Η ΧΑΡΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ( ΜΕΡΟΣ 3 )

 Στην Παλαιά Διαθήκη και στον ψαλμό 29 και στο στίχο 12 αναφέρει:
Εστρεψας τὸν κοπετόν μου εἰς χαρὰν ἐμοί, διέῤῥηξας τὸν σάκκον μου καὶ περιέζωσάς με εὐφροσύνην. 
( Κυριε, μετέβαλες το θρήνο μου σε χαρά, έσχισες το σάκκο δηλαδή τα πέθιμα ρούχα  που φορούσα σε ένδειξη του πένθους και της ταπείνωσης  μου, και με πλημμύρισες και με περιέβαλες με ευφροσύνη·)

Σχόλια πάνω σε αυτό το στίχο της Αγίας Γραφής
Εκ του άνω στίχου φαίνεται καθαρά οτι ο Θεός μεταβάλλει σε Χαρά ακόμη και το θρήνο μας. όχι με τη ψεύτικη χαρά αλλά με την αληθινή χαρά του Θεού οπου αυτή  έχει απεριόριστη δύναμη μέσα της. Και ποια είναι η ψεύτικη χαρά; Η ψεύτικη χαρά είναι αυτή που έχει ο άνθρωπος όταν κερδίζει ή δημιουργεί υλικά αγαθά, αλλά που αυτή η χαρά γρήγορα μπορεί να μεταστραφεί σε λύπη, αν κάτι δεν πάει καλά, ή αν χάσει αυτά στα  οποία είχε στηρίξει όλες τις γήινες ελπίδες του..
Η χαρά όμως σαν καρπός του Αγίου Πνεύματος είναι άλλο πράγμα, δίνει αληθινή δύναμη στον άνθρωπο, με την έννοια οτι ζει με αυτήν μόνιμα μέσα του ( μιλήσαμε για τη μονιμότητά της στο προηγούμενο άρθρο), αντιμετωπίζει όλες τις δυσκολίες και κακουχίες της ζωής χωρίς να εξουθενώνεται, χωρίς να χάνει το θάρρος του και το κουράγιο του.
Γιατί η χαρά του Θεού εκτός του ότι δίνει δύναμη, δίνει και κουράγιο, είναι και η μητέρα της υπομονής.
Ομως για να καταλάβετε τί εννοώ, κάνετε ένα πείραμα.
Παρακολουθείστε τα πρόσωπα των ανθρώπων που δεν έχουν αυτή την ουράνια χαρά μέσα τους.
Θα τους δείτε να είναι πάντα σκυθρωποί, κατηφείς, πάντα να έχουν προβλήματα και να διαλαλούν τα προβλήματά τους, να γκρινιάζουν συνεχώς για το παραμικρό, πάντα να παραπονούνται για τα οικονομικά, να παραπονούνται για τα πάντα, να τους φταίνε οι πάντες και τα πάντα ακόμα και οι μυίγες που πετάνε .
Θα τους δείτε να είναι άνθρωποι θλιβεροί, απόκοσμοι και απομονωμένοι, απομονωμένοι μέσα στην κατήφεια, χωρίς αληθινή χαρά που είναι καρπός του αγίου Πνεύματος, όπου το πρόσωπό τους προδίδει τη λύπη τους, γιατί χαρά δεν έχουν..
Αντίθετα ο άνθρωπος που μέσα του είναι πλήρης από τη χαρά του Θεού, φαίνεται από το πρόσωπό του. Είναι πάντα χαρούμενος. Χαίρεται και για τα πιο μικρά πράγματα που ο Θεός του προσφέρει, που ο Θεός του επιτρέπει να βλέπει και να ακούει τα μεγαλεία της φύσεως του Θεού.. Ξυπνάει το πρωί και ευχαριστεί το Θεό για το μεγαλείο της φύσης που βλέπει μπροστά στα μάτια του που ο Θεός έφτιαξε, και που ενώ μπορεί να μη κατέχει τίποτα, εν τούτοις η Χαρά του Θεού τον κάνει μέτοχο όλων των αγαθών του Θεού.
Η δύναμη της χαράς του Θεού σαν καρπός του Αγίου Πνεύματος είναι απεριόριστη και άπειρη , οπως άπειρη είναι και η χαρά του Θεού.
Ολος ο καρπός του Αγίου Πνεύματος είναι άπειρος.

Συνεχίζεται

.

Κωνσταντίνος Στρατής
Μεσαριά Ανδρος.
ερασιτέχνης ψάλτης,
συντ. πλοίαρχος Ε.Ν