτοῖς τὸν υἱὸν τοῦ Θεοῦ καὶ παραδειγματίζοντας. Εβραίους ΙΣΤ΄ 4 - 6

Είπε δὲ ὁ Ἰησοῦς πρὸς αὐτόν· οὐδεὶς ἐπιβαλὼν τὴν χεῖρα αὐτοῦ ἐπ᾿ ἄροτρον καὶ βλέπων εἰς τὰ ὀπίσω εὔθετός ἐστιν εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ. Λουκά Θ', 62

Ερμηνευτική σχολιαστική ανάλυση.

Και τα δύο πιο πάνω τμήματα από το λόγο της Καινής Διαθήκης το ένα από την επιστολή του αποστόλου Παύλου προς Εβραίους και το άλλο από το Ευαγγέλιο του Λουκά λένε το ίδιο πράγμα:

Ότι δηλαδή πρέπει πάντα να προχωράμε μπροστά , αλλοιώς υπάρχει ο φόβος καταστρεπτικής οπισθοδρόμησης. Όσοι έχουν φωτισθεί και έχουν γευτεί την απερίγραπτη γλυκύτητα και τη χάρη του Θεού και έχουν γίνει μέτοχοι των χαρισμάτων του Αγίου Πνεύματος, που έχουν λάβει προσωπική πείρα πόσο καλός και ευεργετικός και ειρηνοποιός είναι ο λόγος του Θεού και γνωρίσανε τις υπερφυσικές δυνάμεις που θα εκδηλωθούν στη πλήρη τελειότητα τους στο μελοντικό αιώνα της βασιλειας του Χριστού,, αυτοί οι πιστοί που τόσο έχουν προοδεύσει στη Χριστιανική πίστη, εάν συμβει και ξεπέσουν από όλα αυτά και τα αρνηθούνε εξ αιτίας του ότι θα σκληρυνθεί τόσο πολλύ η καρδιά τους βλέποντας την αμαρτία που κυριαρχεί στο κόσμο, αυτοί είναι αδύνατο να ανακαινιστούν δηλαδή να γίνουν πάλι καινούριοι άνθρωποι, δηλαδή είναι αδύνατο να μετανοήσουν πάλι γιατί θα έχει τόσο πολύ σκληρυνθεί η καρδιά τους, είναι αυτοί οι οποίοι θα έχουν βλασφημήσει το Άγιο Πνεύμα και θα χαθούν ολοκληρωτικά, γιατί δεν υπάρχει πια δρόμος μετάνοιας γι΄ αυτούς. Μοιάζουν με τον Ιούδα , ο οποίος ενώ γεύτηκε τη δωρεά του Χριστού, όντας μαθητής του , τον μετάλαβε ο Κύριος του Σώματος του και του Αίματος Του λίγο πριν τον προδωσει, αν και μετά τη προδοσία του μεταμελήθηκε , εν τούτοις δεν μετανόησε με την μετάνοια που θα αποδέχονταν ο Χριστός, γι΄αυτό και στο τέλος κρεμάστηκε εξ αιτίας των τύψεών του. Ο Κύριος στο λόγο του στο Ευαγγέλιο του Λουκά λεει τα ίδια με άλλο τρόπο, ότι δηλαδή όποιος βάλει το χέρι στο πνευματικό αλέτρι του Χριστού πρέπει να βλέπει μόνο μπροστά στο αυλάκι που πρόκειται να οργώσει και να μη βλέπει ποτέ πίσω στα κοσμικά και υλικά πράγματα,ολυτε να μη βλέπει τις αμαρτίες των άλλων που μπορεί να τον επηρεάσουν από το πνευματικό έργο που κάνει στο 'οργωμα του χωραφιού του Θεού.

Αν κοιτάζει πίσω και όχι μπροστα , τότε το αλέτρι θα εκτραπεί της πορείας του, και αντί για την αιώνια ζωή θα τον οδηγήσει στην αιώνια κόλαση.

Κωνσταντινος Στρατής