Τρίτη 26 Ιανουαρίου 2016
Ο ΓΑΡ ΑΠΟΘΑΝΩΝ ΔΕΔΙΚΑΙΩΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΣ ΑΜΑΡΤΙΑΣ
ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΠΑΥΛΟΥ ΠΡΟΣ ΡΩΜΑΙΟΥΣ ΚΕΦΑΛΑΙΟ 6 ΚΑΙ ΣΤΙΧΟΙ 3-9.
Ή ἀγνοεῖτε ὅτι ὅσοι ἐβαπτίσθημεν εἰς Χριστὸν Ἰησοῦν, εἰς τὸν θάνατον αὐτοῦ ἐβαπτίσθημεν; συνετάφημεν οὖν αὐτῷ διὰ τοῦ βαπτίσματος εἰς τὸν θάνατον, ἵνα ὥσπερ ἠγέρθη Χριστὸς ἐκ νεκρῶν διὰ τῆς δόξης τοῦ πατρός, οὕτω καὶ ἡμεῖς ἐν καινότητι ζωῆς περιπατήσωμεν. Εἰ γὰρ σύμφυτοι γεγόναμεν τῷ ὁμοιώματι τοῦ θανάτου αὐτοῦ, ἀλλὰ καὶ τῆς ἀναστάσεως ἐσόμεθα,6 τοῦτο γινώσκοντες, ὅτι ὁ παλαιὸς ἡμῶν ἄνθρωπος συνεσταυρώθη ἵνα καταργηθῇ τὸ σῶμα τῆς ἁμαρτίας, τοῦ μηκέτι δουλεύειν ἡμᾶς τῇ ἁμαρτίᾳ· Ο γαρ αποθανών δεδικαίωται από της αμαρτίας εἰ δὲ ἀπεθάνομεν σὺν Χριστῷ, πιστεύομεν ὅτι καὶ συζήσομεν αὐτῷ, εἰδότες ὅτι Χριστὸς ἐγερθεὶς ἐκ νεκρῶν οὐκέτι ἀποθνῄσκει, θάνατος αὐτοῦ οὐκέτι κυριεύει.
Και η μετάφρασή του και τα επακολουθούντα σχόλια από τον Κωνσταντίνο Στρατή, άμισθο ψάλτη του Ι.Ν. Αγίου Νικολάου Μεσαριάς Ανδρου.
"Ή αγνοείτε οτι οσοι βαπτιστήκαμε στο Χριστό, στο θάνατό του βαπτιστήκαμε; Ταφήκαμε λοιπόν μαζί του δια του βαπτίσματος στο θάνατο, ώστε οπως αναστήθηκε ο Χριστός με τη δόξα του πατέρα Θεού, έτσι και εμείς να περπατήσουμε σε μια καινούρια ζωή. Γνωρίζοντας αυτό, οτι ο παλιός άνθρωπος μέσα μας σταυρώθηκε μαζί με το Χριστό δηλαδή πέθανε πάνω στο Σταυρό μαζί με το Χριστό, για να καταργηθεί το σώμα της αμαρτίας, ώστε να μην δουλεύουμε την αμαρτία. ΔΙΟΤΙ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΠΕΘΑΝΕ (ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟ ΧΡΙΣΤΟ) ΕΧΕΙ ΕΛΕΥΘΕΡΩΘΕΙ (δεδικαίωται) ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΙΝΔΥΝΟ ΤΗΣ ΑΜΑΡΤΙΑΣ ( διότι ο πεθαμένος νεκρός ούτε πειράζεται ούτε αμαρτάνει).
Εάν πεθάναμε μαζί με το Χριστό, πιστεύουμε οτι και θα ζήσουμε αιωνίως μαζί του, γνωρίζοντες οτι ο Χριστός αφού αναστηθηκε από τους νεκρούς δεν πεθαίνει πια, και ο θιάνατος δεν μπορεί να έχει καμμιά κυριαρχία απάνω του."
Επομένως αν δεν δούμε και τα πριν και τα μετά αναφερόμενα σε αυτό το στίχο δεν μπορούμε να καταλάβουμε τί ακριβώς εννοεί εδώ ο μεγάλος απόστολος των Εθνών Παύλος.
Επεξηγηματικά σχόλια.
Ενας από τους στίχους της Καινής Διαθήκης πού παρανοούν οἱ πολλοί, είναι ο στίχος από την επιστολή προς Ρωμαίους: "ὁ ἀποθανών δεδικαίωται ἀπό τῆς ἁμαρτίας". Αυτό το στίχο τον παρερμηνεύουν πολλοί ακόμη και άνθρωποι της Εκκλησίας, και πιστεύουν οτι εννοεί αυτό: απαξ και πέθανε κάποιος, είναι ήδη δικαιωμένος.
Αλλά αυτή η ἀντίληψη είναι προφανώς λάθος, διότι είναι σαν να καταργεί τη κόλαση και ότι ολοι οι άνθρωποι με το θάνατό τους δικαιωνονται. Και εφόσον ολοι οι άνθρωποι πεθαινουν, ολοι γίνονται αυτόματα δίκαιοι με το θάνατό τους. Μια τέτοια λανθασμένη άποψη καταργεί το μυστήριο της μετανοιας και εξομολόγησης, γιατί αν ισχύει αυτό δεν χρειάζεται κανένας να μετανοήση, να εξομολογηθεί ναι να ζητήσει συγχώρηση από το Θεό.
Ομως ολη η διαδασκαλία της αγίας Γραφής λέει σαφέστατα, οτι αν δεν μετανοήσει ο άνθρωπος πριν το θάνατό του θα πάει στη κόλαση και θα κριθεί ένοχος ενώπιον του φοβερού Δικαστήριου του Χριστού. Ο στίχος: " ο αποθανών δεδικαιωται από της αμαρτίας" έχει άλλη έννοια τελειως διαφορετικη από εκείνη που δίνουν οι πολλοί που δεν έχουν μελετήσει σε βάθος την Αγία Γραφή.
Για να καταλάβουμε ακριβώς την έννοια, πρέπει να δούμε τί λέει πριν και τί λέει μετά από αυτό το στίχο ο απόστολος Παύλος, και να μην το δούμε μεμονωμένα.
Στο τμήμα λοιπόν αυτό οπου υπάρχει ο εν λόγω στίχος ὁ απόστολος Παύλος μιλάει γιά τό Βάπτισμα. Λέει ότι τό Βάπτισμα έχει τό ἑξης βαθύ νόημα. Τό βάπτισμα μοιάζει με το θάνατο τού Χριστού. Οπως ο Χριστός σταυρώθηκε καί τάφηκε, έτσι και ἐμεις κατά τό μυστήριο τοῦ Βαπτίσματος συσταυρώνομαστε καί συννταφιαζόμαστε με το Χριστό και συνανασταινόμαστε με το Χριστό. Και οπως με το θάνατο τοῦ Χριστοῦ πέθανε η αμαρτία πάνω στο Σταυρό, την οποία αμαρτία ο Χριστός σήκωσε πάνω στο Σταυρό γιά χάρη μας και για τις δικές μας αμαρτίες, για να μας εξιλεώσει μπροστά στο Θεό,, 'ετσι και κατά τήν Βάπτιση μας ο παλαιός ανθρωπος της αμαρτίας τόν οποίο κάθε ένας μας έχει μέσα του οταν γεννιέται και έρχεται στο κόσμο, σταυρώθηκε για να καταργηθεί η αμαρτία και να μη κάνουμε πια αμαρτωλά έργα.. Είναι δηλαδή σαν να μας λέει ο απόστολος Παύλος να προσέχουμε οτι εφόσον έχουμε βαπτισθεί έχουμε πεθάνει ως προς την αμαρτία και άρα έχουμε δικαιωθεί από την αμαρτία.
Ή ἀγνοεῖτε ὅτι ὅσοι ἐβαπτίσθημεν εἰς Χριστὸν Ἰησοῦν, εἰς τὸν θάνατον αὐτοῦ ἐβαπτίσθημεν; συνετάφημεν οὖν αὐτῷ διὰ τοῦ βαπτίσματος εἰς τὸν θάνατον, ἵνα ὥσπερ ἠγέρθη Χριστὸς ἐκ νεκρῶν διὰ τῆς δόξης τοῦ πατρός, οὕτω καὶ ἡμεῖς ἐν καινότητι ζωῆς περιπατήσωμεν. Εἰ γὰρ σύμφυτοι γεγόναμεν τῷ ὁμοιώματι τοῦ θανάτου αὐτοῦ, ἀλλὰ καὶ τῆς ἀναστάσεως ἐσόμεθα,6 τοῦτο γινώσκοντες, ὅτι ὁ παλαιὸς ἡμῶν ἄνθρωπος συνεσταυρώθη ἵνα καταργηθῇ τὸ σῶμα τῆς ἁμαρτίας, τοῦ μηκέτι δουλεύειν ἡμᾶς τῇ ἁμαρτίᾳ· Ο γαρ αποθανών δεδικαίωται από της αμαρτίας εἰ δὲ ἀπεθάνομεν σὺν Χριστῷ, πιστεύομεν ὅτι καὶ συζήσομεν αὐτῷ, εἰδότες ὅτι Χριστὸς ἐγερθεὶς ἐκ νεκρῶν οὐκέτι ἀποθνῄσκει, θάνατος αὐτοῦ οὐκέτι κυριεύει.
Και η μετάφρασή του και τα επακολουθούντα σχόλια από τον Κωνσταντίνο Στρατή, άμισθο ψάλτη του Ι.Ν. Αγίου Νικολάου Μεσαριάς Ανδρου.
"Ή αγνοείτε οτι οσοι βαπτιστήκαμε στο Χριστό, στο θάνατό του βαπτιστήκαμε; Ταφήκαμε λοιπόν μαζί του δια του βαπτίσματος στο θάνατο, ώστε οπως αναστήθηκε ο Χριστός με τη δόξα του πατέρα Θεού, έτσι και εμείς να περπατήσουμε σε μια καινούρια ζωή. Γνωρίζοντας αυτό, οτι ο παλιός άνθρωπος μέσα μας σταυρώθηκε μαζί με το Χριστό δηλαδή πέθανε πάνω στο Σταυρό μαζί με το Χριστό, για να καταργηθεί το σώμα της αμαρτίας, ώστε να μην δουλεύουμε την αμαρτία. ΔΙΟΤΙ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΠΕΘΑΝΕ (ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟ ΧΡΙΣΤΟ) ΕΧΕΙ ΕΛΕΥΘΕΡΩΘΕΙ (δεδικαίωται) ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΙΝΔΥΝΟ ΤΗΣ ΑΜΑΡΤΙΑΣ ( διότι ο πεθαμένος νεκρός ούτε πειράζεται ούτε αμαρτάνει).
Εάν πεθάναμε μαζί με το Χριστό, πιστεύουμε οτι και θα ζήσουμε αιωνίως μαζί του, γνωρίζοντες οτι ο Χριστός αφού αναστηθηκε από τους νεκρούς δεν πεθαίνει πια, και ο θιάνατος δεν μπορεί να έχει καμμιά κυριαρχία απάνω του."
Επομένως αν δεν δούμε και τα πριν και τα μετά αναφερόμενα σε αυτό το στίχο δεν μπορούμε να καταλάβουμε τί ακριβώς εννοεί εδώ ο μεγάλος απόστολος των Εθνών Παύλος.
Επεξηγηματικά σχόλια.
Ενας από τους στίχους της Καινής Διαθήκης πού παρανοούν οἱ πολλοί, είναι ο στίχος από την επιστολή προς Ρωμαίους: "ὁ ἀποθανών δεδικαίωται ἀπό τῆς ἁμαρτίας". Αυτό το στίχο τον παρερμηνεύουν πολλοί ακόμη και άνθρωποι της Εκκλησίας, και πιστεύουν οτι εννοεί αυτό: απαξ και πέθανε κάποιος, είναι ήδη δικαιωμένος.
Αλλά αυτή η ἀντίληψη είναι προφανώς λάθος, διότι είναι σαν να καταργεί τη κόλαση και ότι ολοι οι άνθρωποι με το θάνατό τους δικαιωνονται. Και εφόσον ολοι οι άνθρωποι πεθαινουν, ολοι γίνονται αυτόματα δίκαιοι με το θάνατό τους. Μια τέτοια λανθασμένη άποψη καταργεί το μυστήριο της μετανοιας και εξομολόγησης, γιατί αν ισχύει αυτό δεν χρειάζεται κανένας να μετανοήση, να εξομολογηθεί ναι να ζητήσει συγχώρηση από το Θεό.
Ομως ολη η διαδασκαλία της αγίας Γραφής λέει σαφέστατα, οτι αν δεν μετανοήσει ο άνθρωπος πριν το θάνατό του θα πάει στη κόλαση και θα κριθεί ένοχος ενώπιον του φοβερού Δικαστήριου του Χριστού. Ο στίχος: " ο αποθανών δεδικαιωται από της αμαρτίας" έχει άλλη έννοια τελειως διαφορετικη από εκείνη που δίνουν οι πολλοί που δεν έχουν μελετήσει σε βάθος την Αγία Γραφή.
Για να καταλάβουμε ακριβώς την έννοια, πρέπει να δούμε τί λέει πριν και τί λέει μετά από αυτό το στίχο ο απόστολος Παύλος, και να μην το δούμε μεμονωμένα.
Στο τμήμα λοιπόν αυτό οπου υπάρχει ο εν λόγω στίχος ὁ απόστολος Παύλος μιλάει γιά τό Βάπτισμα. Λέει ότι τό Βάπτισμα έχει τό ἑξης βαθύ νόημα. Τό βάπτισμα μοιάζει με το θάνατο τού Χριστού. Οπως ο Χριστός σταυρώθηκε καί τάφηκε, έτσι και ἐμεις κατά τό μυστήριο τοῦ Βαπτίσματος συσταυρώνομαστε καί συννταφιαζόμαστε με το Χριστό και συνανασταινόμαστε με το Χριστό. Και οπως με το θάνατο τοῦ Χριστοῦ πέθανε η αμαρτία πάνω στο Σταυρό, την οποία αμαρτία ο Χριστός σήκωσε πάνω στο Σταυρό γιά χάρη μας και για τις δικές μας αμαρτίες, για να μας εξιλεώσει μπροστά στο Θεό,, 'ετσι και κατά τήν Βάπτιση μας ο παλαιός ανθρωπος της αμαρτίας τόν οποίο κάθε ένας μας έχει μέσα του οταν γεννιέται και έρχεται στο κόσμο, σταυρώθηκε για να καταργηθεί η αμαρτία και να μη κάνουμε πια αμαρτωλά έργα.. Είναι δηλαδή σαν να μας λέει ο απόστολος Παύλος να προσέχουμε οτι εφόσον έχουμε βαπτισθεί έχουμε πεθάνει ως προς την αμαρτία και άρα έχουμε δικαιωθεί από την αμαρτία.
Δηλαδή από τη στιγμή που μπήκαμε και βαπτιστήκαμε στη κολυμβήθρα, είμαστε νεκροι ως προς την αμαρτία και είναι σαν να σταυρωθήκαμε μαζί με το Χριστό που νίκησε την αμαρτία πάνω στο Σταυρό, ταφήκαμε μαζί με το Χριστό και αναστηθήκαμε μαζί με το Χριστό!
Αυτό τό νόημα τονίζει ο μεγάλος απόστολος. Και αμέσως προσθέτει· Ο ΓΑΡ ΑΠΟΘΑΝΩΝ ΔΕΔΙΚΑΙΩΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΣ ΑΜΑΡΤΙΑΣ. Ὁ σύνδεσμος γάρ συνδέει με τον προηγηθέντα στίχο "ὅτι ὁ παλαιὸς ἡμῶν ἄνθρωπος συνεσταυρώθη ἵνα καταργηθῇ τὸ σῶμα τῆς ἁμαρτίας,τοῦ μηκέτι δουλεύειν ἡμᾶς τῇ ἁμαρτίᾳ· " και βοηθά επειτα να καταλάβουμε ἀπό ὅσα ἐλέχθησαν ἀνωτέρω νά καταλάβουμε ποιά ειναι η ἀληθινή έννοια τοῦ στίχου αυτού..
Και είναι αυτή :
ΑΦΟΥ ΒΑΠΤΙΣΤΗΚΑΤΕ, ΚΑΙ ΣΤΑΥΡΩΘΗΚΑΤΕ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟ ΧΡΙΣΤΟ ΠΕΘΑΝΑΤΕ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΠΑΛΙΟ ΑΜΑΡΤΩΛΟ ΑΝΘΡΩΠΟ. ΚΑΙ ΕΦΟΣΟΝ ΠΕΘΑΝΑΤΕ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΠΙΑ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ ΑΜΑΡΤΙΕΣ, ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΠΕΘΑΝΕΙ ΕΧΕΙ ΠΑΨΕΙ ΝΑ ΑΜΑΡΤΑΝΕΙ ΚΑΙ ΑΡΑ ΕΧΕΙ ΔΙΚΑΙΩΘΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΜΑΡΤΙΑ! = "Ο ΑΠΟΘΑΝΩΝ ΔΕΔΙΚΑΙΩΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΣ ΑΜΑΡΤΙΑΣ!"
Η ιδέα αυτή του αποστόλου Παύλου είναι εκπληκτική! Οπως δεν μπορούμε εμείς να εννοήσουμε ένα νεκρό να αμαρτάνει, έτσι και ο Παύλος δεν μπορεί να εννοήσει ένα βαπτισμένο Χριστιανό να αμαρτάνει γιατί σταυρώθηκε και τάφηκε μαζί με το Χριστό δια του βαπτίσματος και ΑΡΑ ΕΧΕΙ ΔΙΚΑΙΩΘΕΙ ΑΠΟ ΤΗΣ ΑΜΑΡΤΙΑΣ!
Επαναλαμβάνω ο άνθρωπος που βαπτίστηκε, πέθανε , τάφηκε και αναστήθηκε μαζί με το Χριστό είναι πια καθαρός, άμωμος και έχει προορισμό να ζει μόνο για το Θεό!
Τούτο εννοεί, οτι δεν επιτρέπεται θεληματικά να αμαρτάνει ένας βαπτισμένος Χριστιανός και πρέπει να θεωρεί τον εαυτό του πεθαμένο (νεκρό) ως προς την αμαρτία και ζωντανό ως προς το Χριστό και δικαιωμένο. Αυτή είναι η αληθινή έννοια "ο αποθανών δεδικαίωται από της αμαρτίας"
Ομως εδώ έρχεται το μυστήριο της μετάνοιας και της Ιεράς εξομολόγησης εάν κάποιος Χριστιανός, παρ΄ελπίδα, θεληματικά αμαρτήσει, να δικαιώνεται μπροστά στο Θεό δια της μετανοίας και εξομολόγησης οπως έκαμε ο άσωτος υιός.
Στο περίφημο τροπάριο ψάλλουμε " Οσοι εις Χριστόν εβαπτίσθητε, Χριστόν ενεδύσασθε. Αλληλούια"
που σημαίνει : Οσοι βαπτιστήκατε στο όνομα του Χριστού, ντυθήκατε τον Χριστό! . Αλλά ένας άνθρωπος που έχει ως ένδυμά του τον Χριστό, έχει πεθάνει ως προς την αμαρτία ( αποθανών!) και έχει δικαιωθεί από την αμαρτία ( Δεδικαίωται!)
Κωνσταντίνος Στρατής
Μεσαριά Ανδρος
συνταξιούχος πλοίαρχος
άμισθος ψάλτης στον Ι.Ν.Αγίου Νικολάου Μεσαριάς Ανδρου
Αυτό τό νόημα τονίζει ο μεγάλος απόστολος. Και αμέσως προσθέτει· Ο ΓΑΡ ΑΠΟΘΑΝΩΝ ΔΕΔΙΚΑΙΩΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΣ ΑΜΑΡΤΙΑΣ. Ὁ σύνδεσμος γάρ συνδέει με τον προηγηθέντα στίχο "ὅτι ὁ παλαιὸς ἡμῶν ἄνθρωπος συνεσταυρώθη ἵνα καταργηθῇ τὸ σῶμα τῆς ἁμαρτίας,τοῦ μηκέτι δουλεύειν ἡμᾶς τῇ ἁμαρτίᾳ· " και βοηθά επειτα να καταλάβουμε ἀπό ὅσα ἐλέχθησαν ἀνωτέρω νά καταλάβουμε ποιά ειναι η ἀληθινή έννοια τοῦ στίχου αυτού..
Και είναι αυτή :
ΑΦΟΥ ΒΑΠΤΙΣΤΗΚΑΤΕ, ΚΑΙ ΣΤΑΥΡΩΘΗΚΑΤΕ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟ ΧΡΙΣΤΟ ΠΕΘΑΝΑΤΕ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΠΑΛΙΟ ΑΜΑΡΤΩΛΟ ΑΝΘΡΩΠΟ. ΚΑΙ ΕΦΟΣΟΝ ΠΕΘΑΝΑΤΕ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΠΙΑ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ ΑΜΑΡΤΙΕΣ, ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΠΕΘΑΝΕΙ ΕΧΕΙ ΠΑΨΕΙ ΝΑ ΑΜΑΡΤΑΝΕΙ ΚΑΙ ΑΡΑ ΕΧΕΙ ΔΙΚΑΙΩΘΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΜΑΡΤΙΑ! = "Ο ΑΠΟΘΑΝΩΝ ΔΕΔΙΚΑΙΩΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΣ ΑΜΑΡΤΙΑΣ!"
Η ιδέα αυτή του αποστόλου Παύλου είναι εκπληκτική! Οπως δεν μπορούμε εμείς να εννοήσουμε ένα νεκρό να αμαρτάνει, έτσι και ο Παύλος δεν μπορεί να εννοήσει ένα βαπτισμένο Χριστιανό να αμαρτάνει γιατί σταυρώθηκε και τάφηκε μαζί με το Χριστό δια του βαπτίσματος και ΑΡΑ ΕΧΕΙ ΔΙΚΑΙΩΘΕΙ ΑΠΟ ΤΗΣ ΑΜΑΡΤΙΑΣ!
Επαναλαμβάνω ο άνθρωπος που βαπτίστηκε, πέθανε , τάφηκε και αναστήθηκε μαζί με το Χριστό είναι πια καθαρός, άμωμος και έχει προορισμό να ζει μόνο για το Θεό!
Τούτο εννοεί, οτι δεν επιτρέπεται θεληματικά να αμαρτάνει ένας βαπτισμένος Χριστιανός και πρέπει να θεωρεί τον εαυτό του πεθαμένο (νεκρό) ως προς την αμαρτία και ζωντανό ως προς το Χριστό και δικαιωμένο. Αυτή είναι η αληθινή έννοια "ο αποθανών δεδικαίωται από της αμαρτίας"
Ομως εδώ έρχεται το μυστήριο της μετάνοιας και της Ιεράς εξομολόγησης εάν κάποιος Χριστιανός, παρ΄ελπίδα, θεληματικά αμαρτήσει, να δικαιώνεται μπροστά στο Θεό δια της μετανοίας και εξομολόγησης οπως έκαμε ο άσωτος υιός.
Στο περίφημο τροπάριο ψάλλουμε " Οσοι εις Χριστόν εβαπτίσθητε, Χριστόν ενεδύσασθε. Αλληλούια"
που σημαίνει : Οσοι βαπτιστήκατε στο όνομα του Χριστού, ντυθήκατε τον Χριστό! . Αλλά ένας άνθρωπος που έχει ως ένδυμά του τον Χριστό, έχει πεθάνει ως προς την αμαρτία ( αποθανών!) και έχει δικαιωθεί από την αμαρτία ( Δεδικαίωται!)
Κωνσταντίνος Στρατής
Μεσαριά Ανδρος
συνταξιούχος πλοίαρχος
άμισθος ψάλτης στον Ι.Ν.Αγίου Νικολάου Μεσαριάς Ανδρου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλώ τα σχόλια σας να είναι καλοπροαίρετα και ειλικρινή.
Ευχαριστώ
Ο διαχειριστής.
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.