ΤΟ ΘΕΛΗΜΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

 Ελθέτω η βασιλεία σου, Γενηθήτω το θέλημα σου, ως εν ουρανώ, και επί της γης.

( Ματθαίου ΣΤ΄ 10, , ένας από τους στίχους του "Πάτερ ημών")

Ερμηνεία και σχόλια.

Αγαπητοί διαδικτυακοί φίλοι καλημέρα σας. Να έχετε ειρήνη υγεία και χαρά. Σήμερα είναι Παρασκευή 11/11/2022, πέντε η ώρα το πρωί .

Ερμηνεία του στίχου σε μια ελεύθερη μετάφραση.

"Ας έλθει η βασιλεία σου στις καρδιές όλων των ανθρώπων , ώστε όλοι να υποτάσσονται με προθυμία και αφοσίωση σε σένα. Κάνε έτσι ώστε το θέλημα σου να εκτελείται και στη γη από τους ανθρώπους με τόση προθυμία και ακρίβεια όσο αυτό εκτελείται στον ουρανό από τους αγγέλους και τους αγίους."

Σχόλια.

Εχθές το βράδυ μιλούσα πολύ ώρα με έναν φιλόσοφο άνθρωπο ο οποίος ζει στο εξωτερικό είναι συνομήλικός μου με καταγωγή από την Ανδρο, και πρόσφατα η κόρη του ένας άγγελος ψυχικής και σωματικής ομορφιάς, αναχώρησε για την αιώνια ζωή. Δεν υπάρχει πιο βαθιά λύπη και θλίψη από αυτήν να χάσει ένας γονέας το παιδί του.

Μιλήσαμε για πάνω από μια ώρα στο messenger για διάφορα φιλοσοφικά και θεολογικά θέματα, και μεταξύ των άλλων μου είπε: " Τις στιγμές που ήμουν δίπλα στο φέρετρο του παιδιού μου ήρθε στο μυαλό μου η φράση ....Γενηθήτω το θέλημα σου..... της Κυριακής Προσευχής του Πάτερ ημών. Με αυτή μόνο τη φράση παρηγορήθηκα μέσα στο μεγάλο πόνο μου και στη θλίψη μου"

Στη συνέχεια της συζήτησης ο άνθρωπος αυτός μου έθεσε ένα ερώτημα: Πώς μπορούμε εμείς να πούμε στο Θεό να γίνει, ή ας γίνει το θέλημα σου, αφού ο Θεός ως αρχηγός και τελειωτής των πάντων, είτε εμείς το θέλουμε είτε όχι, το δικό του θέλημα θα γίνει οπωσδήποτε; "

Και απαντησα:

Τη προσευχή "Πάτερ ημών" και τα λόγια της μας τα συνέστησε ο Κύριος, ώστε με αυτά να προσευχόμαστε σε Αυτόν, είναι ένα δείγμα του πώς πρέπει να προσευχόμαστε και τί να ζητάμε από το Θεό. Όταν ζητάμε με θέρμη από το Θεό να έλθει η βασιλεία του στις καρδιές μας και να γίνει το θέλημα του, αυτό σημαίνει ότι εμείς έχουμε την ανάγκη να κυριαρχεί η βασιλεία του μέσα μας, εμείς έχουμε ανάγκη να γίνεται το θέλημα του στη ζωή μας.

Και αν το θέλημα του είναι να αποβιώσει ένα από τα παιδιά μας ; Πώς μπορούμε να το αποδεχτούμε αυτό το θέλημα του Θεού που σε αυτή τη περίπτωση είναι να χάσουμε το παιδί μας και να μας προξενήσει άφατη λύπη ;

Αγαπητοί διαδικτυακοί φίλοι, η αποδοχή εκ μέρους μας του θελήματος του Θεού, σημαίνει πάραυτα μια ψυχική ανακούφιση, σημαίνει άμεση άρση του ψυχικού άλγους , του πόνου, της θλίψης που μας κατέχει όταν βρισκόμαστε πάνω από το φέρετρο προσφιλούς μας προσώπου και δη πολύ περισσότερο όταν βρισκομαστε πάνω από το φέρετρο του παιδιού μας. Η αποδοχή της φράσης "Γενηθήτω το θέλημα σου " σημαίνει ότι όπως αποδεχτήκαμε το θέλημα του Θεού να έρθει το παιδί μας στο κόσμο, έτσι αποδεχόμαστε και το θέλημα του Θεού να το πάρει από αυτό το κόσμο! Διότι εμείς δεν φέραμε τίποτα στο κόσμο με τη γέννηση μας, ούτε εμείς φτιάξαμε τίποτα σε υλικά αγαθά, αν δεν υπήρχετο θέλημα του Κυρίου, ούτε εμείς είμαστε οι δημιουργοί των παιδιών μας, με άδεια ανοιχτά αθώα νηπιακά χεράκια ήλθαμε στο κόσμο αυτό και με άδεια ανοιχτά χερια μολυσμένα από την αμαρτία και σταυρωμένα πάνω στο στήθος μας θα φύγομε από αυτό το κόσμο όταν έρθει η ώρα να μας οριζοντιώσουν μέσα στο φέρετρο μας και με αυτό με παγωμένο και αδιάφορο πεθαμένο κατακίτρινο πρόσωπο, να μας κατεβάσουν στον προσωρινό τάφο μας, διότι και αυτός προσωρινός είναι , όπως και όλα τα άλλα! . Ο μέγας δημιουργός και συντηρητής των πάντων είναι ο Θεός. Εμείς πέρα από ένα ερωτικό σπασμό για λίγα δευτερόλεπτα στην ερωτική πράξη, δεν κάμαμε τίποτα άλλο για να φέρουμε τα παιδιά μας στο κόσμο! Ο Θεός τα έκαμε όλα! Αυτός διαμόρφωσε ένα απειροελάχιστο σπερματοζωάριο του ανδρικού σπέρματος και του γυναικίου ωαρίου, έφτιαξε το πρώτο κύτταρο αόρατο στα μάτια μας, το διαμόρφωσε σε ένα τέλειο άνθρωπο μυστικά μέσα στη μήτρα και σε χρόνο εννέα μηνων . Η καλοσύνη και το έλεος του Θεού δημιουργούν ένα τέλειο άνθρωπο μέσα στη μήτρα της γυναίκας, ενώ εμείς οι "παραμορφωμένοι" του κόσμου τούτου παλεύουμε υπέρ του ανήθικου "ανθρώπινου δικαιώματος " να καταστρέψουμε αυτό το έμβρυο πριν ακόμη γεννηθεί και δει το φως του ήλιου, εμείς θέλουμε να καταστρέψουμε το τελειότερο δημιούργημα του Θεού, το καταστρέφουμε μεσα στη μήτρα, ή αν γεννηθεί και τα καταφέρει και ανδρωθεί το καταστρέφουμε στους πολέμους μας με την απίστευτη κακία μας, μακρυα βρισκόμενοι από το θέλημα, το έλεος και τη χάρη του Θεού!

Η φράση όμως αυτή της Κυριακής προσευχής έχει ακόμη πιο βαθειά σημασία. Η βασιλεία του Θεού και το θέλημα του λειτουργούν απρόσκοπτα στον ουρανό. Όλα τα άψυχα ουράνια σώματα υπακούουν ακριβώς στο θέλημα του Θεού , ο ήλιος , η σελήνη, οι παμμεγέθεις αστέρες, τα στρικά συστήματα, οι γαλάξίες, οι κομήτες, τα στρικά συστήματα, τα σύμπαντα, υπακούουν με ακρίβεια στις ουράνιες κινησεις τους στο θέλημα του Θεού. Η γη για παράδειγμα κινείται γύρω από τον ήλιο κινούμενη πάνω στην ελλειπτική τροχιά της με μια απίστευτη μέση ωριαία ταχύτητα των 108.000 χιλιομέτρων δηλαδή περίπου εκατό φορές ταχύτερα από τα αεροπλάνα., δεν συγκρούεται ποτέ με λάλλο ουράνιο σώμα, κινείται γύρω από τον εαυτό της με ταχύτητα χιλίων χιλιομέτρων περ΄θπου την ώρα, και έτσι έχουμε την ανατολή και τη δύση του ηλίου, αλλά και όλα τα ουράνια σώματα κινούνται ακριβώς πάνω στις τροχιές τους με συγκεκριμένες τρομακτικές ταχύτητες για τα ανθρώπινα μέτρα και σταθμά , ακόμη και οι κομήτες κινούνται με τεράστιες ταχλύτητες και επανέρχονται στο ίδιο σημείο της τροχιάς τους μετά από χιλιάδες ή εκατομμύρια χρονια, για άπειρο αριθμό ετών. Τό θέλημα λοιπόν του Θεού εφαρμόζεται στο σύμπαν και από τα υλικά σώματα αλλά και από τις άυλες ασώματες πνευματικές υπάρξεις τους αγγέλους και τους αρχαγγέλους. Γιατί όμως το θέλημα του Θεού δεν γίνεται και στη γη από τους ανθρώπους ; Γιατί ζητάμε από το Θεό να γίνεται το θέλημα του; Γιατί περιμένει ο Θεός από εμάς να του το ζητήσουμε; Αυτό συμβαίνει γιατί μέσα στην ελευθερία και στο αυτεξούσιο που ό ίδιος Θεός μας χάρισε , για να είμαστε έτσι τα τελειώτερα δημιουργήματα του, εμείς αντι αυτού προτιμήσαμε και προτιμούμε να γίνεται το δικό μας θέλημα αντί του θελήματος του Θεού.

Αγαπητοί αναγν.ώστες, η αλήθεια είναι ότι ο άνθρωπος βρίσκεται σε πόλεμο με το Θεό και το Θέλημα Του, ενώ θα έπρεπε να βρίσκεται σε πόλεμο με τον διάβολο και τα σατανικά πνεύματα που κυριαρχούν στη γη! Αλλοίμονο και δυστυχώς, υπάρχει εχθρότητα με το Θεό το δημιουργό, και φιλία με το διάβολο και τα πονηρά πνεύματα!

Είναι τόσο μεγάλη η φιλαυτία και η αλαζονεία του ανθρώπου που δυστυχώς αυτό καθημερινά κάνει. Ζητάει πόλεμο και απεξάρτηση από το δημιουργό του και από την άλλη αποδοχή του θελήματος του Σατανά! Επ΄αυτού θα μπορούτσα να φέρω άπειρα παραδείγματα αλλά ήδη πέρασε μια ώρα από την αρχή της συγγραφής αυτού του κειμένου και ήδη η ώρα έφθασε έξη το πρωϊ, χωρίς να το καταλάβω.

Καλή σας μέρα, και να θυμόμαστε όλοι μας ότι κάθε τι το καλό και το τέλειο ανήκει στο Χριστό και γι΄αυτό όλα πρέπει να τα αφιερώνουμε στο Χριστό και ειλικρινά να θεωρούμε οτι όλα ανήκουν σε αυτόν, και ότι σε μας δεν ανήκει απολύτως τίποτα.

Κωνσταντινος Στρατής

ΤΟ ΠΕΡΙΛΗΠΤΙΚΟ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΜΟΥ

 

ΣΥΝΤΟΜΟ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΜΟΥ

Δημοσιεύσω το βιογραφικό μου που είναι μια περιληπτική περιγραφή της μέχρι τώρα περιπετειώδους ζωής μου της οποίας το κέντρο ήταν και είναι ο Κύριος Ιησούς Χριστός και η αγάπη μου προς Αυτόν περισσότερο από όλα τα άλλα ακόμη και της συμπεριλαμβανομένης πολυμελούς οικογένειας που μου χάρισε ο Κύριος, πάνω από όλα όσο πολύτιμα κι αν φαντάζουν στα ανθρώπινα μάτια.

Γεννήθηκα στο χωριό Μεσαριά της Άνδρου την 20/9/1946.

Οι γραμματικές μου γνώσεις μου είναι του παλαιού κλασσικού εξαταξίου Μεικτού Γυμνασίου της Ανδρου από το 1958 έως το 1964, καθώς και οι ναυτικές μου γνώσεις που αποκόμισα από τη πολύχρονη ναυτική σταδιοδρομία μου από το έτος 1964 έως το 1992 και τη φοίτηση μου για το βαθμό του Πλοιάρχου Ε.Ν στο Κ.Ε.Σ.Ε.Ν ( Κέντρο εκπαιδεύσεως στελεχών εμπορικού ναυτικού)

Έμεινα ορφανός από πατέρα από την ηλικία των εννέα χρόνων μου, όμως παρά τη μεγάλη φτώχεια μου και την έλλειψη ακόμη και του φαγητού για τη σωματική μου ανάπτυξη , ήμουν πάντα άριστος μαθητής με βαθμούς πάντα άριστα ειδικά στα φιλολογικά μαθήματα. Η μεγάλη μου αγάπη ήταν και είναι η αρχαία Ελληνική Γραμματεία, καθώς και η Αγία Γραφή τα οποία διαβάζω και μελετώ για πάνω από 60 χρόνια.

Οι πνευματικές αναζητήσεις μου πάνω στην ερμηνεία της Αγίας Γραφής με οδήγησαν για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα στην Ευαγγελική Εκκλησία Ανδρου, επειδή πίστευα οτι εκεί θα υπήρχε πιο πρόσφορο έδαφος να μιλάω για τον Χριστό τη πρώτη αγάπη μου, αλλά φευ! έκαμα λάθος και αποχώρησα το έτος 2011 ύστερα από ύβρεις που δέχτηκα και εκεί από μέλη της Ευαγγελικής κοινότητας, επειδή σε κάποιους δεν άρεσαν αυτά που έλεγα, επειδή όπου κι αν βρισκόμουν μιλούσα για το ανόθευτο Ευαγγέλιο του Χριστού, το οποίο πάντα ερμήνευα στη βαθειά ουσία του, που δυστυχώς πάντα λίγοι το αποδέχονται , και έτσι την Κυριακή του Ασώτου του ιδίου έτους 2011, αποχώρησα από την Ευαγγελική εκκλησία και επανήλθα ως άμισθος ψάλτης στην Ορθόδοξη Εκκλησία στον ενοριακό ναό Ι.Ν. Αγίου Νικολάου Μεσαριάς Άνδρου έχοντας δώσει υπόσχεση στο Θεό να ψάλλω χωρίς μισθό με τη Χάρη του Θεού, για όσο χρόνο ζήσω ακόμη επί της γης, όπου εκεί ψάλλω μέχρι σήμερα. Επίσης δωρεάν ψάλλω σε γάμους, βαπτίσεις, κηδείες , μνημόσυνα και όπου, όποτε, και σε όποια Εκκλησία με καλέσουν για να ψάλλω. Την ψαλτική μου τέχνη την αφιερώνω εξ ολοκλήρου στον Τριαδικό Θεό, γιατί Εκείνος μου έδωσε αυτό το χάρισμα και τον ευχαριστώ εκ βάθους της καρδιάς μου.. Η μοναδική προσευχή μου προς το Χριστό είναι πάντα μία, να με ελεήσει και να μου δίνει φωνή να ψάλλω σε Αυτόν.

Τη ψαλτική τέχνη την έμαθα από τα πολύ πρώιμα παιδικά μου χρόνια και διετέλεσα ως βοηθός και μαθητευόμενος ψάλτης στον Ι.Ν. Αγίου Νικολάου Μεσαριάς Ανδρου, στον Ι.Ν. Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Χριστού Λαμύρων και και στον Ι.Ν. Θεοσκεπάστου Ανδρου εως του έτους 1964 που πρωτομπαρκάρησα,

Δάσκαλοί μου στην ψαλτική τέχνη κατά τη δεκαετία του 1950 και τις αρχές της δεκαετίας του 1960 υπήρξαν οι αείμνηστοι :

+Νικόλαος Στρατής, δάσκαλος Λαμύρων και ψάλτης στον Αγιο Νικόλαο Μεσαριάς.

+Ευάγγελος Μάης , ψάλτης στον Ι.Ν. Θεοσκεπάστου Άνδρου.

+Ματθαίος Μηνδρινός ψάλτης στον Ι.Ν. Θεοσκεπάστου και μετέπειτα Γυμνασιάρχης, ο οποίος μου εδίδαξε τα βασικά στοιχεία της Βυζαντινής Μουσικής.

Επίσης είχα τη τιμή να συμψάλλω και με άλλους μεγάλους ψάλτες της Ανδρου, εκτός των ανωτέρω, οπως ήταν ο +Ιωάννης Ψαρρός από τα Λειβάδια, ο +Γεώργιος Κατσιώτης από τις Μαίνητες, ο +Ιωάννης Κορκόδειλος από τα Λάμυρα, ο +Ιωάννης Αθανασίου από τα Λειβάδια αδελφικός φίλος και συμμαθητής μου, καί άλλοι των οποίων δεν θυμάμαι τα όνόματα.

Ας είναι αιωνία η μνήμη αυτών των σπουδαίων ψαλτών και δασκάλων της Άνδρου, που ανάλωσαν τη ζωή τους σαν τα κεριά στα ψαλτικά αναλόγια της Άνδρου, πολλοί εξ αυτών άμισθοι, ανιδιοτελείς και αφιλοκερδείς .

Από το 1964 έως το 1992 εργάστηκα ως ναυτικός με θαλάσσια υπηρεσία αναγνωρισμένη από το Ναυτικό Απομαχικό Ταμείο μαζί με τις άδειες 20 χρόνια και 2 μήνες και εκτός από αυτήν και 16 μήνες ανασφάλιστης ναυτικής υπηρεσίας σε πλοία υπό ξένη σημαία, δηλαδή η συνολικη ναυτική μου υπηρεσία ήταν πάνω από 21 χρόνια, όταν στη πολύ νέα ηλικία μου και στην ακμή της πλοιαρχικής μου σταδιοδρομίας ένα βαρύ καρδιακό επεισόδιο εν πλώ στον Ατλαντικό Ωκεανό όπου με πήρε από το πλοίο σχεδόν ετοιμοθάνατο ένα ελικόπτερο του ναυτικού των Η.Π.Α και με πήγε στο Bermuda Hospital. Τελικά επέζησα αλλά επειδή η καρδιά μου λειτουργούσε άρρυθμα την εποχή εκείνη λόγω μεγάλης υπερκόπωσης και όλα τα ηλεκτροκαρδιογραφήματα ήταν χάλια , το κράτος με παρέπεμψε στην Ανώτατη Ναυτική Υγειονομική Υπηρεσία Α.Ν.Υ.Ε όπου εκεί με έκριναν ανίκανο για τη συνέχιση του ναυτικού επαγγέλματος, και επίσης συμπληρωτικά με παρέπεμψαν στις ανώτατες Υγειονομικές Υπηρεσίες του ΙΚΑ όπου εκεί 'υστερα από πολλές εξετάσεις σε δημόσια νοσοκομεία έβγαλαν την απόφαση ότι είχα ποσοστό αναπηρίας 35% λόγω συνεχών καρδιακών ενοχλήσεων, και με έβγαλαν υποχρεωτικά εκτός του ναυτικού επαγγελματος μου. Ήμουν τότε στην ακμή της ηλικίας μου και της πλοιαρχικής μου σταδιοδρομίας , μένοντας άνεργος πολύτεκνος. Αλλά δεν έφταναν όλα αυτά ,διότι για την δραματική έξοδο μου από το ναυτικό επάγγελμα κατηγορήθηκα ως τεμπέλης από ένα μικρό μέρος της Ανδριακής κοινωνίας, και ότι δήθεν από τεμπελιά άφησα τα βαπόρια, χωρίς να συνειδητοποιήσουν ότι είχα υποφέρει πολλά μέχρι να γίνω πλοίαρχος, και ότι ποτέ οικειοθελώς δεν θα άφηνα τη ναυτική σταδιοδρομία μου στην ακμή της, για να πάω να δουλεύω και να σκάβω στα χωράφια, γιατί και αυτό έκανα για να θρέψω τη πολυμελή οικογένεια μου, που τα παιδιά ακόμη ήταν μικρά.

Μετά την οριστικη συνταξιοδότησή μου από το Ναυτικό επάγγελμα στα 50 χρόνια μου λόγω ηλικίας συμπλήρωσης της απαιτουμενης ναυτικής υπηρεσίας μου και της χαρακτηρισμένης αναπηρίας μου του 35% από τις δημόσιες Υγειονομικές Υπηρεσίες της Ελλάδας λόγω των τότε συνεχών καρδιακών ενοχλήσεων ( ταχυκαρδιων αρρυθμιών, κολπικ'ων μαρμαρυγών κλπ),, Εν τούτοις και παρά τα προβληματα υγείας που είχα τότε, δίδαξα τα ναυτικά μαθήματα για περίπου 10 χρόνια στο τότε ναυτικό τμήμα του Τ.Ε.Λ ΄Ανδρου τομέας πλοιάρχων Ε.Ν, ενώ παράλληλα δούλευα στα χωράφια ερασιτεχνικά σε σκληρές αγροτικές εργασίες πάντα με τη βάσανο της ταχυκαρδίας και της αρρυθμίας, για να φέρω φαγητό στο σπίτι γιατί ποτέ δεν έφθαναν τα χρήματα για τη πολυμελή οικογένεια μου, ενώ όλα μου τα παιδιά αναγκαστήκανε και αυτά να εργάζονται από μικρά για να βοηθήσουν και αυτά με το τρόπο τους τη διαβίωσή μας.

Υπάρχουν και άλλες κατηγορίες και συκοφαντίες που πλανώνται και διαδίδονται στην Άνδρο ακόμη και σήμερα εναντίον μου τις οποίες δεν θέλω να αναφέρω γιατί πολλές εξ αυτών βγαίνουν ακόμη και εκτός ορίων της λογικής, μια εξ αυτών είναι ότι πρέπει να ντρέπονται όσοι είναι φίλοι μου, και η βασική αιτία για όλα αυτά είναι οτι ο διάβολος θέλει να βάζει πάντα φραγμό στο έργο που κάνω από τη παιδική μου ηλικία, αυτό της διάδοσης του Λόγου του Χριστού, γιατί παντα αγαπούσα και αγαπάω το Χριστό πάνω από όλα.. Όμως όλα αυτά τα πάθη μου χαλύβδωσαν τη ψυχή και το πνεύμα μου και έτσι έγινα στα γεροντικά μου χρόνια ένα ταπεινό εργαλείο στα χέρια του Χριστού, όπως το ακατέργαστο σίδερο που το βάζει ο σιδεράς στη φωτιά και το χτυπάει στο αμόνι και το κάνει ταπεινό χειρωνακτικό εργαλείο της καλλιέργειας της γης. Ο Χριστός ενώ με έβαλε σε όλες αυτές τις δοκιμασίες κατά το άγιο θέλημα του, όμως με αντάμειψε κι΄όλας με τη σταδιακή βελτίωση της υγείας μου και ενώ πίστευα ότι θα πεθάνω σε νέα ηλικία , μέ έφθασε να είμαι τώρα στα 76 χρόνια μου και σε πολύ καλή φυσική κατάσταση, σε πολύ καλύτερη από αυτήν που ήμουν στα 50 χρόνια μου, αν και πέρισυ το ΄το καλοκαίρι του έτους 2021 πάλι εισήχθηκα ετοιμοθάνατος στο Ναυτικό Νοσοκομείο Αθηνών, λόγω χολαγγειίτιδας και ίσως και παγκρεατίτιδας, αλλά και πάλι ο Κϋριος μου έδωσε παράταση ζωής και σήμερα είμαι πολύ καλά, που γράφω αυτό το βιογραφικό μου, γιατί πάντα μέσα μου επικρατούσε και επικρατεί η ειρήνη και η χαρά του Χριστού, ακόμη και στις χειρότερες αντιξοότητες και θλίψεις που έχω περάσει μέχρι τώρα.

Συνοπτικά τα στοιχεία της ναυτικής μου σταδιοδρομίας έχουν ως εξής:

Δούλεψα σε πλοία φορτηγά, πετρελαιοφόρα, επιβατηγά, και ψυγεία ως δόκιμος πλοίαρχος, ναύτης, ανθυποπλοίαρχος, υποπλοίαρχος και πλοίαρχος.

Συνολικά δούλεψα σε είκοσι τρία ασφαλισμένα πλοία στο Ν.Α.Τ με συνολική θαλάσσια υπηρεσία μαζί με τις άδειες είκοσι χρόνων και δύο μηνών σε ποντοπόρα πλοία σε ωκεάνεια ταξίδια. Εχω ακόμη εκτός από αυτήν και δέκα εξ μηνών ανασφάλιστη θαλάσσια υπηρεσία σε δύο φορτηγά πλοία.

Απέκτησα:Δίπλωμα Γ΄, πλοιάρχου το 1970

Δίπλωμα Β΄. πλοιάρχου το 1975

Δίπλωμα Α΄. πλοιάρχου το 1979

Όπως βλέπετε από τη ροή των διπλωμάτων μου ως πλοίαρχος, τότε όταν ήμουν υγιής δούλευα στη θάλασσα χωρίς σταματημό, μετά όταν αρρώστησα και με βγάλανε από τα βαπόρια χωρίς τη θέληση μου, για μερικούς συμπατριώτες μου Ανδριώτες έγινα τεμπέλης και άχρηστος! Αυτοί είμαστε οι Ανδριώτες , και μην εκπλήττεσθε.... φιλοκατήγοροι και συκοφάντες....Και γι΄αυτό η 'Ανδρος είναι η ουραγός στην ανάπτυξη και στη πρόοδο μεταξύ των άλλων Κυκλαδίτικων νησιών, γιατί δεν έχουμε μεταξύ μας ούτε ομόνοια, ούτε αγάπη, ούτε ευσπλαγχνία, ούτε έλεος. Μόνο μίσος και ζηλοφθονία...... Αν ήμουν τεμπέλης , όπως με συκοφαντούν, δεν θα ήμουν πλοίαρχος στα 33 χρόνια μου, ούτε και δεν θα άφηνα από τεμπελιά μια ναυτική καριέρα στο Ζενιθ της , όπου με πολύ μόχθο και κόπο είχα φτάσει, όπως και όλοι οι συνάδελφοί μου πλοίαρχοι έφθασαν με κόπους και πολύ δουλειά σε αυτή τη θέση...

Ευχαριστώ τον Υψιστο Θεό που με έσωσε θαυματουργικά πολλές φορές στη ζωή μου από βέβαιο θάνατο από διάφορα τραγικά συμβάντα της ζωής μου, τα οποία για οικονομία χώρου και χρόνου δεν αναφέρω .

Στο ναυτικό μουσείο Ανδρου υπάρχουν έγγραφα και ντοκουμέντα που αποδεικνύουν οτι ως αξιωματικός και πλοίαρχος του Ε.Ν. είχα τη τιμή μαζί με τους συναδέλφους μου ναυτικούς πληρώματα καταστρώματος και μηχανής, τους οποίους ευχαριστώ για τη συνεργασία μας, να διασώσουμε συνολικά επτά ανθρώπους που κινδύνευαν στη θάλασσα, σε δύο περιπτώσεις το 1978 ένα ναυαγό στον Περσικό κόλπο που είχε μείνει πάνω σε ένα βαρέλι και ήταν ετοιμοθάνατος και ο οποίος με τη χάρη του Θεού και τις φροντίδες μας επέζησε,

και το 1987 στην νότια Κινεζικη θάλασσα έξη Βιετναμέζους φυγάδες οι οποίοι βρισκότανε σε μια ημιβυθισμένη βάρκα στο ανοικτό πέλαγος στη South China Sea, μάλιστα γι΄αυτή τη διάσωση με διώξανε από μια Ανδριώτικη ναυτιλιακή εταιρεία που εργαζόμουν τότε, γιατί σταμάτησα το βαπόρι για τη διάσωση με δική μου απόφαση ως καπετάνιος, χωρίς την άδεια του Ναυτιλιακού γραφείου, και αυτό το έκανα γιατί δεν είχα χρόνο για επικοινωνία προ της διάσωσης, γιατί ερχόταν μεγάλη κακοκαιρία στη Νότια Κινέζικη θάλασσα που βρισκόμαστε τότε. Μετά βέβαια τους ενημερώσα και δέχτηκα τα πυρά τους. Μου είπανε να τους έδινες ψωμί και νερό και να τους παρατούσες! Ήταν το έτος 1987 τότε......

Ολα τα ντοκουμέντα των διασώσεων αυτών είναι κατατεθειμένα στο Ναυτικό Μουσείο Ανδρου με τις ευαρέσκειες από το Υπουργείο Ναυτιλίας καθώς και από τον Πανελλήνιο Σύλλογο Πλοιάρχων Εμπορικού Ναυτικού. Από το έτος 1994 έως τις αρχές της δεκαετίας του έτους 2000 δούλεψα ως αναπληρωτής καθηγητής των ναυτικών μαθημάτων στο τότε Τεχνικό Επαγγελματικό Λύκειο Άνδρου, τομέας πλοιάρχων Ε.Ν. με μειωμένο μισθό, και ενώ πλήρωνα κανονικά τα ένσημα για την ασφάλεια Ι.Κ.Α, αυτό το ασφαλιστικό χρηματικό ποσόν ποτέ δεν μου επεστράφηκε είτε ως προσαύξηση στη ναυτική μου σύνταξη Ν.Α.Τ, είτε ως εφάπαξ.

Ο παντοδύναμος Θεός τον οποίον λατρεύω με καθαρή συνείδηση πάντα ήταν και είναι ο βοηθός μου και που με λυτρώνει από όλους τους κινδύνους που μέχρι τώρα έχω περάσει, και που Εκείνος επέτρεψε στη ζωή μου για να δοκιμασει και να καθαρίσει τη πίστη μου από των νεκρών έργων, και να με οδηγήσει στο μόναδικό έργο που έχει αιώνια και αμετάβλητη αξία και αυτό είναι η διάδοση του Ευαγγελίου του Χριστού .

Είη το όνομα Κυρίου ευλογημένο από του νυν και έως του αιώνος.

Αμήν.

Κωνσταντίνος Στρατής

Μεσαρια Ανδρος

συνταξιούχος πλοίαρχος

και άμισθος ψάλτης.

+ ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΓΑΛΑΝΟΣ

 +ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΓΑΛΑΝΟΣ

Απόψε 7/11/2022 στο τέλος του Εσπερινού που θα γίνει στο παρεκκλήσιο στη μνήμη των Παμμεγίστων Ταξιαρχών στη Μεσαριά Ανδρου, θα τελεστεί Τρισάγιο στη μνήμη του Προέδρου του Πολιτιστικού και Εξωραϊστικού Συλλόγου Μεσαριάς Λεωνίδα Γαλανού.

Περάσανε ήδη 9 μήνες από τις 8 Φεβρουαρίου που χάσαμε το Λεωνίδα Γαλανό ένα σημαντικό νέο άνθρωπο του χωριού μας Μεσαριά με πολυετή προσφορά και αφιέρωση στα πολιτιστικά και κοινωνικά δρώμενα του χωριού μας αλλά και όλης της Άνδρου. όταν ο αιφνίδιος θάνατος του στην ηλικία του των 51 χρόνων μας συγκλόνισε όλους μας.. Ο Λεωνίδας ήταν ένας νέος άνθρωπος, φίλος με όλους, που τους αγαπούσε όλους, και η καρδιά του ήταν γεμάτη καλοσύνη και έφεση για κοινωνική ανιδιοτελή προσφορά. Ήταν επαγγελματίας λογιστής , διατηρώντας δικό του λογιστικό γραφείο στη Χώρα από τα μέσα της δεκαετίας του 1990. Υπηρέτησε τους κατοίκους της Άνδρου από πολλές θέσεις και συλλόγους ως κοινωνικά ενεργός πολίτης αλλά και με την επαγγελματική του ιδιότητα. Υπήρξε μέλος και Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του Πολιτιστικού Συλλόγου Μεσαριάς , επίσης για αρκετά χρόνια υπηρέτησε τη Λέσχη Ανδρίων ως λογιστής του Κληροδοτήματος Καλογερά και για ένα διάστημα διετελεσε ταμίας της Λέσχης Ανδρίων. Η απώλεια του υπήρξε βαρύτατη για τη μικρή κοινωνία του Χωριούνμας και πάντα θα τον θυμόμαστε με αγάπη ειδικά την ημέρα αυτή της εορτής της μνήμης των Παμμεγίστων Ταξιαρχών στο ιστορικό ομώνυμο παρεκκκλήσιο του Χωριού μας

Ευχόμαστε να είναι αιωνία η μνήμη του στη μνήμη του Θεού και στη δική μας ολιγόβια μνήμη και την εξ ύψους παρηγοριά στους γονείς του, στα αδέλφια του, στους συγγενείς του και σε όλους εμάς τους συγχωριανούς του.

Δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ Λεωνίδα, ζεις πάντα μέσα στις καρδιές μας.

Κωνσταντίνος Στρατής